تابناک اردبیل- بعد از تحمل ۸ سال محرومیت با هزار و یک امید عازم آمریکا شد و توانست با کسب نشان نقره جهان در پیکارهای جهانی ۲۰۱۷ خودش را ثابت کند اما این نتیجه راضی‌اش نکرده و هنوز در دسته فوق سنگین حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. با این حال انگار دلخوری‌هایی هم دارد. هر چه سعید علی‌حسینی به قول و قراری که برای افتخارآفرینی با هم‌استانی‌هایش بسته بود عمل کرده اما مسوولان ورزش اردبیل هنوز وعده‌های‌شان را عملی نکرده‌اند و زیر قول و قرارشان زده‌اند. همین موضوع باعث شده تا پای درددل‌های سعید علی‌حسینی بنشینیم و با شروع مرحله جدید اردوهای تیم ملی وزنه‌برداری از شرایط فعلی نایب قهرمان وزنه‌برداری جهان مطلع شویم.
بعد از جراحی وضعیت زانویت بهتر شده؟
بله. در مسابقات جهانی آمریکا هم من با زانوی مصدوم مجبور بودم به خاطر اینکه بازگشتم به دنیای قهرمانی را با مدال آغاز کنم، این فشار را تحمل کنم تا هرطور شده دست پر به ایران برگردم. خدا را شکر این اتفاق افتاد. به همین دلیل بعد از این رویداد، بلافاصله سراغ درمان مصدومیتم رفتم. بعد از تجویز پزشک معالجم به سرعت بستری شدم و زانویم را جراحی کردم. حالا به خاطر ریکاوری مناسبی که داشتم و فیزیوتراپی که پشت سر گذاشتم، شرایط خوبی دارم و تقریبا وضعیت آمادگی و انعطاف پذیری زانویم نسبت به قبل روبه‌راه‌تر شده است.
پس آماده‌تر از قبل تمریناتت را آغاز کرده‌ای؟
مدتی است تمریناتم را آغاز کردم اما خیلی نرم و کم فشار تمرین می‌کنم تا مبادا زانویم ملتهب شود. به همین دلیل وقتی در تمرینات اردویی هم حاضر شدم، با نظر کادرفنی خیلی سبک وزنه زدم. یعنی وزنه‌هایی در حد ۱۲۰ یا ۱۳۰ کیلوگرم را تکرار می‌کنم تا بدنم را آرام آرام آماده تحمل فشارهای سنگین‌تر در تمرینات سنگین آینده کنم.
کادرفنی جدید و شرایط اردویی تیم ملی را چطور ارزیابی می‌کنی؟
کادرفنی جدید تیم ملی همگی از چهره‌های شناخته شده و افتخارآفرین برای وزنه‌برداری ایران هستند. آقای برخواه که خودش در دوره قهرمانی جزو ستاره‌های وزنه‌برداری ایران بوده و در دوره مربیگری هم با تیم‌های پایه (نوجوانان و جوانان) افتخارات بسیار ارزشمندی را برای وزنه‌برداری کشورمان کسب کردند. به همین دلیل من معتقدم شرایط تیم ملی می‌تواند حتی بهتر از قبل هم باشد چون افراد باتجربه و کاربلدی هدایت کادرفنی تیم ملی را دست گرفتند. شرایط اردو هم مثل قبل است، خیلی وضعیت فعلی با قبل تغییری نداشته است. در کل مشکل خاصی نیست و ما هم به‌عنوان ورزشکار در اردو کارمان را انجام می‌دهیم.
گویا قرار نیست در اردوی ماهشهر کنار بقیه بچه‌ها باشی و تمریناتت را با تیم ملی تا پایان اسفند در این اردوی خارج از تهران دنبال کنی.
بله، درست است. من مجبورم برای امتحاناتم و یکسری کارهای شخصی که دارم به اردبیل برگردم و همانجا، هم کارم را پیگیری کنم و هم تمریناتم را انجام دهم. به همین دلیل از کادرفنی اجازه گرفتم تا در اردوی ماهشهر کنار بچه‌ها نباشم. البته مشکلی هم وجود ندارد چون من طبق برنامه تمرینی که داریم کارم را در اردبیل انجام می‌دهم. بعد از تعطیلات نوروز هم حتما اگر برای مرحله جدید اردو دعوت شدم به جمع اردونشینان ملحق می‌شوم.
شنیدیم که از مدیرکل سابق ورزش و جوانان استان اردبیل و خلف وعده‌هایی که بعد از رقابت‌های جهانی داشته، حسابی دلخوری. آیا این موضوع صحت دارد؟
راستش را بخواهید آقای بهتاج، مدیرکل سابق اردبیل، قبل و بعد از رقابت‌های جهانی آمریکا وعده‌های زیادی به من داد اما حتی یک کدامش عملی نشد. از او خیلی دلخورم. آقای بهتاج زمانی که مدیرکل اردبیل بود فقط به من وعده وعید داد اما به هیچکدامش عمل نکرد. بعدش هم بارش را بست و از اردبیل رفت. من توقع زیادی از مسوولان استان اردبیل ندارم. فقط از آنها خواهش کردم که مثل بقیه دوستان من که در اردبیل مدال جهانی و المپیک کسب کردند با من رفتار شود و مورد حمایت آنها قرار گیرم. آیا این خواسته من واقعا توقع بیجا و زیادی است؟ حرفم با آقای بهتاج این است که برادر عزیزم، چرا وقتی توان و موقعیتش را نداری، وعده می‌دهی و بعد هم بدون اینکه پاسخگو باشی، می‌روی دنبال کارت؟ آیا برای مسوولان ورزش استان کاری داشت که برای من به‌عنوان نایب قهرمان وزنه‌برداری جهان فقط یک ساعت وقت ملاقات با استاندار و بقیه مسوولان بگیرند تا درددل‌هایم را بگویم. سوالم این است که آیا آقای بهتاج با رفقای نزدیک خود و قهرمانانی که با آنها عجین‌تر از من بود، نیز همینطور رفتار کرد؟
یعنی واقعا بعد از مسابقات جهانی آمریکا تا الان اردبیلی‌ها هیچ جایزه و پاداشی برای مدال ارزشمند جهانی‌ات در نظر نگرفته‌اند؟
حتی دریغ از یک ریال پاداش که در این مورد به من داده باشند. خودتان می‌دانید که من از قدیم ورزشکار بی‌اخلاق و حاشیه‌سازی نبودم اما ببینید چقدر از بی‌عدالتی که در حقم شده است به تنگ آمده‌ام که دارم اینطور از مسوولان استانم گلایه و نقد می‌کنم. خدا شاهد است اگر آقای بهتاج همان موقع به من می‌گفت در مورد من کاری از دستش برنمی‌آید و توانش را ندارد خودم از طریق دیگری اقدام می‌کردم و می‌رفتم دنبال پاداشی که حق طبیعی هر قهرمانی است اما دردم این است که مدیرکل سابق ورزش و جوانان استان که جالب است حالا به‌عنوان مدیر اخلاق‌مدار هم انتخاب شده، با وعده و وعیدهایش دستم را در حنا گذاشت.
با تمام این تفاسیر و گلایه‌هایی که مطرح کردی آیا برای بازی‌های آسیایی و درخشش در این رویداد مهم برنامه داری؟
اینکه گلایه کردم دلیل نمی‌شود که بخواهم نسبت به عشق و علاقه‌ام یعنی وزنه‌برداری بی‌تفاوت باشم. بله حتما برای مدال‌آوری و کسب افتخار در بازی‌های آسیایی برنامه دارم چون مدال بازی‌های آسیایی هم برای من و هم برای ورزش ایران خیلی اهمیت دارد. بنابراین بعد از تعطیلات نوروز بدون شک طوری تمرین می‌کنم که در جاکارتای اندونزی حتما قشنگ‌ترین مدال را کسب کنم. در بازی‌های آسیایی فکر می‌کنم تنها رقیب جدی من و بهداد سلیمی رقیب ازبکستانی است که در رقابت‌های جهانی بد کار نکرد. البته یکی دو وزنه‌بردار دیگر هم هستند که آنها خیلی نمی‌توانند برای ما دردسر ایجاد کنند. خیلی وقت است که برای مدال بازی‌ها برنامه دارم و اگر تا زمان مسابقه مشکلی پیش نیاید، تردید نکنید حتما به این هدف می‌رسم.خبرنگار: رضا عباسپور
انتهای پیام/