حسادت وتنگ نظری تا کی ؟ چرا ما ایلامی ها چشم دیدن رشد وترقی همدیگر را نداریم؟

تابناک ایلام علی اصغر اسدی ::ما ایلامیها در استانی زندگی می کنیم که به مراتب از دیگر استانهای کشور محروم تراست . از مزیت های نسبی فراوانی برخورداریم اما علیرغم گذشت 4دهه از عمر انقلاب ،سپر بلا شدن در جنگ تحمیلی ،پای انقلاب وآرمانهایش بودن، ولی به دلیل پاره ای نامرادیها کماکان با فاصله زیادی از دیگر استانهای توسعه یافته وزخم جنگ ندیده عقبیم ،به قول یکی از دوستان زمانی که آنها دلار هفت تومانی را برای توسعه وآبادانی به خدمت می گرفتند ،خانه وکاشانه ما زیر موشک وبمب وخمپاره های دشمن ویران می گشت.

وقتی پای چرایی بی توجهی ویا عدم توسعه وپیشرفت به میان کشیده می شود ،همگی کارشناس و صاحب نظر شده  ،از زمین وزمان گله مند می شویم که بی کسی عامل بی توجهی به ماایلامی هاست ،اگر ما هم مثل بسیاری از  استانها ازظرفیت نیروی انسانی مدیر در لایه های بالایی قدرت برخوردار بودیم ،اگر چند ایلامی در مصادر مدیریتی ارشد حضور داشت ،الان وضعیت ما هم به گونه دیگری رقم می خورد.

به طور حتم باید پذیرفت که ساختار قدرت در مملکت ما به گونه ای شکل گرفته است که استانهایی که از بیشترین ضریب نفوذ در بین ارکان قدرت برخوردارند به همان نسبت از رشد وتوسعه برخوردار شده اند ،استانهایی که با همگرایی وتحمل همدیگر زمینه رشد هم استانی های خود را فراهم آورده واز کیک قدرت دارای سهم شده اند ،از همان سهم برای چانه زنی برای کسب امتیازات واعتبارات بیشتر به نفع استان خود استفاده کرده وشکوفایی امروز بسیاری از نقاط کشور نیز مرهون همین سهم ها از قدرت است

اما واقعا تا الان به این موضوع فکر کرده ایم که خود ما ایلامی ها در این مورد خاص با چه پارادوکس وتضاد عجیبی مواجهه ایم !چند درصد در عدم تحقق این عامل ،یعنی پیشرفت فرزندان ایلام وراهیابی آنان در سطوح بالایی قدرت سهیم هستیم ؟چگونه می شود عامل عقب ماندگی خود را عدم نفوذ در لایه های قدرت جستجو کنیم ،اما از سویی چشم دیدن رشد وترقی فرزندان این دیار را نداشته باشیم ،آیا جمع کردن این دو باهم شدنی است ؟!

تا کی باید تنگ نظری ها ،نداشتن چشم دیدن رشد وپیشرفت فرزندان این دیار از شمال تا جنوب آن ،چشم هم چشمی ها ،حسادت ها وکینه ها مانع از رشد فرندان ایلامی و راهیابی آنان در بین ارکان قدرت شود ،تا ماهم مثل دیگر مناطق کشور از این ظرفیت به نفع خود بهره مند شویم ؟! تا یک ایلامی بخواهد صاحب سری در بین سرها شود ،شاخک حسادت وکینه ها فعال شده وبا هزاران انگ وتهمت وتخریب ناجوانمردانه زیر پای او را خالی کرده وبه پایین می کشیم!

این روزها برخی دوستان ما در فضای مجازی و رسانه ای بدون نگاه به منافع استان ،با تنگ نظری تمام مسیر تخریب فرزندان این دیار را در پیش گرفته و با بزرگنمایی موضوعات کم مقدار و ناچیز به نحوی قلم فرسایی می کنند که انگار با عضویت یک ایلامی تحصیل کرده و با تجربه در یک شرکت استان ،آسمان به زمین آمده است ،آیا واقعا در این مملکت از نبود اخبار سری رنج می بریم که عضویت یک ایلامی آن هم در شرکتی فعال در استان را پیراهن عثمان کنیم !؟

دراین ممکلت تا بخواهید نیروی 20شغله و30یافت می شود ،همین یک قلم ،جناب آقای دکتر علی اکبر ولایتی دست تمام چند شغله های دنیا را از پشت بسته است ،وزیر صنعت ومعدن پیشین درهیات مدیره چندین شرکت و بانک وکارخانه عضویت دارند ویاصدها وبلکه  هزاران نمونه دیگر ازاین دست !!چرا داد کسی ویا هم استانی ها این آقایان بلند نیست ؟ چون می دانند لااقل این سهیم شدن در  قدرت می تواند در بزنگاهی در خدمت منافع استان ویا منطقه اشان قرار گیرد.

راه دوری نمیریم ،در همین بیخ گوش خودمان یعنی شهرستان کوهدشت ،فردی به نام "اسماعیل  دوستی "پس از اتمام دوره نمایندگی اش ،چقدر با شتاب مسیر ترقی خود راطی نمود ؟ شهردار شد ،عضو شورای شهر تهران شد ،در حال حاضر هم در  هیات مدیره چند بانک وشرکت عضویت دارد ،چرا داد وفریاد رسانه های لرستان وکوهدشت بلند نمی شود ؟آیا آنها هم دوست ندارند چند ممبر تلگرامی جذب کنند ؟ نه خیر انها فراتر از این فکر می کنند ،چون می خواهند در سایه این افراد ،منافع منطقه اشان تامین شود؟

به یاد داشته باشیم اگر دیروز یک روحانی عالیقدر که از قضا نمایندگی ولی فقیه را هم یدک می کشید از تیغ حسادت وکینه ما ایلامی ها در امان نماند، امروز یک چهره دانشگاهی و تحصیلکرده وصاحب نام اصلاح طلب  فدای کینه وبغض و حسادت ما ایلامی ها شد ،فردا به یقین چهره های از این دست از جریان اصوالگرایی هم در آتش تنگ نظری ما ایلامیها خواهند سوخت ،این دور باطل ادامه خواهد داشت مگر اینکه به خود آییم ،تنگ نظری ها وبخل ها را از خود دور کنیم و به این درک برسیم که حتی وابستگی سیاسی هم نباید مارا از حمایت فرزندان ایلام دور کند.اگر بخواهیم این مهم دور از دسترس نیست.