استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان گفت: خالی شدن خاک اطراف ریشهها و در نتیجه خشک شدن گیاهان از معایب اکولوژیکی مناطق شنزار در سیستان و بلوچستان است.
دکتر ابراهیمزاده در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه سیستان و بلوچستان، افزود: از نظر آب و هوایی دو اقلیم مشخص گرم و مرطوب، اقلیم معتدله و معتدله سرد، باعث شده که تنوع گیاهی در این استان متنوع و گونههای مختلف گیاهی در سطح استان به چشم بخورد.
استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان در ادامه اظهار کرد: در سیستان و بلوچستان بنا به نظر بسیاری از گیاه شناسان، شرایط آب و هوایی و ژئومور فولوژیکی سبب سازگاری وجود گونههای مربوط به دو ناحیه رویشی ایران- تورانی و خلیج عمانی در این منطقه شده است.
به گفته ابراهیم زاده این نواحی دربرگیرنده رویشگاههای مناطق جنوبی استان شامل رویشگاه ساوان، رویشگاه یا جامعه حرا، رویشگاه گیاهان شن روی، درختچه ای و شوره زار می باشد.
وی اضافه کرد: در این رویشگاه ها حدود 1200 گونه گیاهی متعلق به 350 جنس و 83 تیره وجود دارد که برخی از آنها آندمیک ایران و یا به طور خاص، آندمیک منطقه سیستان و بلوچستان هستند که به علت شرایط اقلیمی خاص منطقه حاوی منابع ژنتیکی ارزشمند می باشند.
وی تاکید کرد: گیاهان اندمیک هر سرزمین عناصر گیاهی پرارزش انحصاری آن هستند، برخی از گونههای اندمیک فاقد گسترش و پراکندگی بوده و با شماری اندک در همان محدوده کوچک خاستگاه خود باقی مانده اند.
استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان در پایان بیان کرد: گیاهان آندمیک ایران شامل گیاهانی است که علاوه بر استان سیستان و بلوچستان در بخش های خاصی از کشور نیز انتشار دارد که از مجموع گونههای موجود در این منطقه تعداد 129 گونه گیاهی آندمیک ایران و استان می باشد که از این میان نیز تعداد 55 گونه اندمیک خاص استان بوده که در سطح شهرستان یا کل استان انتشار دارد.