در سایه درگیری های سیاسی جاری، تا به حال بارها خبرساز شده است، در جریان تدارک مراسم افتتاحیه المپیک ریو، وقتی ورزشکاران لبنانی، سوار اتوبوسی که ورزشکارهای رژیم صهیونیستی در آن بودند، نشدند، اولین درگیریهای سیاسی در بازیهای ریو دیده شد. در جریان جنگ سال 2006 بین حزبالله لبنان و رژیم صهیونیستی 1200 شهروند لبنانی از جمله عده زیادی از مردم غیر نظامی کشته شدند و لبنان در میان کشورهای مسلمان یکی از سرسختانهترین مواضع را نسبت به رژیم صهیونیستی دارد.
بعد از این افتتاحیه، رقابت ورزشکارهای روس و آمریکایی که تاریخ درگیری دولتهایشان به جنگ جهانی دوم میرسد، دیدنی شد. شناگر تیم آمریکا که از امیدهای مدال طلای این رقابتها هم هست، با زبان بدن و تکان دادن انگشت سعی کرد رقابت بین آمریکا و روسیه را یادآوری کند. لیلی کینگ اول با تکان دادن انگشتش به شناگر روس سعی کرد به او بفهماند که جایش در رقابتهای المپیک نیست و بعد وقتی به نیمه نهایی مسابقات رسید، انگشت اشاره خود را رو به دوربینهای تلویزیونی گرفت تا به شیوه بسکتبالیستها بگوید که او «نفر اول» است.
رقابت سیاسی دیگری که پایش به بازیهای المپیک باز شده، مساله کهنهای بین صربستان و کوزوو است. کوزوو اولین بار است که از زمان استقلاش از کشور صربستان در سال 2008 شانس حضور در رقابتهای المپیک را پیدا کرده است. با اینکه تیم هشتنفره ورزشکاران این کشور تنها در دو رشته با تیم صربستان همبازی هستند مقامات کوزوو به ورزشکارانشان اخطار دادهاند که روی هیچ سکویی در کنار بازیکنان صرب قرار نگیرند.
ورزشکارهای رژیم صهیونیستی همیشه زیر سایه رژیم منفورشان از مواهبی از جمله انصراف تعدادی از ورزشکارها از بازی در مقابل آنها برخوردار بودهاند. در میان ورزشکارهای ایرانی این یک سنت پذیرفتهشده است. در المپیک امسال اما تا به حال یک جودوکار از عربستان از رقابت در برابر جودوکار رژیم صهیونیستی انصراف داده و از بازیها کنارهگیری کرده است.