این روزها در هر مهمانی و جمعی که حاضر شوید بیشترین چیزی که جلب توجه می‌کند مشغول بودن عده ای با تبلت و موبایل است. استفاده از شبکه های اجتماعی به یک اپیدمی تبیدل شده. این روزها به لطف اینترنت هر چیزی که در سالهای پیش دور از ذهن بود در دسترس است.
در این میان دسترسی کودکان و نوجوانان به این تکنولوژی و استفاده از آن زنگ خطر را برای مسئولان و والدین به صدا در آورده است.
متاسفانه سن استفاده از اینترنت، موبایل، تبلت و ... در کودکان و نوجونان به خصوص قشر مرفه بسیار پایین آمده است تا جایی که حتی کودکان سه –چهار ساله هم به راحتی به نحوه استفاده از تبلت و موبایل آگاهند و می توانند با آن بازی کنند.
در سنین بالاتر به خصوص در نوجوانان عضو شدن در شبکه های اجتماعی نظیر فیس بوک، وایبر، واتس آپ، لاین و غیره امری عادی و ساده است.
استفاده از شبکه های اینترنتی علاوه بر خطراتی که از نظر اخلاقی کودکان و نوجوانان را تهدید می کند به گفته کارشناسان باعث افت تحصیلی آنان نیز شده است.
بر اساس آمار 33 درصد دانش‌آموزان تهرانی اوقات فراغت خود را با اینترنت گردی یا نرم‌افزارهای ویژه تلفن همراه پرمی‌کنند. این در حالی است که بیش از یک میلیون و ۳۰۰ دانش آموز در امتحانات نهایی سال گذشته شرکت کردند که ۸۰ درصد این دانش آموزان با میانگین نمره ۱۲ قبول شدند برخی از کار شناسان آموزشی افت تحصیلی را پایین بودن کیفیت درآموزش و پرورش می‌دانند اما برخی دیگر ورود دانش آموزان به فضای مجازی و سرگرم شدن در شبکه های اجتماعی و بازی های اینترنتی را دلیل افت تحصیلی دانش آموزان عنوان می کنند.
در حال حاضر بیشتر کودکان و نوجوانان به دلایل مختلف از جمله چشم و هم چشمی تلفن همراه یا تبلت شخصی دارند و به راحتی به اینترنت دسترسی داشته و از همه امکانات آن استفاده می کنند.
این در حالی است که کارشناسان معتقدند که پس از استفاده مداوم و عضویت در شبکه های اجتماعی شخص به شدت به این شبکه ها وابسته شده و البته این موضوع برای دانش آموزان بسیار خطرناک است چرا که باعث می شود شخص از محیط خانواده دور و بی توجه شود و اصطلاحا سفره دل خود را در دنیای مجازی باز کند که بسیار خطرناک و نگران کننده است.
از سوی دیگر خانواده ها به دلیل مشغله زیاد از فرزندان خود غافل شده اند و دانش آموزان هم ترجیح می دهند به جای درس خواندن وقت خود را در شبکه های مجازی سپری کنند. این امر نقش به سزایی در افت تحصیلی دانش آموزان به خصوص در شهرهایی مثل تهران دارد. چرا که اگر در گذشته رقابت درسی حرف اول را میزد هم اکنون رقابت بر سر حضور بیشتر در شبکه های مجازی است.
این اتفاق در شرایطی صورت می گیرد که والدین هم کنار کودکان نشسته اند و البته از جزییات فعالیت اجتماعی آنها در دنیای مجازی بی اطلاع هستند. به راحتی می توان پیش بینی کرد ارتباطات کودکان در این فضا فقط محدود به همکلاسی ها و هم محله ای ها نمی شود وچه بسا فردی که در آن سوی ارتباط قرار دارد خود را با هویت غیر واقعی معرفی کند که صد البته می تواند خطرات بسیاری به همراه داشته باشد.
هر چند آشنایی با بازیها و نرم افزارهای جدید برای دانش آموزان مفید است، اما بیش از حد وابسته شدن آنها باعث می شود تا مطالعه آنان کم شود و این تأثیر زیادی بر درس خواندن دارد.
رئیس اداره مشاوره آموزش و پرورش شهر تهران با اشاره به تحقیقات انجام شده با موضوع ارزیابی سلامت روانی و رفتاری دانش‌آموزان شهر تهران گفته است: این تحقیق در میان 132 هزار دانش‌آموز با 42 مولفه انجام شد که متاسفانه نتایج این ارزیابی نشان می‌دهد، 56 درصد دانش‌آموزان در معرض خطر کسانی هستند که ارتباطشان با خانواده‌ها ضعیف است و مشکلات خود را با دوستانشان به صورت رودررو یا در فضای مجازی مطرح می‌کنند.
با توجه به نزدیک بودن فصل تابستان و فرارسیدن اوقات فراغت دانش‌آموزان، آمار دانش‌آموزانی که در فضاهای مجازی و شبکه‌هایی مانند فیس‌بوک مشغول پرسه زدن می‌شوند افزایش پیدا کند .
بهتر است والدین با نظارت بیشتر و با قرار دادن برنامه های فوق برنامه مانند ثبت نام در کلاسهای مختلف آموزشی و ورزشی فرزندان خود را از استفاده بی حد و حصر از این نوع تکنولوژی که در موارد بسیار مناسب سن آنان نیست دور نگه داشته تا شاهد افزایش آسیبهای اجتماعی نباشیم.