تابناک ایلام علی اصغر اسدی ::براساس ترجمه متون روانشناسی موجود در کتب ورساله های علمی ؛بدگمانی پدیده ای است که فرد با دشمن تراشی و مخالف سازی، خود رابا مسایل و مشکلات خودساخته ای که وجود خارجی ندارند درگیر و احیانا برای برون رفت ویا فرار از این توهمات با مشکلات جدیدتر روبرو می شود.
جستار در مقالات ونوشتارهای موجود ما رابه این مهم سوق می دهد که "بدبینی زیاد و همه کس را سیاه دیدن، یکی از بیماری های معروف روانی می باشد که از آن تحت عنوان بیماری «پارانوئید» یاد می شود. در این نوع بیماری، شخص در توهم بسر برده و فکر می کند که همه کس و حتی نزدیکانش علیه وی دسیسه و توطئه کرده و احیاناً قصد از بین بردن او را دارند و چه بسا این هذیان و توهم باعث قتل هایی نیز می گردد.
رابطۀ این بیماری با «قدرت» جالب تر است و در طول تاریخ ما شاهد قتل های سیاسی به خاطر این بیماری بوده ایم: نادر شاه فرزند خود رضا قلی را به خاطر سوءظن کور نمود ولی بعداً وقتی بی گناهی فرزندش ثابت گردید، به شدت پشیمان شد و خُلق وی تغییر نمود. چه بسا که سوءظن بی مورد در دسته بندی های سیاسی باعث قتل های وحشتناک در طول تاریخ گردیده است.
این روزها مشابه ومصداق این بدبینی و توهم توطئه را به وفور در ترکیب بندی جملات تعدادی از قلم به دستان نزدیک به جریان حامی مدیریت ارشد استان شاهدیم . بر آیند بسیاری از نوشتارهای منتشرشده در کانالها توسط فعالین شبکه های مجازی حامی استاندار ایلام نشان می دهد که تیم رسانه ای مدیریت استان بر محور دشمن تراشی ،توهم توطئه ،توهم تخریب وتضعیف مجموعه استانداری می چرخد.
اگر خدایی نخواسته این قلم ها وقضاوت ها آگاهانه وبر مسیر خواست واراده شخص مدیر ارشد استان بچرخد که قطعا اینطور نیست ،خروجی آن از شکل گیری یک دیکتاتوری خاموش خبر می دهد که براساس تفاسیر موجود ،پروژه دشمن تراشی وتوهم توطئه از ویژگی های بارز دیکتاتورها است.و دیکتاتوری زمانی شکل می گیرد که شخص خود را بری از خطا بداند.اینگونه است که او انتقادات را ابزاری برای تخریب ،براندازی وسلب قدرت از خود قلمداد می کند وبا قدرت تمام به سرکوب منتقدین همت می گمارد.
اگر هم ناآگانه باشد وبرخی برای اینکه حیات وبقای خود را بر دشمن تراشی بنا نهند ،برای ماندن در چرخه قدرت و نشان دادن لزوم حضورشان در سپهر سیاست، به هر ترفندی دست زده و با ساختن دشمنان خیالی ،خود را برای دفاع از راس قدرت محق میدانند.لذا با این روش اندک اندک راس قدرت را باخود همراه نموده و برای دفاع از وی درمقابل دشمن ساختگی، حضور خود را لازم وضروری دانسته وبرآنند تا از این طریق حضورشان را مسجل نمایند. در هر دوصورت تداوم این مشی، حرکتی در مسیر شکلگیری خودکامگی و سدی در مقابل آزادی بیان خواهد بود که ضرورت برخورد وایستادگی در مقابل آن را دوچندان می کند.
روزهای گذشته یکی از رسانه های فعال در محور حلقه حامیان استاندار ایلام در اقدامی مشکوک با انتشار مطلبی کوتاه اما سوالی ودر عین حال غیرواقعی ! در فضای مجازی اینچنین تشکیک نمود که ؛آیا استاندار ایلام زنگ مدارس را به صدا در خواهد آورد ؟! تا یکشنبه صبر می کنیم !!
این خبر کوتاه والبته ساختگی کافی بود که امروز یکشنبه پس از به صدا درآمدن زنگ مدارس به دست سلیمانی دشتکی ،سیلی از خبرها با محتوای مشترک وحول محور "زنگ امید بخش استاندار " زنگ امید "و "زنگی که کام برخی را تلخ کرد وخلاف میل باطنی آنان آب پاکی را بر دستشان ریخت " در خروجی چند کانال نزدیک به استاندار قرار گیرد.فهوای مطالب منتشر شده گویای این است که در عالم بیخبری ،برخی به دنبال خبرسازی های مجعولی هستند تا خود در مقابل همان خبرهای جعلی موضعیگری نموده وبا آن بقای خود را ضمانت کنند!
تاجایی که فعالین رسانه ای استان وشبکه های اجتماعی آگاهی دارند در طول هفته های جاری هچ فرد ویا رسانه ای از رفتن استاندار تا قبل از مهر سخن به میان نیاورده است و جملگی نیز بر این مهم اتفاق نظر داشته اند که توسعه استان اهم بر ماندن یا رفتن استاندار است !
لذا خبر سازی مجعول این طیف از نئو رسانه های مجازی استان و پاسخ های انتشار یافته به اخبار رسانه ها ویا افرادی که اصلا وجود خارجی ندارند ،بیشتر به همان "پارنویایی " شبیه است که اگر زودتر اقدامی عاجل در درمان آن صورت نپذیرد ،استان را دستخوش مشکلات نوخوشایندی خواهد کرد که برون رفت از این وضعیت مستلزم هزینه های مادی ومعنوی سرسام آوری خواهد بود.
مخلص کلام اینکه ؛این سخن مرا یاد سریالی انداخت که در ایرانِ قبل از انقلاب ساخته شده است به نام «دایی جان ناپلئون» نقش مرکزی این سریال را شخصی به عهده دارد که در لشکر قزاق با انگلیس جنگیده و شاید هم شمشیرزنِ خوبی نبوده ولی فقط نفس اشتراکش در جنگ موجب شده که او پیوسته و در هرجایی از جهانگشائی‌های خویش بگوید و انگلیس را تنها رقیبِ میدانِ نبردهای خودش بخواند...
باگذشت زمان دشمنیِ او با انگلیس تبدیل به مشکل روانی می شود، وقتی سوراخِ آب رو خانه اش هم با برگِ خزان بند می شود، انگلیس را متهم می سازد که جاسوسان خود را فرستاده است، تا به او صدمه بزنند، اگر درمحله شان خارجی هم می آید، انگلیس را متهم می سازد که جاسوسان خود را فرستاده است و می‍خواهد که او را زیرتعقیب بگیرد، خود را ناپلئون زمان میخواند و انگلیس را هم دشمن قسم خورده، کار به جایی رسیده بود که اگر یکی از بستگانش هم در جایی می رفت، او را از مکر وحیله های انگلیس برحذر می داشت و تا برگشتن و بعد از برگشت، مثنوی‌ها که نمی سرود و از انگلیس نمی گفت!.."وقس علی هذه"
بسمه تعالیتذکری بجا و اقدامی شایسته تقدیر بود
انشالله باید چشم ها را باید شست و....