حسن روحانی در حالی سرگرم چینش گزینه های وزارت برای کابینه دوازدهم است که به نظر می رسد گرایش افکارعمومی و سمت و سوی اهمیت یافته کابینه ، اقتصاد وتیم پولی است ،حال آنکه ریشه همه خوبی ها و بدی ها در یک سیستم کشورداری به آموزش و پرورش و آموزش عالی بر می گردد.
کد خبر: ۴۶۵۱۵۲
تاریخ انتشار: ۰۱ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۳:۰۴ 23 July 2017
تابناک ایلام ::آموزش که از سطوح پیش از دبستان و مهد های کودک آغاز می گرددو تا دوره های تکمیلی دانشگاهی ادامه داردزمینه ساز تربیت افرادی است که با روحیه کار ،عدالت خواهی ،وجدان داری ، پاک دستی و انضباط اداری و شخصی بتوانندکشوری خوب و با ثبات بالای فرهنگی ،اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی را بسازند.
 
لزوم توجه دولت آتی به امر مغفول آموزش و پرورش از سطح پیش دبستانی گرفته تا دانشگاه ها بسیار حیاتی و سرنوشت ساز است .
 
نسلی که هم اینک در مدارس و دانشگاه ها تربیت می شوندبا نظم و انضباط بیگانه اند ،سبک زندگی را نمی آموزند ،حداقل امکانات و وسایل لازم برای انجام کارهای عادی را در اختیار ندارند،با حقوق وتکالیف خود آشنا نیستندو به طور کلی برای زندگی ساخته نمی شوند بلکه به دنبال مدرک هستند.
 
رییس جمهور باید به عنوان فردی حقوقدان و با تجربه ای گرانسنگ که ناشی از سال ها مسئولیت در رده اول مملکت بوده است به این امر توجه نمایندو اهتمام ویژه ای در رفع مشکلات آموزش و پرورش نمایند.
 
مهدهای کودک با استفاده از مربیانی عموما غیر تخصصی و در بخش خصوصی اداره می شوند و عملا آموزش هایی هدفدار و منطبق با برنامه های بالادستی ندارند.چه بسا تخریب هایی را نیز به پایه های آموزشی کودکان و نونهالان وارد می سازند.
 
آموزش و پرورش هم که سالهاست درگیر تغییر شکلی نظام های آموزشی است و عملا محتوایی ناپایدار ،بی برنامه و باری به هر جهت را به دانش آموزان بی انگیزه و کم رمق تزریق می کند.دانش آموزانی که با حذف پلکانی امتحانات نهایی پایه پنجم ،تبصره درس املاوکمرنگ شدن ارزش امتحانات نهایی پایه نهم،عملا به مدرسه به عنوان مسیری اجباری برای گذران لحظات فعلی خود می نگرند.
 
علیرغم اعلام های رسانه ای و پبام های تکراری مسئولان ،همه می دانند که امروزه بار اعظمی از هزینه های مدارس بر عهده خانواده هاست و دست نیاز مدیران مدارس به جیب های اولیایی است که همان مقدار کمک را به عنوان پتکی بربنای لرزان مدارس می زنند.
 
وضعیت معیشت معلمان هم که سال هاست به لوگوی آموزش و پرورش بدل شده است .حقوق های بسیار ناچیز که باعث شده است انگیزه تدریس و علم آموزی مجدد و بروز رسانی معلمان در تکاپوی شغل های دوم و سوم برای گذران زندگی ،گم شوند.
 
شان معلمان نزد دانش آموزان و متربیانی که به دنبال الگوسازی برای خود هستندبسیار پایین آمده است  و این امر چنان لوث و بی ارزش شده است که به متلک دانش آموزان بدل شده است .
 
در آموزش عالی هم آسیب های فراوانی به زیر بنای کشور وارد آمده است .گسترش بی ضابطه و کمی دانشگاه ها،عدم هدف گزاری کلان در برنامه های آموزشی و رشته های دانشگاهی ،کاهش کیفیت شدید آموزشی و مدرک گرایی را به نظام آموزشی ما هدیه داده است .
 
دولت دوازدهم باید دولت آموزش باشد.در این دولت بایدبرنامه ای ضربتی و هدفدارآموزش را از مهد های کودک تا مقاطع مختلف آموزش عالی مد نظر قرار دهد.در این وزارت خانه ها باید از افرادی کاردان و متخصص استفاده شودو کار سیاسی نباید مانع از پیشرفت و تعالی امور آموزشی و پرورشی در کشور گردد.
 
برنامه ای که مد نظر است نباید همانند برنامه های گذشته ،کپی برداری از کشور های دیگر یا صرفا بیان اصولی کلی وسخنانی قشنگ در لفافه ای از کلمات رنگارنگ و ایده آل باشد که هیچگاه در سطح مدارس عملی نشده اند.
 
دولت آینده باید راه را بر تربیت افرادی ناکار آمد ،نالایق ،شکایت پیشه ونا امید ببنددتا نیرویی جوان،پاک دست و با وجدان به بدنه فعال کشور تزریق گردد و فرهنگ کار و تلاش و همت دوباره به جوانان بازگردد./م
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار