به گزارش تابناک قم، والیبال قم در سالهای اخیر در سطح کشور با نام سفیر شناخته شده است و حضور این تیم با سرمایه بخش خصوصی در لیگ دسته اول بزرگسالان، لیگ دسته اول جوانان، لیگ بانوان و حتی مسابقات والیبال ساحلی نام قم را در رشته والیبال بلندآوازه کرد.
با این وجود مجموعهای از اتفاقات دست به دست هم داد تا نماینده والیبال قم در شرایطی ناباورانه کوله بار سفر ببندد و در اتفاقی تلخ برای والیبال قم راهی رشت شود تا با نام سفیر رشت وارد لیگ شود.
رخدادی که یک بازگشت به عقب تمام معنا برای والیبال قم است و بار دیگر خلاهای قانونی برای حمایت از بخش خصوصی را به نمایش میگذارد.
سفیر و فعالیت در والیبال با بودجه شخصی
باشگاه سفیر در سال 91 با مالکیت شخصی به نام غلامرضا قربانی فعالیت خود را به طور رسمی آغاز کرد و با تشکیل تیمی در لیگ دسته اول کشور برای نخستین بار وارد این مسابقات شد.
تمامی هزینههای باشگاه سفیر در دوران حضورش در والیبال قم از بودجه شخصی غلامرضا قربانی تأمین میشود و این باشگاه هرگز اسپانسر و حامی مالی نداشت و در تمام این سالها برند خاصی جز نام سفیر روی پیراهن این تیم دیده نشد.
قربانی برای تیمداری هرگز از اداره کل ورزش و جوانان یا ارگانهای دولتی درخواست کمک مالی نکرد و انتظار وی برای حمایت از سفیر در بخش سختافزاری و اجرای برنامههایی برای ساخت اماکن تخصصی والیبال به منظور رشد والیبال قم در آینده بود.
سفیر و اختلاف با هیئت والیبال
با وجود این که هیئت والیبال استان قم هرگز به طور رسمی یا در رسانهها مخالفت خود را با باشگاه سفیر علنی نکرد اما تقریباً هیچ کس در جامعه والیبال قم وجود ندارد که به اختلافات عمیق و اساسی هیئت والیبال استان قم و باشگاه سفیر واقف نباشد.
آب هیئت والیبال استان قم و باشگاه سفیر از زمان ریاست ابوالفضل احمدی بر این هیئت ورزشی هرگز در یک جوی نرفت و مبنای این اختلافات نوع حرکت باشگاه سفیر در زمینه تیمداری و باشگاهداری و بیعلاقگی هیئت والیبال به همکاری با باشگاه سفیر برای اجرای برنامههای این باشگاه داشت.
در مورد زمینه این اختلافات هرگز صحبتی به میان آورده نشد اما واضح است که این مسائل در تصمیم نهایی قربانی برای انتقال تیمش از شهری که هیئت والیبال آن حمایتی از آن تیم ندارد اثر به سزایی داشت.
به عبارت دیگر بر خلاف آن چه گمان میرود هیئت والیبال استان قم برای جلوگیری از خروج سفیر از قم نه تنها اقدام موثری انجام نداد بلکه برخی از افراد در والیبال قم از این اتفاق خرسند شدند.
اختلاف هیئت والیبال قم و باشگاه سغیر در جایی خود را نشان داد که هیچ یک از اعضای هیئت والیبال در مسابقات سفیر در لیگ دسته اول کشور در قم در سالن حضور پیدا نمیکردند.
علل انتقال سفیر به رشت
علاوه بر اختلافات بین سفیر و هیئت والیبال استان قم، برآورده نشدن انتظارات غلامرضا قربانی برای ادامه فعالیت در قم علت اصلی خروج سفیر از قم و انتقال به گیلان بود.
قربانی از سال گذشته به دنبال رایزنی با مسئولان شهری و استانی برای تخصیص زمینی برای احداث تالار اختصاصی والیبال قم بود و مشارکت استان را در این زمینه ضروری میدید.
وی با وجود تلاشهای بسیار برای این منظور در نهایت به نتیجه مورد نظر نرسید و بارها در محافل خبری در مورد بی توجهی مسئولان استانی به تیم والیبال سفیر ابراز گلایه مندی میکرد.
قربانی در ماه های گذشته در پی ابلاغ دستورالعمل وزارت ورزش و جوانان مبنی بر واگذاری اماکن ورزشی دولتی تحت اختیار ادارات کل ورزش و جوانان استانها به بخش خصوصی برای در اختیار گیری سالن شهید رضاییان یا سالن دیگری در نقطه مناسبی از قم تلاش کرد.
مالک باشگاه سفیر در آخرین رایزنی خود با اداره کل ورزش و جوانان قم درخواست کرده بود سالن شهید رضاییان در مجموعه ورزشی شهید حیدریان قم در اختیار باشگاه سفیر قرار گیرد تا سفیر مسابقات و برنامههای تمرینی خود را به طور متمرکز در این سالن برگزار کند و در مقابل باشگاه سفیر اقدام به بازسازی و تجهیز این سالن خواهد کرد.
این درخواست بار دیگر با مخالفت اداره کل ورزش و جوانان همراه شد که البته در این میان، اداره کل ورزش و جوانان نیز برای مخالف با این درخواست دلایل خاص خود را داشت و سالن رضاییان را بخش مهمی از برنامههای ورزشی و درآمدزایی خود دانسته بود.
عدم حصول توافق بین باشگاه سفیر و اداره کل ورزش و جوانان در نهایت با پیگیریهای هیئت والیبال استان گیلان همراه شد تا غلامرضا قربانی با وجود این که به طور قلبی به انتقال سفیر از قم رضایت نداشت تن به این انتقال بدهد.
مسئولیت فرید آخوندزاده سرمربی اهل رشت تیم سفیر قم در هیئت والیبال استان گیلان نیز از دلایلی بود که مسیر انتقال سفیر از قم به شهر باران را تسهیل کرد.
سفیر با ورود به رشت مورد استقبال مسئولان استانی و شهری گیلان و رشت قرار گرفت و بر خلاف خدماتدهی ضعیف به تیمهای ورزشی در قم از سوی نهادهای شهری، اوضاع در رشت برای سفیر متفاوت پیش رفت و در بدو استقرار سفیر در این رشت، نهادهای ورزشی و غیرورزشی شهر رشت برای کمک به سفیر اعلام آمادگی کردند.
اتفاقی که به طور کلی در قم رخ نمیدهد و نهادهای شهری هرگز در قبال نمایندگان ورزشی استان در میادین کشوری احساس مسئولیت محسوسی نکردهاند.
بخش خصوصی و خلا برنامههای حمایتی
باشگاه سفیر در شرایطی والیبال قم را تنها گذاشت که بار دیگر بخش خصوصی به دلیل بی مهریها یا به عبارت دیگر خلا برنامههای حمایتی عطای فعالیت در ورزش قم را به لقایش بخشید.
قربانی با وجود هزینههای چند صد میلیون تومانی از بودجه شخصی برای والیبال قم هرگز از سوی مسئولان شهری روی خوش ندید و در نهایت در آخرین مصاحبه خود پس از انتقال سفیر اعلام کرد که عدم همکاری شهرداری قم با این باشگاه یکی از عوامل اصلی انتقال سفیر به شهر دیگری بوده است و به طور کلی شهرداری قم در میدان عمل، اهمیتی برای ورزش قم قائل نیست.
در حالی که فریاد حمایت از بخش خصوصی در زمینههای مختلف از جمله ورزش، چند سالی است که گوش فلک را کر کرده، به نظر میرسد تعریف قانون گذاران و مسئولان اجرایی کشور حداقل در حوزه ورزش از بخش خصوصی، تعریفی کت و شلواری و صرفاً جهت خالی نبودن عریضه است اما در عمل خبری از حمایت نیست.
آن چه واضح است این است که ارزش وجود یک سرمایهگذار در ورزش قم که حاضر شده بود برای رضای خدا و بدون چشمداشت و برنامه تبلیغی و بازرگانی، سالانه چند صد میلیون تومان برای ورزش قم هزینه کند به درستی درک نشد و همین مسئله قربانی را به فعالیت در شهری که برخی مسئولان آن حتی از وجود تیم والیبال سفیر در لیگ دسته اول کشور هم بی خبر بودند دلسرد کرد.
خلا برنامههای حمایتی از بخش خصوصی در توسعه ورزش آن هم در شرایطی که کمبود بودجه نقل همه محافل است بهتدریج زمینه حضور این بخش در حمایت از ورزش قهرمانی را از بین میبرد تا سریال فراری شدن بخش خصوصی از ورزش قم کماکان ادامه داشته باشد.