تابناک رضوی: مشاهده شورواشتیاق دوستداران وعلاقه مندان و هنرمندان نسل جوان بویژه جوانان شهرستانی، به هنگام برگزاری جشنواره های تاتر،فیلم ، تجسمی وموسیقی و ازدحام آنها درکناردرهای سالن های نمایش وسینماها وتماشای آثارهنرمندان کشور و تشویق های بدون ریا و عاشقانه آن ها، نمایشگر وجودپایگاه های اجتماعی وفرهنگی انواع هنرها نزدآن ها و ملت است.نسل جوان هم گرچه مانند سایرقشرهای جامعه در بازیهای سیاسی و جنگ سیاست بافرهنگ،مغبون واقع شده وبسان دیگران قربانی این جدلهاشده وجزدرشعارحامی وهدایتگر ومشوق معنوی و مالی جهت پرداختن به فعالیت های هنری وفرهنگی ندارندواغلب باپول توجیبی فامیلی، نمایش به روی صحنه می برند؛ فیلم می سازند،آثارتجسمی وموسیقایی خلق می کنند،اما حضورمستمروامیدوارانه آن هادرعرصه های هنر، گواه اینکه، هنروهنرمندنامیراهستند وهبچ قدرت سیاست بازوتاجرماب نمی تواند،عشق وشیفتگی آن هابه هنررابه مسلخ برد.پایداری هنروفرهنگ، درامروز و آینده درخشان آن ،مرهون حضور این جوانان هنرمند و هنرجو و استادان و راهنمایان وپیشکسوتان حوزه های هنر است. دیدارشکوه وعظمت حضورخوب جوانان،همانگونه که ازنگاه اهالی هنر و قلم، مغفول نیست، نباید ازسوی مسوولان ومتولیان امورفرهنگی وهنری،نادیده گرفته شود.آیا مسوولان که متاسفانه گزینش شده سیاسی واغلب فاقد دانش وتخصص های هنری و مدیریت های فرهنگی اند، هنرمندان حرفه ای وپیشکسوت وجوانان بااستعدادکشور که آینده فرهنگ وهنروتمامیت ایران دردستهای توانای آنهااست رامی بینند، یاچون همیشه در فکرحفظ صندلی، پرکردن جدول انجام وظایف اداری ودلخوش کردن به سطحی نگری درامور فرهنگی وهنرمندان و همچنان دراندیشه تثبیت تفکرطبقاتی فرهنگ و هنر رسمی و مردمی! هستند.برگزاری جشنهاوجشنواره هاودورهمی هاصرفنظرازخیل مشکلات،نواقص،کجروی هاو اشکالات تخصصی واعمال نظرهاوسلیقه هاو.. آینه ای هرچندناشفاف،ولی نمایش دهنده زشت هاوزیبایی هااست؛زشت هایی مانندغفلت وبی تفاوتی،گروه و رفیق نوازی وصندلی وسلیقه مداری و دگم اندیشی و نبود دانش و تخصص مدیران و مسوولان امورهنری وفرهنگی، و زیباییهامانندتداوم وجودهنر و هنرمندمردمی ودوستداران این نوع هنروپیشتاری نسل جوان به رغم نادیده انگاری ها،بی حمایتی ها،نبود امکانات وهیچ انگاری فرهنگی است.زشتیها مصداق های بی عدالتی و ظلم و جفا درحق ملت و نسل جوان است که چنین پرامیدبرای انجام فعالیتهای هنری مشتاق وپیگیرهستند. عملکردهای غلط مسوولان و مدیران، نشان دهنده بی توجهی آنهابه هنرمندان حرفه ای و پیشکسوت است.اگردرمیان آن ها کسانی وجوددارند که هنوز برای مردم و فرهنگ و هنرمند وجوانان کشورارزش و احترام قائل اند وبه راستی پایبندآرمان هاوارزش ها و دلسوزسبدهای تهی هنری وزندگی معیشتی هنرمندان آینده ساز،هنروفرهنگ ونسل جوان مملکت هستند، بایدقدرجوانان مستعد وخلاق وهنرمندرابدانند ودست آن ها وهنررابگیرند. آیااین مهم شدنی است یاباید مانند مشکلات لاینحل مانده اقتصادی که مردم رااز متولیان آنهاناامیدکرده است، جوانان هم بایدازکرسی داران کنونی فرهنگ وهنرامیدخودراقطع کنند ودراندیشه طرح واجرایی دیگرباشند!درهرحال درکنارفعالیتهای هنری امیدوارانه،مطالبه گری جوانان از مسوولان ومدیران فرهنگ وهنر که امکانات ملی وبودجه بیت المال رادراختیاردارند برای حمایت ازهنروهنرمندان و نسلهای پویای جوان و نوجوان، یک وظیفه ملی است تابایاری یکدیگراحیاگر وتداوم بخش فرهنگ وهنرایران زمین باشند ودراین راه سترگ ازرهنمودهای بزرگان فرهیخته هنروفرهنگ غافل نباشند!
