«راببی وِدو»، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه کلورادا بودلر، میگوید: «چنین پژوهشی، ما را در جهت درک هر چه روشنترِ معماری ژنتیکی و تاثیر آن بر ویژگیهای رفتاریِ پیچیده، مانند تحصیلات کمک خواهد کرد.
برای انجام این پژوهش، وِدو و همکارانش، ۷۱ گروه از دادههایی را که از مجموع حدود ۱.۱ میلیون شرکتکننده که پیشینهای اروپایی داشته و دارای حداقل ۳۰ سال بودند، تجزیه و تحلیل کردند. دادهها از منابعی مانند بانک بیو بریتانیا، شرکت ژنوم شخصی ۲۳ و من و نتایج حاصل از مطالعاتِ کوچکتر ژنتیک، جمعآوری شدند.
یکی از مطالعات گذشته نشان داده بود که ۷۴ ژن، از جمله آنهایی که در رشد مغز دخالت دارند، تا حدودی به پیشرفت تحصیلی نیز مرتبط هستند. با توجه به اینکه اندازهی نمونهی مورد مطالعهی فعلی بسیار بزرگ است، این گروه ۱،۲۷۱ ژن مربوط، از جمله آنهایی که در ارتباطهای نورون به نورون و پیامرسانهای عصبی نقش دارند را شناسایی کردند.
دکتر «دانیل بنجامین»، از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، میگوید: «اگر بخواهیم نتایج به دست آمده توسط ما را در قالب ژنهای مربوط به تحصیلات دستهبندی کنیم، به طور کامل گمراه خواهیم شد.» تمام این ۱،۲۷۱ ژن شناخته شده، تنها قادر به توجیه ۴ درصد از تفاوت تحصیلاتی میان افراد گوناگون هستند.
دکتر بنجامین میگوید: «حتی با در نظر گرفتن ژنهایی که بیشترین تاثیر را دارند، اختلافی تحصیلاتی در حدود سه هفته برای افرادی که حاوی ژن ذکر شده هستند، پیشبینی میشود. با این حال، هنگامی که اثرات ترکیبی تمامی این ژنها را تجزیه و تحلیل میکنیم، میتوانیم با استفاده از همهی آنها، طول مدت آموزش واقعی فرد و همچنین عوامل جمعیتی را پیشبینی کنیم.»
هنگامی که دانشمندان اثرات همهی انواع ژنهای ذکر شده در سراسر ژنوم را اندازهگیری کردند تا نشان یا نمرهیِ پلیژنیک جدید ایجاد کنند، آنها دریافتند که نشانِ ایجاد شده قادر است بین ۱۱ تا ۱۳درصد تنوع نمرات در سالهای پایانی دبیرستان را پیشبینی کند. چنین نمره یا نشانی، توانایی بیشتری در بررسی و پیشبینیِ پیشرفت تحصیلات، نسبت به دیگر عوامل مانند درآمد خانواده و تحصیلات را والدین دارا است.
ودو میگوید: «این گامی بزرگ در راستای نمرهی پلیژنیک است، به خصوص برای خروجیِ رفتاری. اگرچه که این نمره برای مطالعات پژوهشی بسیار مفید است، به هیچ وجه قطعی نیست.»
مجله علمی ایلیاد:دکتر بنجامین میگوید: «اثرات بسیار کوچکِ انواع ژنتیکِ فردی آنچه را که ما در کار پیشین خود دیده بودم، تایید میکند و این خود نتیجهای مهم است. اگر بخواهیم نتایج به دست آمده توسط ما را در قالب ژنهای مربوط به تحصیلات دستهبندی کنیم، به طور کامل گمراه خواهیم شد. با این حال، نمرهی پلیژنیک برای انجام مطالعات پژوهشی مفید است، زیرا این نمره اثرات تعداد بسیار زیادی از انواع ژنتیک را ترکیب میکند.»/م