به طور میانگین روزانه هر فرد در جهان 250 تا 300 گرم زباله تولید میکند این در حالی است که در کشور ما هر فرد روزانه میانگین 600 گرم زباله تولید میکند بی شک در لا به لای این ارقام می توان جای خالی آموزش های شهروندی را حس کرد.فرهنگ سازی و آموزش های شهروندی بازوی توانمند توسعه ی انسان محور است پس بر نهاد های فرهنگ شهرداری تبریز فرض است که با تکیه بر این ابزارهایشان با آگاه سازی و بستر سازی مناسب در کاهش هزینه ها و ارائه کارنامه ملموس اینکه چقدر تاثیرگذار بودند و نقش خود را در مدیریت رویکرد توسعه ی انسانی ایفا کنند
بشر در چند دهه اخیر علی رغم تمام خوب و بدیهاش حداقل در حوزه محیط زیست ثابت کرده موجودی مضر و مخل نظم طبعیت است ،تا آنجا که بقای خود را با تولید صدها تن زباله در روز ،تخریب جنگلها ،شکار حیوانات، تولید گازهای سمی، استفاده بیش از حد از ماشین ،استفاده نادرست از منابع آبی به خطر انداخته است فارغ از موارد فوق ، شاخص تولید روزانه زباله ،گوی سبقت را از توسعه شاخص های کیفیت زندگی در شهرها ربوده است ، اهمیت این پدیده ی ناخوشایند وقتی افزایش میابد که بدون افزایش تعداد جمعیت جهان نیز متاسفانه هر روزه به حجم زباله های تولید بیشتر میشود.
در گذشته تولید زباله روستایی به دلیل نبود بسته بندی مواد غذایی و تازه بودن محصولات موجب شده بود که سرانه تولید زباله های روستایی کمتر باشد اما اکنون این مهمان کثیف و ناخوانده ،شهر و روستا نمی شناسد. در دنیای امروزکار عملی و بنیادی برای کنترل،مدیریت و بازیافت این "طلای کثیف"انجام شود.
معضل تولید زباله محصور به کشور خاصی نبوده و به طور میانگین روزانه هر فرد در جهان 250 تا 300 گرم زباله تولید میکند این در حالی است که در کشور ما با این همه ی آموزه دینی با تاکید بر مزمت اسراف هر فرد روزانه میانگین600 گرم زباله تولید میکند که این آمار و چند ارقام دیگر چون تولید دردناک ۱۵میلیارد دلاری زباله در کشور از مواد غذایی زیبنده یک کشور اسلامی نیست و جایی خالی آموزش های شهروندی را در ارقام بالا به وضوح می توان مشاهده کرد.
مبحث اصلی این نوشته تکنولوژی و فناوری پسماند و بازیافت زباله نیست، اما بی شک فرهنگ سازی و بستر سازی اجتماعی شاهراهی در حل معضلات شهری دنیای کنونی بوده و از مستلزمات سبک مدیریت نوین کلانشهرهاست.
در این میان ارج نهادن و توجه به مقوله ی پر اهمیت فرهنگ در کلانشهر تبریز از سبب اولین بودنش ، از جایگاه خاصی برخوردار است. پر واضح است که در نظام مدیریت شهری، هر چه سرمایه فرهنگی و اجتماعی افزایش یابد، موجب تقلیل هزینه های اجرایی و عمرانی نیز می شود.
در همین راستا بر اساس ماده 55 قانون شهرداری ها ،برنامه های فرهنگی و هنری از جمله وظایف ذاتی شهرداری ها شمرده شده و زیرنظر معاونت اجتماعی، فرهنگی و هنری شهرداری کلانشهر انجام می گیرد ولی از سویی متاسفانه خیلی از نهادهای فرهنگی مان کارنامه ی ملموسی ارائه نمی دهند و گام های موثری در جهت حل مسائل و معضلات روزمره برداشته نمی شود.
برای مثال یکی از معضلات شهر تبریز تولید و انباشت این حجم عظیم زباله هاست و آموزش های شهروندی یکی از کم هزینه ترین راه کاهش زباله است . اگر معاونت فرهنگی ها تنها در حوزه ی آموزش های شهروندی ،موفق عمل کند باعث گره گشایی این معضلات شهری میشود. بی شک فعالیت های فرهنگی می تواند در کاهش هزینه هنگفت سالیانه ۱۵۰ #میلیارد تومان باشد و از این سو می تواند نقش تاثیرگذار خود از آموزش نیروی انسانی و نهادن انسان به عنوان محور برای آبادانی شهر ایفا کند. این فعالیت فرهنگی باعث تقلیل هزینه های شهرداری در این وانفسای رکود و کمبود بودجه ی شهرداری هاست
نگارنده : یوسفی