يكي از مهم ترين اقداماتي كه دولت ها بايد در برنامه هاي كلان خود، براي حفظ و تحقق سرمايه هاي انساني لحاظ كنند، مهار بزهكاري و جرم است،در این میان اصلی ترین راهکار توجه و تاکید ویژه بر آموزش همگانی برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی می باشد.
يكي از راهبردهاي اساسي در حوزه ي كنترل اجتماعي پيشگيري است؛ راهبردي متشكل از راهكارهاي مستقيم و غير مستقيم كه با هدف ايجاد امكانات و موقعيت هاي بازدارنده از جرم مطرح مي شود.
حل هر مسأله يا معضل اجتماعي در اين نوع از امور پليسي مبتني بر دو اصل كلي كه عبارتند از: كنترل فرصت ها و وسايل جرم زا،است.
بنابراين يكي از راه هاي پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي آموزش همگاني مي باشد، پليس با آموزش مهارت هاي اجتماعي، آموزش رعايت قوانين و ارائه آموزش هايي در خصوص شرايط الگويي مناسب توسط خود مي تواند در پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي موفق باشد.
با پذيرش نهاد پيشگيري به عنوان قلمرو جديد سياست كيفري در كنار قلمرو سنتي، بينش نويني از مأموريت پليس در جامعه مطرح شده كه در اينجا نقش آموزش همگاني ناجا از اهميت و جايگاه ويژه ايي برخوردار است.
آموزش همگاني در ناجا عبارت است از مجموعه فعاليت هايي كه به منظور يادگيري برخي از فعاليت هاي مشخص (دانش انتظامي و اجتماعي) با هدايت كاركنان معاونت اجتماعي ناجا، براي كليه ي افراد جامعه انجام مي شود.
آموزش همگاني با ارتقاء سطح دانش و آگاهي مهارت هاي فني، موجب بروز رفتار مطلوب به منظور كاهش فرصت هاي مجرمانه در شهروندان مي شود.
از جمله اقدامات مهم پليس در پيشگيري از جرايم؛ در دو محور "آموزش" و "تبليغات" صورت مي گيرد كه منجر به افزايش آگاهي هاي عمومي و بالا بردن رشد فكري افراد جامعه، ارتقاي احساس مسئوليت جامعه درباره ي وقايعي كه در همسايگي و كنار محل كار آنان رخ مي دهد.
پيشگيري اجتماعي بر اين نكته تأكيد دارد كه انسان تحت تأثير علل وعوامل اجتماعي، زيستي و ... دست به ارتكاب جرم مي زند و طبعا يك سلسه علل و عوامل در فرايند پيدايش جرم ايفاي نقش مي كنند.
پلیس در رویکرد جامعه محوری خود به دنبال هماهنگ سازي اعضاي برای نیل به پیشگیری اجتماعی است. محور اقدامات در پيشگيري اجتماعي، فرد است. در اين پيشگيري از طريق آموزش، تربيت و ترغيب تلاش مي نمايند تا معيار شناخت خوب و بد را به افراد القاء كنند و قدرت ارزيابي و ارزشيابي عملكرد خود را داشته باشد.
