علی اصغراسدی-مدیرمسئول تابناک
کد خبر: ۵۳۸۷۱۷
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۳۹۶ - ۱۴:۳۴ 15 December 2017

سالهای پایانی دولت اصلاحات بود که زمزمه هایی ناامید کننده ای از میان سیاسیون وفضای رسانه ای کشور برای عبور از رییس دولت اصلاحات به گوش می رسید .اگر چه شبکه های اجتماعی و رسانه ای نوین به شکل امروزی از توسعه وپیشرفت برخوردار نبودند ،اما با فراگیر شدن یاس وسرخوردگی از روند حاکم بر وضعیت سیاسی کشور در آن دوران ونهایتا تسری این وضعیت به لایه های مختلف مردم و خاصه سیاسیون فعال در حوزه انتخابات کشور، اتفاق نادری رقم خورد.

قهر سیاسیون و احزاب سیاسی از انتخابات ریاست جمهوری ومتعاقب آن عدم حضور هواداران تفکر اصلاحی در انتخابات سال 84 منجر به تولد پدیده ای به نام " محمود احمدی نژاد " در سپهر سیاسی کشور شد ،پدیده ای که سیاستهای پوپولیستی ،سوء مدیریت ها و بی توجهی های وی وتیم مدیریتیش به توصیه های بزرگان سیاسی واجتهادی کشور ،لجاجت وسرکشی اوبا روسای سه قوه ،قهرهای معروف او با هیات دولت و همه اقدامات خارج از عرف او در عرصه های سیاست خارجی وداخلی هزینه های بسیار گرانی رابه نظام وکشور تحمیل نمود.

آن سالها درکنار اتفاقات عجیب وغریبی که در فضای سیاسی و اجتماعی کشور شاهد آن بودیم ،رشد لجام گسیخته قیمت ها ،تورم سرسام آور ،افت شاخص ها از یک سو وفشارهای ناشی از تصویب قطعنامه های بین المللی بر علیه کشور از سوی دیگر ،فضایی سرد وناامید کننده ای بر مردم کشور حکمفرما شد. اینجا بود که درانتخابات ریاست جمهوری سال 92رایحه امید وزیدن گرفت و دولت اعتدالی حسن روحانی با ترکیبی از اصلاح واصول، مدیریت کشور را با شعار بازنمودن قفل های زنگار بسته کشور در دست گرفت.

این دولت با دیپلماسی منحصر بفرد خود توانست در مذاکره ای فشرده ونفس گیر ،کورترین گره بین المللی قرن ،یعنی مشکل هسته ای کشور را در قالب برجام بازنموده وبا حذف تحریمهای مرتبط با مقوله ای هسته ای ،ضمن تثبیت این حق مسلم کشور ،صفحه جدیدی از دیپلماسی گفتگو برای فایق آمدن بر مشکلات بین المللی را بر روی دیدگان جهانیان بگشاید.

اگر چه حسن روحانی نتوانست دردولت اول خود ،آنچنان باید وشاید در درراستای تحقق شعارهای دوران تبلیغات انتخابات خود گام بردارد، اما نمی توان براین واقعیت چشم بست که بیشترین زمان آن دولت ، صرف رتق وفتق امور مرتبط به گفتگوهای هسته ای و تحریم های بین المللی به عنوان مادر مشکلات موجود کشور در عرصه های مختلف سیاسی واقتصادی شد.

با این وجود وگذشت چهار سال اول دولت روحانی تمامی امیدها به دور دوم دولت ایشان معطوف و علیرغم تمامی سم پاشی ها و تبلیغات سوء گسترده شبکه های پرتعداد اجتماعی و رسانه ای سازمان یافته در چهارسال دولت تدبیر وامید ،حسن روحانی توانست در انتخابات ریاست جمهوری سال 96با حمایت همه جانبه احزاب اصلاح طلبی ،اصوالگرایان معتدل ومهمتراز همه حامیان مردمی خود ، با اختلاف فاحشی از سد بزرگترین رقیب سیاسی خود که از حمایت های فراوان جریانهای وابسته به طیف اصولگرایی و برخی از نهادهای حاکمیتی برخوردار بود عبور نماید.

با آغاز چینش کابینه دولت ،دستان بسته حسن روحانی در انتخاب اعضای کابینه نتوانست آنچنان باید وشاید امیدها را برای تداوم مسیری که مردم وسیاسیون حامی دولت انتخاب کرده بودند زنده نگه دارد ،ازاین رو از همان روزهای آغازین شکل گیری دولت دوازدهم ،انتقادات و واکنشهای سیاسیون وفعالین اجتماعی در راستای عدم تحقق شعارهای دولت ومطالبات آنان در عرصه های مختلف ر اشاهد بودیم.

تداوم یاس وناامیدی و انتقاد از رویه های حکم بر نحوه گزینش وچینش وزرا ،استانداران ،رییس دفتر و سایر تصمیم گیران دولت ونهایتا انتشار وضعیت بودجه ای کشور ،اختصاص ردیف بودجه های عجیب وغریب دستگاههای نام ناآشنا و مهمتراز همه برنامه ریزی دولت در بودجه نویسی سال 97 کشور برای افزایش قیمت حامل های انرژی ،افزایش سه برابری عوارض خروج از کشور و هممچنین حذف یارانه 20میلیون ایرانی به بهانه ای برای علنی شدن موضوع " پشیمانی از رای به حسن روحانی " در شبکه های اجتماعی شد.

این روزها نتقاد از دولت و شخص رییس جمهور روحانی خاصه در فضای مجازی این روزها بالا گرفته تا جایی که برخی از چهره هایی که در انتخابات 29 اردیبهشت از مردم خواسته بودند در رقابت حسن روحانی با ابراهیم رییسی به او رای دهند ابراز پشیمانی می کنند و حتی تعبیر «عبور از روحانی» نیز از زبان بعضی از تحلیل گران سیاسی شنیده می شود.

پرواضح است که روحانی حاصل انتخاب از بین گزینه های موجود بود ،گزینه ای از بین دو گزینه که یکی عقل گرایی را مرام خود قرار داده وراه تعامل با دنیا رابر گزیذه ودیگری با سوار شدن بر موج های پوپولیستی، ضعف اقتصادی و لایه های فقیر نشین را پله ای برای ترقی خود ونزاع های بین المللی را مرام سیاست خارجی خود قرار داده بود ،اینجاست که ابراز پشیمانی وندامت از روحانی ویا عبور از وی نمی تواند اقدامی درست ومنطقی به حساب آید.

"عبور از روحانی هم یادآور تجربه تلخ ایده عبور از خاتمی با «شصت میلیون دات آی آر» در سال 83 است که به شصت هزار هم نرسید و البته توانستند کسانی را سرد کنند و از دل آن یأس احمدی نژاد، زاد.

جنس انتصابات روحانی، تغییر لحن او و تصور یا شایعه یا شایبه کوتاه آمدن به خاطر برادر یا فردای سیاسی و بد سلیقگی هایی چون افزایش عوارض خروج از کشور و بیم گرانی بنزین و حذف یارانه ها همه موثر بوده اند و دونالد ترامپ هم در آمریکا به دنبال بر هم زدن بازی برجام است اما جایی برای پشیمانی نیست."

روحانی، رییس جمهور است اما در فشار و در منگنه. نقد کنیم اما این منگنه را بیشتر فشار ندهیم. بیشتر فشار دهیم خودمان در منگنه قرار می گیریم و شایذ برخی به طعنه بگویند مگر در منگنه قرار نداریم؟!"


اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار