به گزارش تابناک یزد،او با بیان اینکه فدراسیون سوارکاری آمادگی دارد برای علاقمندی هر چه بیشتر مردم به این رشته، رژه اسب ها و جشنواره‌های زیبایی را در پارک ها برگزار کند عنوان کرد: دو مرتبه برای فراهم کردن مقدمات این کار به شهرداری نامه زدیم اما متاسفانه هیچ جوابی نگرفتیم. حتی آمادگی داریم تمام دانش آموزان کشور به بازدید باشگاه های سوارکاری بروند و یکبار هم شده بصورت رایگان سوار بر اسب شوند اما متاسفانه مسئولان آموزش و پرورش فکر می کنند دانش آموزان فقط باید به بازدید کارخانه شیرپاستوریزه بروند و یا فقط باید پینگ‌پنگ یاد بگیرند!
پس از روی کار آمدن مسعود خلیلی به عنوان رییس جدید فدراسیون سوارکاری، وی مهمترین برنامه خود را حرکت بر اساس سند راهبردی که به تازگی تدوین شده می داند و می‌گوید توجه ویژه ای در استفاده از نخبگان این رشته خواهد داشت تا سوارکاری ایران را به جایگاه شایسته‌اش برساند.
خلیلی با حضور در ایسنا، به برنامه فدراسیون در راه‌اندازی سازمان حراج اسب، قانونمند کردن شرط‌بندی در رقابت های کورس، حضور در بازی‌های آسیایی پس از 2 دوره غیبت و بازنگری در نحوه واردات و صادرات اسب و ... سخن گفت که در ادامه این مصاحبه را می خوانید:
*در سال 61 نایب قهرمان جوانان ایران شدم
از گذشته خدمت برخی از اساتید قدیمی آشنایی دارم. چون علاقمند بودم یکی، دو تا اسب نیز داشتم. البته رشته تحصیلی‌ام ژنتیک و اصلاح نژاد دام است و با سوارکاری مرتبط است. در دوران جوانی در مسابقات سوارکاری شرکت کردم، اما رتبه خاصی نیاوردم و تنها به عنوان نایب قهرمانی جوانان کشور در سال 61 دست یافتم. زیر نظر مرحوم سرهنگ نشاطی و یکسری از مربیان پیشکسوت از جمله استاد ابراهیم پور کار کردم. سوارکاری حوزه‌ای است که به آن بسیار علاقمند هستم و از این که در این شغل فعالیت می‌کنم خوشحالم.
* فدراسیون را با یک میلیارد و 400 میلیون بدهی تحویل گرفتم
این فدراسیون سه سال با سرپرست اداره شده و هیچ گونه برنامه مدونی نیز در طول این مدت وجود نداشته است. سازمان بدون برنامه هر چقدر هم که تلاش کند از آنجایی که برنامه و هدف مشخصی ندارد به جایی نخواهد رسید. یکسری بدهی‌های مالی به داخل و خارج از کشور قابل توجه بود و مبلغی در حدود یک میلیارد و 400 میلیون تومان بدهی بر روی دست فدراسیون مانده بود که باعث شده بود یکی از حساب‌های دولتی ما را ببندند. البته قصد ندارم مدیریت گذشته را نقد کنم، اما وضعیت نابسامان مالی مهمترین معضل ما پس از آمدن به فدراسیون سوارکاری بود.
*در برخی کمیته‌ها هر چه جلو می رفتیم به یک نفر می‌رسیدیم
مهمترین مشکل ما این است که در سال‌های قبلی کادرسازی صورت نگرفته است و از نیروهای متخصص و جوان استفاده نشده است. اگر اجازه ندهیم یک خون تازه و یک نیروی جدید به سیستم وارد شود به سمت پیشرفت نمی‌رویم. ما در برخی کمیته‌ها هر چقدر جلو می رفتیم فقط به یک نفر می‌رسیدیم! امیدوارم روزی که رفتم حداقل 10 نفر کاندیدای متخصص برای ریاست فدراسیون سوارکاری داشته باشیم و یا 20 نفر شایسته ریاست کمیته‌های فدراسیون باشند. قصدم این است که نیروهای جوان را وارد سیستم کنم و با استعدادیابی که انجام خواهم داد امور را به دست بهترین‌ها بسپارم.
* بودجه‌ای که از وزارت می‌گیریم خیلی قابل توجه نیست
البته وضعیت بودجه در کشور مناسب نیست و به همین شکل ما هم از این معضل در امان نیستیم، اما کار را پیش می بریم و متوقف نمی‌کنیم. بودجه‌ای که از وزارت ورزش و جوانان دریافت می کنیم خیلی قابل توجه نیست و بیشتر با کمک اسپانسر و کارهای خدماتی برای اسب داران چرخ فدراسیون را می‌چرخانیم.
*بودجه امسال فدراسیون 700میلیون تومان است
سال قبل 600 میلیون تومان بودجه به فدراسیون سوارکاری تخصیص یافته بود که 550 میلیون تومان آن تحقق یافت. در سال جاری نیز 700 میلیون بودجه به ما اختصاص یافت که امیدوارم تمامی این مبلغ محقق شود. از سال 94 اقدام به برگزاری مسابقات بین‌المللی CSI در ایران کردیم که فقط برگزاری یک مسابقه CSI دو ستاره 400 میلیون هزینه داشت.
* بودجه وزارت ورزش در حد میزبانی یک یا دو مسابقه بین‌المللی است
از آنجایی که این مسابقات زیر نظر فدراسیون جهانی است و در رنکینگ سوارکاران موثر است، همه عوامل باید از خارج از کشور به ایران بیایند و حداقل جایزه تعیین شده به یک مسابقه دو ستاره 50 هزار تا 150 هزار فرانک سوئیس است و با این بودجه‌ای که وزارت ورزش و جوانان به ما می‌دهد نهایتا می‌توانیم یک یا دو مسابقه را برگزار کنیم، در حالی که ما در موارد دیگری مانند درساژ، جشنواره‌های زیبایی، اسب دوانی و ... نیز برنامه‌های زیادی داریم.
* استارت توجه به درساژ را زده‌ایم
از درساژ در هیچ جای دنیا هیچ گونه پولی در نمی‌آید چرا که این رشته جنبه آموزشی دارد و پایه سوارکاری محسوب می‌شود. متاسفانه به دلیل بی توجهی چند سال درساژ به تعطیلی کشیده شد. از روزی که آمدم از اهالی درساژ دعوت کردم اما دیدم که تعدادشان بسیار کم است و در کل 20 نفر بودند و برای یک مسابقه فقط سه نفر ثبت‌نا‌م کردند. از آنجایی که این رشته ممارست زیادی می‌خواهد و به اسب‌های خاصی نیز نیازمند است خیلی از آن استقبالی صورت نمی‌گیرد، چرا که سوارکار باید هفت – هشت سال با یک اسب کار کند تا به نتیجه برسد که این امر بسیار سخت است. ما سعی کردیم مسابقات درساژ را به خوبی بر‌نامه‌ریزی کنیم و از دو، سه داور بین‌المللی نیز دعوت کردیم به ایران بیایند و به آموزش داوران ایرانی بپردازند، چرا که ما داوری نداشتیم. ان‌شا‌ء‌الله رقابتهای قهرمانی درساژ ایران را مهر ماه برگزار خواهیم کرد و از افراد سرشناسی نیز دعوت به عمل خواهیم آورد و در کنار آن نیز کلاس‌های داوری را برگزار می‌کنیم. استارت توجه به درساژ خورده است و به عنوان ورزش پایه سوارکاری در صدد پیشرفت آن هستیم.
* میزبانی هر چه بیشتر از رقابت های بین‌المللی هدف ماست
امسال از سه مسابقه CSI بین المللی میزبانی کردیم که سوارکاران و مسئولان اجرایی از کشورهای مختلف در آن حضور پیدا کردند. به اذعان سوارکاران و مهمانان خارجی که در این تورنمنت‌ها شرکت کرده‌اند این مسابقات در سطح رقابت هایی بود که در اروپا و آمریکا برگزار می‌شود. بنا‌بر‌این حضور در چنین مسابقاتی بدون این که هزینه‌های گزاف اعزام به خارج را بپردازیم باعث خواهد شد سوارکاران ایران آماده حضور در رقابتهای بین‌المللی شوند و با اعتماد به نفس بیشتری به کار خود بپردازند. امیدوارم سال آینده نیز بتوانیم بار دیگر میزبانی این ر‌قا‌بت‌ها را از فدراسیون جهانی بگیریم چرا که درصددیم هر چه بیشتر میزبانی رقابتهای معتبر بین المللی را به دست بیاوریم و سطح کیفی آن را نیز افزایش دهیم.
زمانی که به فدراسیون آمدم ارتفاع موانع در مسابقات پرش یک متر و 25 سانتیمتر بود، اما امروز به یک متر و 45 سانتیمتر رسیده است. الان مسابقات ما از یک متر و 35 آغاز و قهرمانی کشور نیز یک متر و 50 خواهد بود و تقریبا جزو مسابقات استاندارد دنیا است.
*در بازی‌های آسیایی 2018 شرکت می‌کنیم
در صدد هستیم با حمایت‌های خوبی که وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک از سوارکاری انجام می‌دهند تیم قدرتمند و خوبی راهی بازی‌های آسیایی کنیم. البته با رایزنی‌هایی که با سفیر اندونزی داشتیم، به دنبال این هستیم مشکلی از این بابت پیدا نکنیم و بتوانیم با اسب‌های خود راهی این مسابقات شویم.
* اسب‌های با کیفیت باید وارد ایران شود
کمیته واردات اسب کشور را راه‌اندازی کرده‌ایم و با همکاری جهاد کشاورزی قصدمان این است که اسب‌های با کیفیتی را وارد کشور کنیم. معتقدم اگر قرار است اسبی یک متر و 120 سانتیمتر بپرد نباید وارد کشور شود. چرا باید ماشینی مثل پراید را وارد کشور کنیم در حالی که خودمان می‌توانیم آن را بسازیم. به همین دلیل نیز اعلام کردیم که به هیچ عنوان اسبی که رکورد بالا نداشته باشد نباید وارد کشور شود و برای اطمینان از این کار از فدراسیون‌های آن کشور تاییدیه می‌گیریم. البته برخی می‌گویند با ارز شخصی این کار را انجام می‌دهیم، ولی من می گویم که باید اسب وارداتی برای صاحبان آنها ارزش افزوده داشته باشد. ما آیین‌نامه‌ای را تدوین کرده‌ایم تا اسب‌های با کیفیت وارد کشور شود. مثلا به جای این که یک نفر پنج اسب وارد ایران کند، با پول آن یک اسب بسیار خوب و با کیفیت بالا وارد کشور کند.
* از اسب‌های بومی غافل نیستیم
در کنار بحث واردات توجه ویژه‌ای به اسب‌های بومی نیز داریم و نباید از این پتانسیل غافل شویم. ما بر روی چهار توده ژنتیکی و نژاد می‌توانیم در کشور کار کنیم
که به اسب "کرد"، "دره شوری"، "کاسپین" و "ترکمن" اختصاص دارد. ابتدا گروه کارشناسی تشکیل دادیم و از ابراهیم پرور به عنوان پیشکسوت دعوت کردیم تا در ابتدا در نقاط مختلف کشور ارزیابی ظاهری از اسب‌ها صورت گیرد تا اگر تشخیص داده شد که شبیه این چهار نژاد اصلی هستند مشخصات آنها گرفته شود و نمونه آنها نیز به آزمایشگاه‌های خارج از کشور ارسال شود تا تست DNA از آنها انجام شود تا تمامی اسب‌های بومی را دسته بندی کنیم. بر اساس نتایج ارسالی از آزمایشگاه "کتاب تبارنامه اسب‌ها" را چاپ کردیم که اسب‌های درج شده در آن از لحاظ ژنتیکی مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند.
*کتاب تبارنامه اسب های بومی ترکمن و کاسپین را رونمایی کردیم
اولین کتاب "تبارنامه" مربوط به "اسب ترکمن" بود که قبل از انقلاب به همت ابراهیم پور نوشته شده است، اما بعد از انقلاب به فراموشی سپرده شد و به باقی نژاد اسب‌ها نیز توجهی نشد. در جشنواره اسب "کاسپین" که در شمال کشور برگزار شد، از تبارنامه این اسب نیز رونمایی به عمل آمد تا بتوانیم به خوبی آن را به دنیا معرفی کنیم و ان‌شا‌ء‌الله تبارنامه جدید اسب ترکمن نیز به زودی چاپ به خواهد رسید. نمونه‌های اسب "کرد" نیز به آزمایشگاه‌های خارج از کشور ارسال شده است و در آینده تبارنامه این اسب نیز به چاپ خواهد رسید. خو‌شبختا‌نه با همکاری که با جهاد کشاورزی داریم این مسئولیت به ما انتقال داده شد و از پتانسیل بخش خصوصی نیز استفاده کردیم. ابراهیم پور به عنوان پیشکسوت کارشناس اسب کشور و یکی از قدیمی‌ترین متخصصان در حال حاضر که کتاب های متعددی را به چاپ رسانده است عضو شورای "تبارنامه اسب‌ها" هستند و مسئولیت کارگروه اسب های بومی کشور و ارزیابی ظاهری از اسب‌ها برای کارهای تبار شناسی را مدیریت می‌کند.
* شناساندن اسب‌های ایرانی به دنیا مهمترین برنامه ماست
شناخت مزیت‌های اسب‌های ایرانی و شناساندن آنها به دنیا یکی از مهمترین برنامه‌های در دستور کار فدراسیون سوارکاری است. امیدوارم روزی برسد که یک روستایی ما بتواند اسبی تولید کند که 50 میلیون تومان ارزش داشته باشد و با تولید شش اسب در سال مبلغ 300 میلیون تومان درآمدزایی داشته باشد. کتاب "تبارنامه" اولین گام برای رسیدن به خلوص نژادی اسب‌ها است. متاسفانه برخی گاهی دچار توهم می‌شوند و می‌گویند این گنجینه ژنتیکی است که نباید به بیرون از کشور برود. در حالی که این جواهر زمانی ارزش دارد که همه دنیا از ویژگی‌های آن با خبر شوند. ما باید با حساب و کتاب به دنبال صادرات اسب برویم و همچنین صادرات اسپرم منجمد نیز می‌تواند در این راه بسیار موثر باشد.
* قیمت اسب‌های بومی
مثلا اسب‌های کرد از پنج میلیون تا 200 میلیون تومان قیمت دارند. حتی اقلیم کردستان عراق از ما درخواست کرد که به آنجا برویم و اسب‌های کرد آنها را شناسایی و مشخصات آنها را در کتاب تبار نامه بیاوریم. البته قیمت اسب‌های عرب و ترکمن گران‌تر است.
* صادرات اسپرم منجمد به جای اسب!
این کار در تعداد محدودی صورت می‌گیرد و نیازی نیست که خود اسب‌ها را به خارج از کشور بفرستیم ، بلکه اسپرم منجمد آنها را ارسال می‌کنیم. البته درباره مادیان انتقال جنین انجام می شود. روش‌های جدید و به روزی در اینباره وجود دارد، اما متاسفانه ما کمتر از آن بهره مند هستیم.
* بعد از قطر اسب‌هایمان را به امارات هم می‌فرستیم
این موضوع جزو وظایف سازمان دامپزشکی است و در این باره تعهدات بین‌المللی دارد. رییس سازمان دامپزشکی با سازمان جهانی دامپزشکی در ارتباط است تا این امکان را فراهم کند تا اسب‌های ورزشی به راحتی به کشور وارد شوند. البته ما پروتکل همکاری را با قطر به عنوان کشوری که سرمایه‌گذاری عجیبی در رشته‌ها‌ی مختلف دارد و در سوارکاری هم سرآمد کشورهای خلیج فارس است به امضا رسانیدم تا اسب های ایرانی بدون قرنطینه به آنجا بروند و بر اساس این تفاهمنامه نه در کشورمان و نه در آنجا به قرنطینه نمی‌روند. هیچ مشکلی برای اعزام اسب‌های پرشی، استقامت و زیبایی به قطر نداریم و بدون قرنطینه به آنجا اعزام می‌شوند. ان‌شا‌ء‌الله امسال نیز با اسب های خودمان به این کشور می رویم. حتی کشور امارات هم درخواست کرده تا در مسابقاتی که در آنجا برگزار خواهد شد با اسب‌های عرب شرکت کنیم، چرا که این اسب در دنیا محدود است و آنها حاضر هستند هزینه حمل و نقل را هم بپردازند. البته این اسب‌ها 9 روز در ایران قرنطینه می‌شوند و در امارات نیز 9 روز در قرنطینه خواهند بود.
*قرنطینه را از بن‌بست خارج کردیم
ما می‌توانیم از قطر اسب‌هایمان را به همه جا ارسال کنیم. این که گفتیم با این کار قرنطینه را از بن بست خارج کردیم حرف کاملا درستی بود، چرا که کافی است اسب هایمان به قطر برود و یک ماه در آنجا بمانند و سپس به هر جای دنیا که بخواهیم می‌توانیم آنها را اعزام کنیم.
* با رایزنی گودرزی و دستور طیب نیا مشکلمان با گمرگ حل شد
از نظر ما و گمرک خروج موقت زمانی صورت می‌گیرد که اسب ورزشی به کشوری برود و باز گردد، اما صادرات زمانی است که اسب قرار نیست به کشور باز گردد. ما هر وقت که می خواستیم اسبی را برای مسابقه به خارج از کشور ارسال کنیم گمرک می‌گفت ضمانت نامه یا پول به حساب خزانه واریز کنید. قرار شد با نامه‌ای که ذی حساب وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون سوارکاری می‌دهد دیگر نیازی به ضمانت نامه نباشد که این موضوع بین گودرزی و طیب نیا، وزرای ورزش و جوانان و اقتصاد مطرح شد که وزیر اقتصاد نیز به رییس کل گمرک دستور کار را صادر کرد. ما سال گذشته برای هر اسب مبلغ 20 میلیون تومان پرداخت کردیم و بعد از هفت ماه با گرفتاری توانستیم این مبالغ را از گمرک دریافت کنیم که خو‌شبختا‌نه با انجام این توافق مشکلات زیادی از سر راهمان برداشته شد.
* اگر به وعده‌های وزارت ورزش دل ببندیم به جایی نمی‌رسیم!
توقع ما از وزارت ورزش و جوانان ممکن است به جا باشد، اما به دلیل مشکلاتی که وجود دارد، احساس می‌کنم اگر بخواهیم به این وعده‌ها دل ببندیم به جایی نمی‌رسیم. باید به روی زانوی خود بایستیم و از آنها فقط کمک معنوی بخواهیم.
* سند راهبردی سوارکاری را تدوین کردیم
برای اولین بار سند راهبردی این فدراسیون را تدوین کرده‌ایم تا اگر روزی از این فدراسیون رفتیم برنامه مدونی برای سوارکاری وجود داشته باشد تا سرلوحه کارها باشد. ما وظیفه قهرمانی و مدال آوری داریم ، ولی از سوی دیگر سوارکاری یک صنعت بزرگ در دنیا محسوب می‌شود که ما متاسفانه از مزایای آن بهره‌مند نیستیم و لازم بود با تدوین یک سند و برنامه‌ای مدون این صنعت در کشور رونق پیدا کند و در کنار آن ورزش سواری نیز به افتخارات شایسته خود دست یابد. اجرایی شدن این صنعت مساعدت دوستان در وزارت ورزش و جوانان و جهاد کشاورزی را می طلبد. ما برای تدوین این سند از کارشناسان نخبه دعوت به عمل آوردیم و شش ماه طول کشید تا آن را تدوین کنیم که از آن برنامه‌های سالیانه و چهار ساله بیرون می‌آید و خو‌شبختا‌نه در همایش بین‌المللی "اسب کاسپین" که چند وقت پیش برگزار شد از آن رونمایی کردیم. در این سند که به عنوان سند راهبردی فدراسیون محسوب می‌شود مشخص شده که در چه جایی قرار داریم و باید به کجا برسیم و در بعد قهرمانی و همگانی اهداف دقیقا مشخص شده است.
*بی برنامگی، سوارکاری ایران را ده‌ها سال عقب انداخته است
وقتی برنامه داشته باشیم می‌توانیم افراد را ملزم کنیم تا پاسخگو باشند. این که هم ما بی برنامه بودیم و هم نمی توانستیم از افراد کار بخواهیم باعث شده تا چند دهه سوارکاری ایران از دنیا عقب بیافتد.
*4هزار اسب وارداتی دردی از ما دوا نکرده است
طی سالیان قبل چهار هزار اسب وارد کشور شده که باید حداقل از این تعداد زیاد پنج اسب در حد المپیک باشد و مشکلات ما را حل کند، اما متاسفانه هیچ کدام از آنها نیاز ورزشکاران ما را تامین نکرده است.
* تفکر اینکه سوارکاری برای پولدارهاست غلط است
وقتی صحبت از اسب در جامعه مطرح می‌شود در ذهن همه این تفکر صورت می‌گیرد که یک سری مردم متمول و بی درد به سوارکاری می پردازند. در حالی که باید این ذهنیت پاک شود. مگر کسی که به قایقرانی یا اسکی می پردازد هزینه ای ندارد؟ در حالیکه هزینه‌های آن قابل توجه است. نمی توانیم بگوییم که یک رشته به جمعیت خاصی محدود است چرا که به نابودی این رشته می‌انجامد. چابک سواران و مربیان ضعیف‌ترین اقشار جامعه هستند. هر چند که ممکن است مالک اسب از آنجایی که سرمایه‌گذاری زیادی کرده است از وضعیت درآمدی بالاتری نسبت به آنها برخوردار باشد.
*شهرداری اجازه نمی‌دهد اسب‌ها به پارک بروند!
درراه همگانی کردن سوارکاری و کشف استعدادها و علاقمند کردن مردم نیازمند همکاری شهرداری ها هستیم که می‌تواند خیلی در این امر به ما کمک کند. ما در کلانشهرها می‌توانیم به گونه‌ای برنامه ریزی کنیم که اسب ها در ساعات مشخصی در پارک‌ها رژه بروند که این می‌تواند باعث علاقمندی هر چه بیشتر مردم به سوارکاری شود. من دو بار به مسئولان شهرداری نامه زده ام و خواستار این شدم که سه پارک در اختیار ما قرار دهند تا رژه اسب‌ها را در آنها برگزار کنیم. حتی گفتیم هم مربی و هم اسب می‌دهیم اما هیچ پاسخی تاکنون به ما نداده‌اند. یکی از بحث‌های آنها این است که اسب‌ها باعث آلودگی پارک‌ها می‌شونددر حالیکه فضولات آنها آلودگی نیست و حتی به طبیعت هم کمک می‌کند. حتی می‌توانیم جشنواره زیبایی اسب را به جای باشگاه‌های دور افتاده در پارک‌ها برگزار کنیم که مطمئنا علاقمندان زیادی را به پارک ها خواهد کشاند.
*آمادگی داریم دانش آموزان سراسر ایران یکبار هم شده مجانی سوارکاری کنند
باید جاهایی را ایجاد کنیم تا هزینه‌های استفاده از اسب را حتی المقدور کاهش بدهیم. به عنوان مثال آموزش و پرورش می‌تواند در این راه بسیار مثمرثمر باشد، چرا باید بچه‌های مدرسه برای بازدید فقط به کارخانه شیر پاستوریزه بروند؟ به جای آن می‌توان آنها را به باشگاه‌های سوارکاری بیاورند که این می‌تواند در رشد هر چه بیشتر این رشته موثر واقع شود. ما بیش از 400 باشگاه سوارکاری در کشور داریم و می‌توانیم به عنوان مثال روزهایی در هفته برای بازدید دانش‌آ‌مو‌ز‌ان اختصاص دهیم و حتی آمادگی داریم یک بار هم که شده آنها به صورت رایگان سواری کنند تا شاید به این رشته علاقمند شوند.
* آموزش و پرورش فکر می‌کند فقط پینگ پنگ به درد دانش آموزان می‌خورد
متاسفانه اصلا من را به شورای عالی آموزش و پرورش دعوت نکردند در حالی که بسیاری از روسای فدراسیون‌ها در آن حضور دارند.مسئولان آموزش و پرورش فکر می‌کنند فقط رشته‌ها‌یی همچون پینگ‌پنگ به درد دانش‌آ‌مو‌ز‌ان می خورد. متاسفانه به برخی از رشته‌ها مارک زده اند که مربوط به افراد پولدار است و این به جز کمک رسانه‌ها حل نخواهد شد.
* استفاده از اسب به جای موتور!
ما تفاهمنامه ای را با سازمان محیط زیست امضا کرده‌ایم که محیط بانان به جای موتور از اسب استفاده کنند که خو‌شبختا‌نه به دستور دکتر معصومه ابتکار این کار در دو استان کشور انجام شد. مثلا نیروی انتظامی هم یگان سوارکاری دارد که کار بسیار خوبی است، اما نکاتی متاسفانه رعایت نمی‌شود و از برخی اسب‌های بومی که مناسب این کار نیستند استفاده می‌کنند.
* اولین حراج اسب را آبان ماه در یزد برگزار می‌کنیم
یکی از موضوعاتی که باید به آن سر و سامان دهیم همین موضوع است. مردم باید بدانند که اگر اسبی می‌خواهند بخرند یا بفروشند به یک محل خاصی مراجعه نمایند. ما آیین‌نامه راه‌اندازی حراج اسب را به هیات رییسه داده‌ایم و مورد تصویب هم قرار گرفته است. امیدواریم در آبان ماه سال جاری اولین حراج اسب عرب در یزد صورت گیرد. نظارت ما فقط برای صحت و سلامت اسب ها خواهد بود و عرضه و تقاضا است که قیمت‌ها را تعیین می‌کند. چک دامپزشکی، انتقال مالکیت و تنظیم قرارداد حقوقی را ما انجام می‌دهیم و هزینه‌های حداقلی را می گیریم.
* شرط بندی در رقابتهای سوارکاری؟
این موضوع در رقابتهای سوارکاری روی اسب‌ها انجام می‌شود و علاقمندان خاص خود را دارد. 29 درصد درآمدزایی مربوط به باجه ها و یا موارد دیگر به عنوان جایزه به مربی، مالک و چابک سوار و هزینه‌های مسابقه می‌رسد و 71 درصد هم به مردم که پیش‌بینی کرده‌اند بر می‌گردد. شرکتی به نام صنعت اسب دوانی ایران برای نظارت بر این کار آغاز به کار خواهد کرد که 10 درصد سهام آن برای فدراسیون و 90 درصد برای چابک سوار، مربی و مالک اسب‌ها است. شروع به ثبت‌نا‌م شده و صحت اظهارات در حال بررسی است. امیدوارم که مجمع عمومی آن هر چه ز‌و‌د‌تر برگزار شود و سهامداران آن را تا پایان سال شناسایی کنیم. قصد داریم تا سال 95، پنج میلیارد تومان سرمایه آن شود. این شرکت برگزاری مسابقات اسب دوانی را بر عهده خواهد گرفت، اما سیاست گذاری آن بر عهده فدراسیون خواهد بود.
* استفاده از پتانسل بخش خصوصی در حال افزایش است
توانستیم با استفاده از پتانسیل بخش خصوصی در طول یک سال باشگاه بام تهران که در چیتگر ایجاد شده است را احداث کنیم که یک مکان خوب و آبرومند برای سوارکاری ایران است و میزبانی چند مسابقه بین‌المللی را نیز برعهده گرفته است. خو‌شبختا‌نه این اتفاق خوب در حال سرایت است و در مجاورت این باشگاه یک مجموعه سرپوشیده بزرگ در حال ساخت است که امیدواریم تا در بهمن ماه به بهره برداری برسد تا در فصول سرد برای برگزاری مسابقات مشکلی نداشته باشیم. من هیچ سرمایه‌گذاری در این باشگاه نداشتم و شایعاتی که وجود داشت را تکذیب می‌کنم. البته اگر هم سرمایه‌گذاری می‌کردم خلاف قانون نبود.