تابناک ایلام ::سالهاست که بیکاری به یکی از دغدغه های اصلی جامعه ،مسئولین و خانواده ها و مهمتر از همه خود بیکاران تبدیل شده است.کارشناسان وصاحبنظران حوزه اجتماعی ریشه بسیاری ازمعضلات اجتماعی را در بیکاری می دانند ،عدم تشکیل زندگی ،بالارفتن سن ازدواج ،رواج مشاغل کاذب تسهیل کننده آسیبهای اجتماعی و در مواردی ایجاد انگیزه برای خودکشی از این دست موارد است .
اگر از همه مسئولین کشوری و استانی هم سوال شود که بزرگترین چالش پیش روی کشور ونظام کدام است ،صرفنظر از دشمنان بیرونی ومسایل وبین المللی خواهند گفت " رشد بیکاری در کشور " جالب اینجاست با این وجود مسولین کشور این زنگ هشدار را قدری نادیده می گیرند ودر پاره ای از موارد سوراخ گوش خود را گرفته وبر دیدگاهها و نگرشهای غلط خود مصرند.
شاید در بررسی اولیه چرایی رشد بیکاری ،عدم توزان فضای کسب وکار با میزان رشد جمعیت وخروجی مراکز دانشگاهی بیان شود ویا در مواردی نیز رکود اقتصادی ناشی از مسایل ومشکلات جاری درکشور عنوان شود ،اما واقعیت این است در کنار همه این دلایل ،نگاه غلط سنتی تنگ نظرانه ای هم در مدیریت کشور ودر دستگاههای نظارتی وجود دارد که بدون درک شرایط و اهم ومهم نمودن مسایل و تجدید نظر یا روزآمد نمودن شیوه های نظارتی منطبق با شرایط روز کشور در پاره ای از موارد به تشدید بیکاری هم دامن زده اند .
طبیعت دستگاه نظارتی ،صیانت از حقوق دولت وحاکمیت ،پیشگیری از انحراف و یا ممانعت از اقداماتی از سوی دستگاههای اجرایی است که با انحایی این اقدامات باعث تحمیل هزینه اقتصادی ،سیاسی و اجتماعی بر نظام می شود وکسی منکر این وظیفه ویا مخالف آن نیست چراکه منافع عمومی دراین نهفته است.
اما وقتی در جایی خرج این نظارت به گونه ای افزایش یابد یا اینقدر مته بر خشخاش گذاشته شود که کسی جرات کمترین تحرکی برای ایجاد فضای کسب وکار ویا فراهم نمودن تمهیداتی برای برون رفت کشور از مسایل مبتلابه نداشته باشد ،اینجاست که بایستی به شیوه رفتارهای نظارتی خرده گرفت وآن را در مقابل اهداف کلان کشور قلمداد کرد .
مصداق عینی ما بیکار شدن تعداد 30 جوان تحصیلکرده در شرکتهای مرتبط با راه وشهر سازی استان است که قربانی نظارتهای سخت گیرانه همین دستگاهها شده اند .چه دستگاه نظارتی ،چه اجرایی،چه قضایی وچه کارفرمایان فرزند این آب وخاک هستند و می دانند مردم محروم ایلام علاوه بر درد توسعه نیافتگی ،درد ورنج ناشی از بیکاری فرزندانشان را نیز تحمل می کنند.
حال این وسط ودر میانه مشکلات اقتصادی و بسته شدن تمامی معبرهای اشتغالزایی برای جوانان ،دستگاهی مثل راه وشهرسازی استان که اتفاقا یک غیر ایلامی سکان مدیریت آن راعهده دار است با دلسوزی و تعهد مسیری را برای اشتغال 30جوان تحصیلکرده در زیر مجموعه های خود فراهم آورده است.
در حالیکه این شیوه اشتغالزایی ولو منقطع ،نه تعهدی را متوجه دولت وحاکمیت می کند و نه اینکه بار مالی بر دولت تحمیل می کند ،چراکه منابع این اشتغال زایی را پیمانکاران و شرکتهای فعال در زیر بخش های این مجموعه متقبل شده اند ،اما یک دستگاه نظارتی استانی آنتن های خود را فعال کرده و با زوم نمودن بر روی این دستگاه و زیر سوال بردن مدیر ارشد این مجموعه، مراتب بیکار شدن این جمعیت را فراهم آورده واز امروز به خیل بیکاران استان ملحق نموده اند .
به هرحال کسی منکر تلاش های وزحمات عزیزان نظارتی ونقش ارزشمند آنان در صیانت از بیت المال ومنافع دولت وحاکمیت نیست ،همه این را می دانند با نبود این دستگاهها سنگ بر روی سنگ بند نشده وبساط فساد وتباهی اداری سراسر دستگاههای اجرایی ودولتی وغیردولتی را فرا خواهد گرفت ،اما این عزیزان باید بدانند در برخی موارد رفتارشان باید به گونه ای باشد که هزینه این رفتار از هزینه عدم نظارت فراتر نرود!
چرا باید یک ایلامی به گونه ای رفتار کند تا با سختگیری بی مورد بر یک موضوع بی ربط، بانی وعامل بیکاری 30فرزند این استان شود !؟ چرا به جای کمک ومساعدت برای برداشته شدن سنگی از پیش پای مردم مظلوم این دیار ،خود به پای مردم سنگ می بندند؟ چرا باید مدیر غیر بومی یک دستگاه برای فرزندان ایلام اینقدر دلسوزی کند وبرای دفاع از حقوق یک جمع حتی به پای میز محاکمه کشانیده شود ،اما تنگ نظری برخی اجازه دیدن درد ورنج های پدران ومادران حوانان بیکار این دیار را ندهد؟! چرا باید نظارتها اینقدر سفت وسخت شوند که هیچ روزنه ای برای رفع مشکلات مردم در آن ملحوظ نشده وهیچ مدیری یارای انعطاف برای رفع مشکلات مردم را نداشته باشد؟!
مدیران استان ،دستگاههای نظارتی ،نمایندگان مردم این را بدانید برای ایجاد یک شغل چیزی حدود شصت هفتاد میلیون تومان باید هزینه شود ،در این وضعیت نابسامان اقتصادی یک مدیر دلسوزی با درایت و دوراندیشی بدون تحمیل هزینه به دولت مبادرت به ایجاد اشتغال برای 30 جوان نموده است ،کجای این کار غلط یا مشمول صیانت دستگاه نظارتی شده که باید با سخت گیری وعدم مماشات مانع تداوم اشتغال این افراد شد؟!سالها طول می کشد ،هزینه می شود ،برنامه ریزی صورت می گیرد تا چند شغل ایجا دشود ،چرا باید به گونه ای رفتار شود که به جای استغال زایی ،اشتغال زدایی صورت گیرد،خدا را خوش می آید؟!
آقای اسدی ندیده و نشناخته قلم نزنید لطفاً! بترسید از عاقبت!! کدام دلسوزی؟ کدام دوراندیشی؟ فقط از کارگزینی همین اداره استعلام بگیرید که همین مدیر کل چند نفر از اقوام آقای نماینده جنوب را بدون هیچ نیازی به خدماتشان استخدام کرده؟!!! 
شما از حرفی که زدی اطمینان داری مدرک داری مسنتدات داری اگر نداری بدا به حالتون روز قیامت باید جواب پس بدید در ضمن اقای اسدی الکی متنی رو کار نمی کنند متاسفانه این مورد در پتروشیمی نیز تکرار شد و ۳۴ جوان تحصیل کرده و از خانواده ایثارگر بوسیله مدیر عامل پتروشمی بعد از یک سال کار مجانی اخراج شدند نه بنیاد شهید و نه استانداری و نه هیچ مسئول دیگری نیز از آنان حمایت نکرد