پذیرش استعفا پس از 5 روز خانه نشینی / چاره ی کار، انتصابی هوشمندانه و تخصصی است نه رعایت مصالح سیاسی و جغرافیایی

لحظاتی پیش خبری مبنی بر تغییر رئیس بیمارستان امام خمینی (ره) منتشر شد ، خبری که گویا در پشت ظاهر تغییر ، برخی حواشی داشته است . (اینجا)

با گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، تشریح وضعیت حاد کرونایی موجود و بیان لزوم حضور و فعالیت همه جانبه ی مسئولان مستقیم درگیر با این بیماری برای مسئولانی نظیر ریاست دانشگاه علوم پزشکی استان، نماینده محترم، فرماندار و رئیس شبکه بهداشت و درمان کهگیلویه دور باطل و در حکم فاجعه است.
فاجعه است که اینان موضوع را بدانند و دم بر نیاورند.
فاجعه است که دم بر نیاورند تا مصالح سیاسی و یا هر مصلحت دیگری را رعایت کرده باشند.
فاجعه است که مصالح را رعایت کرده باشند تا کسی را خوش آید؟
فاجعه است که با قربانی کردن مردم در فکر خوشایند کسی باشند.
بی شک، رعایت مسائل، قومی، جغرافیایی و سیاسی آنهم در این شرایط فوق حاد خیانت مستقیم به مردم است.
به یقین حتی بکار بردن عباراتی چون بحران و فاجعه نمی تواند عمق فاجعه را به تعریف و تصویر بکشد.
فاجعه بارتر آن است که مسئولان بالادستی از جمله استاندار و یا مسئولان وزارتخانه ی بهداشت و درمان اطلاع یابند و سکوت کنند.
فاجعه بارتر آن است که پس از این مرقومه، مسئولان به جای برخورد قاطع و مناسب به توجیه و مصلحت اندیشی و کدخدامنشی روی آورند و رئیس بیمارستان پس از 5 روز خانه نشینی آنهم برای چهارمین بار به نشانه اعتراض! استعفایش پذیرفته شود!
راستی مگر فشارهای کاری، بیرونی و یا درخواست های درونی چیستند؟
چه می خواهند؟
چه می گویند؟
دنبال چه هستند؟
راستی مگر مخصوصاً در این شرایط، جان مردم در دست مسئولان بهداشت و درمان نیست؟
سریال خانه نشینی رئیس بیمارستان دهدشت به هر دلیل و سکوت مسئولانی که در جریان امر هستند جز خیانت هیچ معنای دیگری ندارد.
حتی درخواست و صدور مرخصی با هماهنگی قبلی نیز توجیه ناپذیر است چه رسد به قهر و اعتراض و خانه نشینی.
چه کسی مردم را درمی یابد؟ و چه کسی باید مردم را دریابد؟
حال؛ بنا بر اخبار واصله دانشگاه علوم پزشکی استعفای رئیس بیمارستان دهدشت را می پذیرد البته به طور موقت!!! و رئیس شبکه را با حفظ سمت منصوب می نماید.
شرایط موجود به گونه ای نیست که روال مرسوم انتصابات و خیل لشکرکشی و جلسات شبانه و سیاسی و ... مثمر ثمر باشد بلکه چاره ی کار، انتصابی هوشمندانه و تخصصی است نه رعایت مصالح سیاسی و جغرافیایی.
چرا که حساسیت، ظرافت و اهمیت کار ایجاب می کند که مسئولان بهداشت و درمان در این شرایط خاص از حواشی بدور باشند و جز به پیشگیری و درمان به هیچ چیز دیگری فکر نکنند.