متن زیر قسمتی از یادداشت بنده در سال 1392 می باشد که تحت عنوان «گفتمان وحدت و سوالات پیش رو» در سال 1392 نوشتم که در تاریخ 13 شهریور 1394 در تابناک آذربایجان غربی باز نشر پیدا کرد :
«فضای سیاسی بوجود آمده در کشورهای منطقه از 5 سال پیش و خیزش ملتها بر علیه حکومتهای خودکامه ، موجب شد تا در انتخاب مسیری که در نظر گرفته ایم یعنی مسیر رسیدن به گفتمان وحدت که مقدمه ای خواهد بود بر گفتمان عقلانیت و برنامه ریز و برنامه محور حرکت کردن دولتها ، جدی تر شده و عزم مان راسخ تر شود.
به گمان ما آنچه باعث آشفتگی در کشورهای منطقه شده، علاوه بر استبدادهای بی منطق ، تندروی و افراط یا تفریط گرایی در اعلام مواضع و عدم رعایت اعتدال و عقلانیت در میان مسئولین و مردم هست که باعث ایجاد شکافهای عمیق و ایجاد دیوار های بی اعتمادی در بین مردم و مسئولین میشود.
به گمان ما این خطر برای ملت ایران وحکومت آن نیز دور از ذهن نیست.»
بنده بدون اینکه بخواهم پیشگویی کرده باشم صرفا با توجه به مطالعه تاریخی و بررسی رویدادهای مختلف به این نتیجه رسیده بودم که خطر آشفتگی که کشورهای عرب منطقه را با خود درگیر نموده، ممکن است یک روز به کشور ما نیز سرایت کند و به همین خاطر از سال 1392 موضوع مهم «گفتمان و حدت» را به حوزه سیاسی کشور وارد کرده و در طی چند یادداشت که هم در شبکه های مجازی و هم سایت های مختلف منتشر شد مطرح نمودم. که علاقمندان می توانند با جستجوی واژه های «گفتمان وحدت-حمید منصورفر» به آن مطالب دسترسی داشته باشند.
در این چند روز اخیر که شاهد برخی اعتراضات در شهرهای مختلف هستیم ، مناسب دیدم یادداشت خودم را دوباره مطالعه کنم .
در این یادداشت ها بیان کرده بودم که باید چندین اقدام عملی انجام بپذیرد:
1- تشکیل شورای گفتمان وحدت با حضور تمامی جریانات سیاسی -اقتصادی در کشور
2-تدوین برنامه های مختلف اقتصادی -فرهنگی -اجتماعی -علمی برای اداره نمودن کشور بر اساس برنامه محوری و خروج از حکمرانی شخص محور
3-اجرای برنامه هایی برای جلوگیری از افزایش شکاف بوجود آمده میان مردم و حکومت و مقابله با تحریم های بین المللی
4-هم افزایی و بهینه نمودن سطح نفوذ و قدرت احزاب سیاسی و تاثیر آن در اداره کردن هدفمند جامعه.
5.تقویت و ارتقا سطح همکاری های مابین احزاب، گروه ها و افراد سیاسی، علمی، فرهنگی، اقتصادی و... تاثیرگذار در جامعه.
6-هم راستا نمودن فعالیت گروه ها و احزاب در جهت خدمت به جامعه و آبادانی ایران اسلامی.
7-برگزاری جلسات مشترک با حضور افراد ذی نفوذ و تاثیرگذار در جامعه از تمامی اقشار سیاسی، اقتصادی، دانشگاهی، معلمان، بازاری، کشاورز، کارگر و ...
8-تعیین و تشخیص محورهای مشترک گروه ها و احزاب.
9-هم راستا نمودن فعالیت گروه ها و احزاب در جهت خدمت به جامعه و آبادانی ایران اسلامی.
10-هدایت و ترغیب احزاب و گروه ها به سمت مطالعه و تدوین برنامه های علمی و کاربردی برای اداره جامعه.
11-تعیین و تشخیص معیارهای سنجش عملکرد احزاب و گروه ها در مناصب حکومتی و دولتی و ارزیابی عملکرد ایشان با بهره مندی از معیارهای تعیین شده.
12-گفتمان سازی در راستای ایجاد وحدت بین گروه ها و احزاب حول محور اشتراکات.
با توجه به موارد فوق ، مجددا تأکید می نمایم : تنها راه نجات ایران از ویرانی و به هم ریختگی تشکیل و راه اندازی شورایی است
تحت عنوان« شورای گفتمان وحدت» که باید در این شورا نمایندگان تمامی جریانات سیاسی تاثیر گذار بر توده مردم و حتی نمایندگانی از دانشجویان و جوانان نخبه کشوری حضور داشته باشند تا با یک برنامه ریزی مناسب بتوانند هدایت کشور را به سمت اصلاح و بهبود رهنمون سازند و با حرکت صادقانه و شفاف در راستای رسیدن به خواسته های بر حق مردم که همانا برچیدن فساد اداری، اقتصادی و ایجاد اشتغال و کم کردن بی کاری و رشد اقتصادی و و بهبود شرایط و وضعیت مالی و جلوگیری از خویشاوند سالاری و حرکت به سمت شایسته سالاری واقعی میباشد حرکت نمایند و در نهایت مدیریت کشور را به سمت برنامه محوری هدایت کرده و از شخص محوری و سلیقه های شخصی خارج نمایند.
حمید منصورفر
