به گزارش تابناک سمنان، در سالهای اخیر با توجه به موقعیت استراتژیک خاورمیانه و اهمیت آن در معادلات سیاسی و اقتصادی جهان، کشورهایی همچون آمریکا که خود را ناظم و ژاندارم جهانی میدانند و بهتبع آن کشور اشغالگر اسراییل، همواره این دکترین را دنبال و حمایت میکردند که کشورهای پرقدرت و تأثیرگذار خاورمیانه باید برای کاهش اقتدارشان، تجزیه شوند تا بهزعم خود نتوانند امنیت و منافع آنها را درخطر اندازند. بر همین اساس توسعه پایدار خود را در گرو تضعیف و کوچک کردن کشورهای این منطقه میدانند. درعینحال همچنین کشورهای کوچک نیازمند حمایت همهجانبه آنهاخواهند بود. در این طرح که نوعی استعمار نوین را به ذهن متبادر میسازد، کشورهای استعماری بدون حضور مستقیم به ایفای نقش پرداخته و در این زمینه هر اقدامی که نیاز باشد انجام میدهند.
پاشنه آشیل این مسأله، دامن زدن به اختلافات قومی، مذهبی،قومگرایی و برانگیختن حس ناسیونالیستی در میان اقوام مختلف اعم از کرد، ترک، عرب، بلوچ، ترکمن، فارس و ... محسوب میشود. حال با توجه به شرایط پیشآمده و تحولات اخیر خاورمیانه، اکراد؛ بهعنوان قومی مستعد و دارای شرایط ویژهتری هستندکه دلایل آن را میتواناینگونه برشمرد: الف)نداشتن کشور و حکومت واحد در جهان ب)داشتن قدرت فدرالی در کشور عراق و ضعف نسبی حکومت مرکزی عراق ج)تقویت حس ناسیونالیستی و ملیگرایی و قومگرایی در میان کردهای ترکیه، عراق، ایران و حتی سوریه د)نارضایتی نسبی کردها نسبت به وضعیت خودشان در حکومتهای منطقه، بهویژه در ترکیه و عراق د)ظهور داعش و درگیری مستقیم و غیرمستقیم کشورهای منطقه.
اکراد در چهار کشور مهم منطقه قرار گرفتهاند که ازلحاظ جغرافیایی و سرزمینی در یک منطقه ولی ازلحاظ تقسیمات سیاسی و کشوری در شمال غرب ایران، شمال شرق و شمال عراق، جنوب غرب ترکیه و شمال غربو شمال سوریه مستقر هستند. در واقع یک قوم در یک سرزمین که مرزهای سیاسی بین آنها جدایی انداخته است. همین مسأله همواره آنها را ترغیب میکند که کشور واحدی را در این جغرافیا داشته باشند. حال آنکه این موضوع میتواند تمامیت ارضی و اصل یکپارچگی کشورهای منطقهرا به خطر انداخته و توسعه پایدار آنها را با مخاطره مواجه کند.
در سالهای متمادی اقوام مختلفدر این منطقه زیر نظر یک حکومت مرکزی همزیستی مسالمتآمیز داشته و هویت آنها درگرو کشورو حکومت مستقل قرار داشته است. این مسأله در مورد ایران و اقوام ایرانی بیشتر خودنمایی کرده و همبستگی معنیداری را دنبال میکند. به گواهی تاریخ، هرگاه کشور ایران آماج حمله و تاخت تاز دشمنان قرار گرفته تمامی اقوام بهویژه کردها با رشادتمثالزدنی و روحیه مهین پرستی به دفاع از کیان و حریم سرزمین مادریشان پرداختهاند. لذا مسأله استقلال کردستان واحد نهتنها به تحقق آرمانهای قوم کرد کمک نمیکند بلکه باعث وابستگی شدید، کاهش اقتدار کشورهای منطقه، از بین رفتن هویت ملی، قومیتگرایی شدید، اختلافات مذهبی و استیلای کشورهای صاحب زر و زور و چپاولگر خواهد شد و منابع انسانی و مالی همواره مورد هجوم و دستدرازی قرار خواهد گرفت و راه را جهت تجزیه بیشتر توسط دیگر اقوام فراهم میکند.
بنا به آنچه گفته شد، تأکید میکنیم که مردم منطقه، بهویژه ایرانیان با در نظر داشتن منافع ملی و سیاستهای خصمانه، نباید در دام سیاستها، استراتژیها و آیندهپژوهی کشورهایی بیافتند که تجزیه کشورهای خاورمیانه باعث خرسندی آنها میشود. یک ملت واحد ریشهدار، بهتر از یک قوم واحد است. چون ملت واحد منافع همه را در نظر میگیرد و بهنوعی استراتژی برد- برد است.