مرور روزنامه‌های شنبه سوم آبان
رکورد‌های جدید تورم، سرنوشت ترامپ چه خواهد شد؟ دلایل انصراف مجلس از استیضاح، سیگنال مثبت بازار‌های موازی به ‏بورس، حربه ترامپ برای تغییر معادلات انتخاباتی، چرا دلار ریخت؟ جهان در فردای سوم نوامبر و سفر در آغوش کرونا، از ‏مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده اند. ‏
کد خبر: ۹۱۱۵۴۱
تاریخ انتشار: ۰۳ آبان ۱۳۹۹ - ۰۹:۴۷ 24 October 2020
 

به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز شنبه سوم آبان ماه در حالی چاپ و منتشر شد که مناظره انتخاباتی آمریکا بین ترامپ و ‏بایدن، سفر در آغوش کرونا و وضعیت بحرانی کرونا در ایران و کاهش قیمت دلار و دلایل آن در صفحات نخست روزنامه‌ها ‏برجسته شده است. ‏

 
 

در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛ ‏


دستور عجیب روحانی در روز‌های عجیب

روزنامه «جهان‌صنعت» طی یادداشتی در شماره خود نوشت: اقتصاد ایران روز‌های سختی را سپری کرده و روز‌های سختی را ‏نیز پیش روی دارد. در چنین روز‌های سخت و عجیب اقتصاد ایران، بدیهی است که مدیران و اداره‌کنندگان کشور به دلیل پرشمار ‏بودن و تو‌در‌تو و چندلایه بودن اقتصادی و نیز در هم تنیده شدن آن با سیاست و نبرد‌های بر سر قدرت، تصمیم‌ها و دستور‌های ‏عجیب بگیرند و بدهند. به طور مثال و براساس آنچه بابک دین‌پرست معاون وزیر کشور گفته است متاسفانه ۱۷۱۸ واحد تولیدی ‏کشور در تملک بانک‌ها قرار گرفتند. ‏


این مقام سیاسی ادامه داد: «در سه سال گذشته هفت دستور از سوی ریاست‌جمهوری برای شبکه بانکی، وزیر امور ‏اقتصادی و دارایی و رییس کل بانک مرکزی مبنی بر برگرداندن همه واحد‌های تولیدی به شبکه اشتغال داشتیم. ‏
روز گذشته نود‌وهشتمین جلسه ستاد رفع تولید کشور برگزار شد که وزارت امور اقتصادی و دارایی و بانک مرکزی موظف به ‏ارائه گزارش اقدامات‌شان در راستای اجرای دستورات رییس‌جمهور به جلسه شده بودند که در این گزارش، هزار و ۷۱۸ واحد ‏تولیدی تحت تملک شبکه بانکی داریم. ‏

دستور عجیب روحانی در روز‌های عجیب/به جای گلایه استعفا بدهید! ‏/سفر وتبعات خسارت‌بار کرونا
تعیین‌تکلیف چهار هزار و ۵۰۰ معدن غیرفعال کشور در دستور کار بوده تا با بررسی این واحد‌ها فعال شوند که با این رسیدگی ‏‏۸۸۸ هزار نفر اشتغالزایی می‌شود که ۱۱ هزار نفر اشتغال مستقیم است.» ‏
درباره این دستور عجیب رییس دولت دوازدهم چند نکته را به طور خلاصه یادآور می‌شویم:‏ یکم- رییس دولت باید درباره راهبردی‌ترین مسائل سیاسی و اقتصادی ایران تصمیم بگیرد و دستور دهد. ‏
به طور مثال رییس‌جمهور ایران باید راهبرد‌هایی را که به رفع ممنوعیت دارایی‌های ارزی ایران منجر می‌شود در کانون توجه ‏قرار دهد و راه‌های بیرون آوردن ذخایر ارزی ایران را در این شرایط پیدا کند و امور مربوط به مجادله بانک‌ها با کارخانه‌داران را ‏به مدیران میانی و در بهترین حالت به وزیران بسپارد تا آن‌ها کار را فیصله دهند. ‏


دوم- آیا رییس‌جمهور ایران سازمانی ندارد که به او یادآوری کند یک دستور را هفت بار داده و کسی به دستور او توجه نکرده ‏است. چه افرادی و چگونه می‌توانند برای یک امر که سه سال است در جریان است هفت بار به رییس‌جمهور مراجعه می‌کنند و ‏ایشان نیز فراموش می‌کند برای این یک مورد هفت بار دستور داده است. آیا او از مدیرانش نمی‌خواهد که چرا دستور‌های او نادیده ‏گرفته می‌شود؟


سوم- به آقای رییس‌جمهور یادآور می‌شویم بانک‌ها نیز بنگاه‌های اقتصادی هستند و اتفاقا بنگاه‌هایی هستند که منابع آن‌ها را میلیون‌ها ‏سپرده‌گذار کوچک و متوسط تامین کرده‌اند. ‏
بانک‌ها حق دارند بدحساب‌ها و نیز ناکارآمد‌هایی که پول مردم را گرفته و هدر داده‌اند را جریمه کرده و بخشی از تاوان سود ‏ازدست‌رفته و اصل سرمایه خود را از آن‌ها پس بگیرند. ‏
این بدترین راه برای حمایت از اشتغال سست و بی‌ریشه‌ای است که شاید بتوان با این بنگاه‌های ورشکسته ایجاد کرد. ‏بنگاهی که به هر دلیل نمی‌تواند بدهی‌هایش را پرداخت کند ناکارآمد و غیراقتصادی است و نباید از جیب مردم ریخت‌وپاش کرد و ‏آن‌ها را بیهوده دوباره راه انداخت. ‏

به جای گلایه استعفا بدهید! ‏

منصور مظفری در سرمقاله روزنامه آفتاب یزد نوشت: برای این که متهم و محکوم به جانبداری سیاسی و نگاه حزبی و ‏مخالفت مهندسی شده نشویم (!) آن روزی که جهانگیری گفت اختیار تغییر منشی دفتر خود را ندارد نیز در همین روزنامه نوشتیم؛ ‏معاون اولی با این سطح اختیارات استعفا بدهد بهتر است تا این چنین با داد سخن، فضای عمومی جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. ‏
قاضی زاده هاشمی رفت، طیب نیا نیز ادامه همکاری را به صلاح ندید، بطحایی مگر استعفا نداد؟ همه این‌ها با اختیار و یا به اجبار ‏صلاح خویش و وزارتخانه و مجموعه کاری خود را اینچنین دیدند که دیگر ادامه ندهند. ‏


باور کنید برای من در مجموعه روزنامه، قانع کردن خبرنگاران شده است سخت‌ترین کار ممکن، چون از یک طرف باید
مجاب‌شان کنم که مراقب جو روانی جامعه‌ی کرونا زده باشید و از سویی دیگر چپ چپ نگاه کردن شان را تحمل کنم که سخنان ‏جدید وزیر بهداشت را خوانده اید؟ توئیت جدیدش را دیده اید، فلان کلیپ را چطور؟


عارضم خدمت دکتر نمکی، کابینه و شخص آقای روحانی که انبان تحمل مردم و کاسه صبر مردم مدت‌ها است لبریز شده است. ‏بینی و بین الله اگر می‌بینید ادامه همکاری ممکن نیست دو سطر استعفا بنویسید و خلاص (!) این نمی‌شود و نمی‌گذارند و بودجه ‏نمی‌دهند و دیگر دست من کاری ساخته نیست برای مردم نان و آب نمی‌شود، ماسک و وسایل ضد عفونی نیز نمی‌شود، درمان ‏کرونا هم که این گونه نیست. روی صحبتم مشخصاً با آقای نمکی است که یک روز عجز و لابه می‌کنند و یک روز تهدید و روز ‏دیگر شعرخوانی و این کار‌ها یعنی چه؟! اگر قبول دارید که در شرایط بدی قرار داریم شانه بگذارید زیر بار همچنان که تاکنون خوب درخشیدید و ‏از دید مردم پنهان نیست کم محلی‌ها و دخالت‌های فلانی و دیر جواب دادن نوبخت و دور زدن‌های نهاوندیان را به جان بخرید و این ‏‏۸-۹-۱۰ ماه دیگر به هر جان کندنی است سپری کنید اگر هم احتمالا برای دولت بعد و سنگر بعدی دارید برنامه ریزی می‌کنید رو ‏راست به من مدیر مسئول روزنامه بگویید عوض مردم را حرص دادن در حد بضاعت، تبلیغ تان کنم، اما روی اعصاب مردم خط و ‏خش نیندازیم ‍! این که کاری نمی‌کنید یا نمی‌توانید و انجام نمی‌دهید یک بخش ماجرا است، اما این پنجه در صورت هم کشیدن‌هایتان ‏را می‌آورید بیرون پاستور هم داستانی دیگر است. جان من! عمر من! عزیز من! نمی‌توانی، نمی‌گذارند، نمی‌شود... استعفا را برای ‏همین مواقع خلق کرده‌اند، اما اگر ناز کردن است، حجت بر شما تمام است حداقل از رسانه انتظار نداشته باشید که نظاره گر ‏دعوا‌های حدیری ـ نعمتی و ثبت‌کننده فرصت خریدن‌های آینده نگرانه باشد گفتیم که بدانید می‌دانیم، ما نه! مردم می‌دانند کاش یک ‏روز زمان می‌گذاشتید و پای پیام گیر روزنامه‌ها ـ به انتخاب خودتان ـ می‌نشستید و خودتان می‌شنیدید. ‏
مخلص کلام همین یک جمله است و تمام: به جای گلایه‌های بی‌نتیجه و ناتمام! استعفا دهید و جان طرفین دعوا خلاص! ‏


سفر و تبعات خسارت‌بار کرونا

سعید معدنی جامعه شناس طی یادداشتی در شماره امروز ایران نوشت: با آغاز تعطیلات، نکته‌ای که مردم فراموش ‏می‌کنند این است که با مسافرت رفتن، نظم زندگی آن‌ها به هم می‌خورد. معمولاً هر کسی در شهر محل زندگی خود، نظم خاصی ‏دارد، می‌داند، کجا باید ماسک بزند، چطور باید سوار آسانسور شود، از مغازه‌ها چطور خرید کند و مسائل دیگر، ولی هنگام ‏مسافرت رفتن برخی که خودشان مثلاً در شمال ویلا دارند، تصور می‌کنند که از خانه خود به محل دیگری سفر کرده و با این ‏قضیه هیچ مشکلی در خصوص تشدید بیماری ایجاد نخواهد شد. ‏

دستور عجیب روحانی در روز‌های عجیب/به جای گلایه استعفا بدهید! ‏/سفر وتبعات خسارت‌بار کرونا
این دسته از افراد نمی‌دانند که با مسافرت رفتن نظم زندگی آن‌ها به طور جدی به هم می‌خورد و از ریتم روزانه خود ‏خارج می‌شود. در اصل با مسافرت رفتن و جابه‌جایی و به هم خوردن نظم زندگی افراد، اوضاع در خصوص کرونا وخیم‌تر ‏می‌شود. معمولاً در جایی که ثابت زندگی می‌کنیم رفت و آمد‌های اطرافیان را می‌دانیم و توجه بیشتری هم به مسائل روزانه در ‏محیط زندگی خود داریم، اما در مسافرت و رفتن به شهر‌های دیگر ناخودآگاه توجه ما در خصوص رعایت بهداشت هم کاهش پیدا ‏می‌کند یا ممکن است به افراد جدیدی که با آن‌ها برخورد داریم به‌دلیل حفظ حرمت نتوانیم تذکرات لازم بهداشتی را بدهیم و همین ‏حفظ حرمت‌ها می‌تواند براحتی از یک ناقل، بیماری را به ما انتقال دهد. آنچه در تعطیلات قبلی مورد بی‌توجهی قرار گرفت، ‏اعلام دیرهنگام محدودیت‌های سفر بود، در تعطیلات قبلی بسیاری از افراد در جاده‌ها بودند و بعد از آن اعلام شد که محدودیت‌های ‏سفر اعمال شده است و همین دیر اعلام کردن‌ها سبب افزایش مسافرت‌ها و افزایش تعداد مبتلایان شد. ‏


برخی از افراد ممکن است وقت پزشک داشته باشند یا برای برگزاری مراسم یا حتی ملاقات بیماری برنامه‌ریزی کرده ‏باشند، همه برای تفریح به مسافرت نمی‌روند، خیلی‌ها ممکن است دلیل و کار مهمی داشته باشند، با اعلام ۲۴ ساعت زودتر در ‏خصوص اعمال محدودیت‌های سفر نمی‌توان افراد را از مسافرت رفتن بازداشت، بلکه باید زودتر اعلام کرد تا مردم بتوانند ‏برنامه‌ریزی‌های خود را تغییر داده و آن را لغو کنند. ‏


مسأله دیگری که در این حوزه باید مورد توجه داشته باشیم، این است که وقتی دولت منع سفر اعلام می‌کند، مردم بهانه ‏کافی برای نرفتن به مسافرت دارند، به‌عنوان مثال فردی که موظف است به پدر و مادر سالمند خود در شهر دیگری رسیدگی کند ‏یا مجبور است به مسافرت برود که در مراسم ختم فامیل شرکت کند و به‌دلیل حرمت نگه داشتن مجبور به مسافرت رفتن است و ‏دلایلی از این دست با ممنوعیتی که دولت می‌گذارد، می‌تواند عذر و بهانه منطقی و کافی برای مسافرت نرفتن داشته باشد. پس در ‏خصوص مسافرت‌ها و افزایش تعداد مبتلایان و مرگ و میر ناشی از کرونا سه منظر باید مورد توجه قرار بگیرد، ابتدا برهم ‏خوردن نظم زندگی افراد، دیگری اعلام زودهنگام توسط دولت و سوم به دست آمدن عذری مثبت به جهت ممنوعیت سفر توسط ‏اعلام دولت، چنانچه در تعطیلات پیش رو این سه مورد لحاظ شود، قطعاً شاهد کاهش مبتلایان و آمار مرگ و میر ناشی از کرونا ‏خواهیم بود. ‏/ع

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار