مردم دارالعباده یزد در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در مساجد، حسینیه ها، گلزارهای شهدا و بقاع متبرکه گردهم آمدند و دستان گدایی خود را در شب پر از نور قدر به آسمان بلند کردند و با چشمانی بارانی ندای «الهی العفو» سردادند.
قرائت جوشن کبیر و نشستن پای مبرهای تبیین دین از دیگر برنامه‌های احیای شب نوزدهم رمضان استان یزد بود که به واسطه حضور بی مثال اقشار مختلف پرشور و ستودنی برگزار شد.
دیشب در میان راز و نیازهای خالصانه مومنین با خداوند تبارک و تعالی، اشک بود که راوی حال و هوای اولین شب قدر شده بود و جلوه‌ای زیبا از بندگی و دلدادگی را به نمایش گذاشته بود.
حضور دو شهید گمنام دفاع مقدس در استان، حال و هوای احیای شب نوزدهم را متفاوت تر از هر سال کرد و به یادمان انداخت که بیشتر از تحمل دغدغه‌های این روزها مسئولیت پیروی از چه خون هایی برگردنمان است و مسیر سعادتمان کدام است.
وَمَآ أَدْرَاکَ مَا لَیلَةُ الْقَدْرِ
شب قدر، پرارجترین و پررمز و رازترین شبها در گردونه زمان است که قلمها در وصفش میشکنند، زبانها از توصیفش قاصرند و عقل در فهم آن مبهوت و متحیر میماند؛ شبی که به فرموده امام صادق علیهالسلام قلب رمضان به شمار میاید.
بهترین شب سال، شب قدر است که خداوند در قرآن کریم آن را شبی پربرکت دانسته و ارزش آن را برتر از هزار ماه بیان کرده است. آیا به راستی برکتی بالاتر از این هست که یک شب همتراز هزار ماه یعنی سی هزار شب یا ۸۳ سال و چهار ماه قرار گیرد؟
معنای شب قدر
چرا این شب «شب قدر» نامیده شده است؟ چه اسراری در آن نهفته و چه وقایع و حوادثی در آن رخ داده و میدهد؟ مفسران قرآن کریم با استفاده از قرآن و احادیث پیشوایان معصوم دین درباره علت نامگذاری این شب به «شب قدر» مطالب و دلایل زیادی آوردهاند.
شب قدر یعنی شب بزرگ و با عظمت؛ زیرا در قرآن کریم «قدر» به معنای منزلت و بزرگی خدا آمده است. همه مقدّرات بندگان نیز در طول سال در این شب رقم میخورد؛ همچنانکه امام رضا ع فرمودند: «خداوند در شب قدر آنچه را که از این سال تا سال بعد پیش خواهد آمد، مقدّر میفرماید از زندگی یا مرگ، از خوب یا بد یا روزی. پس آنچه خداوند در این شب مقرر میکند، به حتم واقع خواهد شد.»