وقتي اكثر افكار و رفتار هاي والدين توام با استرس و نگراني از آينده و مشكلات است آيا اين تشويش ها ذهن هاي لطيف فرزندان را متاثر و درگير نخواهد كرد؟
چهره
خارهاي صحرايي هميشه عبوث گرفته است و گلهاي مريم حاوي زيبايي و لطافت و
بويي جان آفرين دارند، از قديم گفته اند از كوزه برون تراودهر آنچه در
اوست، و اما سوالي ساده چرا فرزندان امروز ايران شاد نيستند؟
اگر
حاصل جمع رفتارها و آموزشهاي خانواده و مكمل آن مدرسه يعني همان سيستم
آموزشي و مجموعه اجتماع بيرون و مراودات سببي و نسبي را عوامل اصلي پيدايش
اخلاق و رفتار هر فردي ناميد، چگونه مي توان انتظار داشت فرزندان امروز ما
لبهايي خندان و چهره هايي گشاده داشته باشند.
آيا با توجه به حجم بالاي مشكلات و مصائب اكثر خانواده هاي ايراني بنظر شما شادي و سرور در خلال زندگي هاي روزمره چه جايگاه و نمودي دارد كه اين انتظار را داشت تا ذره اي از آن به فرزندان منتقل و سرريز شود، وقتي اكثر افكار و رفتار هاي والدين توام با استرس و نگراني از آينده و مشكلات است آيا اين تشويش ها ذهن هاي لطيف فرزندان را متاثر و درگير نخواهد كرد؟
آيا در مدارسي كه خود داراي هزاران مشكل عديده ساختاري و آموزشي هستند و معلمان و دبيراني كه بدلايل مشكلات مالي اندر خم يك كوچه و در اداره زندگيهاي خود مشكل دارند چگونه مي توانند با لبخند در محل كار خود حاضر شوند؟ در مدارس ما چقدر از زمان و تايم هاي آموزشي بطور اختصاصي جهت تزريق شادي و سرور به فرزندان تدوين شده است ؟در محتواي كتاب هاي آموزشي جز مطالب خشك و كليشه اي چه محتوايي مبني بر ايجاد روحيه نشاط و شادي مانند زنگ هاي موسيقي يا نمايش فيلم هاي كمدي اختصاص داده شده است؟
پرسش اساسي اين است در جامعه ايران جايگاه شادي و سرور در كجاي پازل زندگي خانواده ها قرار دارد تا خانواده اين اولين و مهم ترين نهاد اجتماعي بتواند صادر كننده و مولد شادي در جامعه باشد؟
امروز چهره هاي فرزندان ايران عبوس و گرفته است و كمتر مي توان شاهد خنده و قهقه هايي از ته دل از سوي اين نسل نوظهر بود، اين نسل كه خود آينده سازان و مولدين نسل بعد هستند وقتي با شادي و خنده غريبه اند چگونه مي توانند شادي آفرين باشند؟
آيا با توجه به حجم بالاي مشكلات و مصائب اكثر خانواده هاي ايراني بنظر شما شادي و سرور در خلال زندگي هاي روزمره چه جايگاه و نمودي دارد كه اين انتظار را داشت تا ذره اي از آن به فرزندان منتقل و سرريز شود، وقتي اكثر افكار و رفتار هاي والدين توام با استرس و نگراني از آينده و مشكلات است آيا اين تشويش ها ذهن هاي لطيف فرزندان را متاثر و درگير نخواهد كرد؟
آيا در مدارسي كه خود داراي هزاران مشكل عديده ساختاري و آموزشي هستند و معلمان و دبيراني كه بدلايل مشكلات مالي اندر خم يك كوچه و در اداره زندگيهاي خود مشكل دارند چگونه مي توانند با لبخند در محل كار خود حاضر شوند؟ در مدارس ما چقدر از زمان و تايم هاي آموزشي بطور اختصاصي جهت تزريق شادي و سرور به فرزندان تدوين شده است ؟در محتواي كتاب هاي آموزشي جز مطالب خشك و كليشه اي چه محتوايي مبني بر ايجاد روحيه نشاط و شادي مانند زنگ هاي موسيقي يا نمايش فيلم هاي كمدي اختصاص داده شده است؟
پرسش اساسي اين است در جامعه ايران جايگاه شادي و سرور در كجاي پازل زندگي خانواده ها قرار دارد تا خانواده اين اولين و مهم ترين نهاد اجتماعي بتواند صادر كننده و مولد شادي در جامعه باشد؟
امروز چهره هاي فرزندان ايران عبوس و گرفته است و كمتر مي توان شاهد خنده و قهقه هايي از ته دل از سوي اين نسل نوظهر بود، اين نسل كه خود آينده سازان و مولدين نسل بعد هستند وقتي با شادي و خنده غريبه اند چگونه مي توانند شادي آفرين باشند؟
شكي
نيست كه شادي حلقه مفقوده ي جامعه امروز ايران است و نبايد تعجب كرد وقتي
فرزندان شادي نديده ايران در هر مناسبت عمومي مانند برد تيم هاي فوتبال و
يا احياناً مراسم هاي ملي مانند چهارشنبه سوري و اعياد بدنبال شادي آفريني
هاي خودجوش هستند كه البته بدليل عدم نهادينگي رفتارهاي شاد بطور نامتعارف
بروز خواهند داد.
توليد شادي و شادي آفريني مانند تمام موضوعات مهم
زندگي و اجتماعي نياز به برنامه ريزي دارد و اگر نباشد يعني اميد در زندگي
تحليل رفته و اين تحليل اميد در زندگي يعني ركود و نخوت و توليد بيماري هاي
روحي و جسمي و افسردگي و چنين ملتي در تمامي امور جاري خود دچار مشكل
خواهد بود.
نویسنده:نویدقائدی
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱۴
مثل اینکه یادتون رفته ما تو جامعه ای زندگی می کنیم که آدما رو یه موقعی به جرم خندیدن بازداشت میکردن.این اتفاق دقیقا برای یکی از دوستان من افتاد مشکل اضمحلال معنویات واخلاق است . اعتیاد بالاوفرزندان طلاق ومصرفگرایی غربی که اونهاردچاربی هویتی فرهنگی کرده اند. پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۳:۱۷ - ۱۳۹۵/۰۴/۱۴
مشکل فقر و بیکاری هست جناب بلخی! چرا در فرانسه که آمار طلاق 50% هست، جوانان افسرده نیستن؟ من پدر یک خانواده هستم.یک انسان که در این جامعه زندگی میکند. من تحصیلکرده و فعال هستم .تا چند سال قبل زندگی من در سطح قشر متوسط جامعه بود،متاسفانه بدلیل تورم تفاوت درآمد و هزینه بسیار شده و اکنون سطح زندگی من به سطح فقر رسیده است. این مشکل تمام مردم ایران به غیر یک عده مرفه است.حال وقتی بعد کار به خانه می روم فرزندانم نبود پول و استرس وجود مرا کاملن درک میکنند، آنها نیز همراه من فشار زندگی را کاملن متوجه میشوند .وقتی خنده رو لبان من و همسرم نیست متوجه میشوم که آنها نیز در غم هستند. بسیار تلاش میکنم مشکلات و فشار زندگی را درخانه انعکاس ندهم ولی خالی بود یخچال و سفره کاملن گویای وضعیت است .دولتمردان ، این مشکلات را برای مردم ایران حل کنید
عموما انسان بدو چیز زنده است امید و خوشی
هردو از ما گرفته شده !!!!!
پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۲:۴۰ - ۱۳۹۵/۰۴/۱۵
آی گفتی !!! چرا شاد نیستند ،همه شاد هستند رفیق! مردای شصت ساله راحت دنبال دختر سیزده ساله می افتن قانون هم تشویقشون می کنه،شرع هم همین طور. همه شادند،مثل آب خوردن با پارتی بازی هر کی تا جایی که کاردش می بره داره از از این سفره خپان نعمت بهره می بره.شما نگران بچه ها نباشید ،با پول یکی از این حقوق های بدست آمذه با پارتی بازی و آشنا بازی یه آیفون یا پلی استیشنی هم گیر اونا میاد.بزرگ هم بشن با پارتی بازی می رن سربازی ،با پارتی بازی می رن سر کار و پول در میارن.فقط آدمهای بی کس بی خودی زنده اند ،فقط آدمهای بی کس بی پول زیادی اند.مثل من. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۵:۵۰ - ۱۳۹۵/۰۴/۱۵
گل گفتی منم زیادی ام. چون بی پولم. پارتی هم ندارم. یه روز همه به من می گفتند تو نخبه ای ولی الان فهمیدم استعداد و پشتکار تو این کشور آب در هاون کوبیدن است فقط باید پول و پارتی داشته باشی. عوامل بسیاری برای این ناشادی وجود دارد، که یکی از مهمترین آنها برنامه های صدا و سیما است که مدام غم و غصه به خورد ملت می دهد. بسیاری از فیلم های ایرانی با اشک و آه شروع می شوند و حتی در تبلیغ آنها هم چیزی جز گریه و غم وجود ندارد، یعنی این فیلم ها حتی به اندازه بیست سی ثانیه هم صحنه شاد ندارند. همچنین برخی بین غم و غصه و دین پیوند عجیبی برقرار کرده اند، گویا ادم های شاد ممکن نیست دینی داشته باشند، و یا اینکه آدمهای غمگین لزوما دیندار هم هستند. با شادی در این جامعه همانند بی حرمتی به مقدسات برخورد می شود. من خیلی تحقیق کردم آقا دوتا دلیل دارهیکیش ماهواره س
دومیش موی سر خانماست
به این برکت راست میگم
تابناک دمت گرم که بر خلاف خیلی از سایت ها درددل مردم را منعکس می کنیما ملت سالهاست مرده متحرکیم !!!
البته یه عده ای از این خوان گسترده میبرند و میچرند !!!!!
گریه و زاری نهادینه شده!! در عجبم چرا نظرای منو انتشار نمیدی؟ 
از وقتی انقلاب شد....کشور روی خوش ندید....انقلاب خوب بود ولی..به دست چه کسانی افتاد مهم است.....این کشور بوی دین دین دین میدهد....و این باعث غم و غصه بچه های ما شده است