تابناک فارس می نویسد:علی مطهری؛نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی روز یکشنبه به دعوت یکی از تشکل های دانشگاه شیراز؛ برای سخنرانی در مقوله اسلام و آزادی به این شهر سفر کرد.اما در بدو ورودش با تجمع معترضان در فرودگاه بین المللی دستغیب شیراز مواجه شد.
تا اینجای کار ایرادی وارد نیست و بر اساس آزادی بیان معترضان حق دارند اعتراضشان را بیان کنند.
اما قضیه ادامه دار می شود و بیخ پیدا می کند!
آنجا که پس از سوار شدن این نماینده مجلس به خودرو؛ وی را محاصره کرده و با سنگ و چوب شیشه خودرو را شکسته و صورت مطهری را زخمی کردند وبه چشمش آسیب رساندند.
باز هم این پایان کار نبود.راننده خودرو با دیدن وضعیت بحرانی به سرعت حرکت کرده اما تقریبا 100 موتورسوار که صورت هایشان را با نقاب پوشانده بودند خودرو حامل مطهری را تعقیب کرده اند.
راننده که اوضاع را خطرناک دیده به کلانتری گلسرخ پناه برده و مطهری حدود 3 ساعت را در محاصره موتورسواران در کلانتری گذرانده و در ضمن تأکید بر انجام سخنرانی طبق برنامه را داشته که در نهایت متقاعد شده که به تهران بازگردد.
هرکس با هر نظر و عقیده ای از زاویه انصاف و عقل به این موضوع بنگرد چه فکری خواهد کرد؟
اینجا پایتخت ادب و فرهنگ؛شهر حافظ و سعدی؛نمادهای فرهنگی کشورمان است.اینجا شهر فیلسوف عاقل و حکیم؛ملاصدرای شیرازیست.
به راستی این نوع برخورد،با هر انسانی زننده است چه برسد به کسی که در این شهر غریب و مهمان است.بگذریم ازین که او نماینده چند صد هزار انسان است.
یعنی ما با این کار حق آن چندصد هزار نفر را هم پایمال می کنیم.
از همه این حرف ها گذشته جولان دادن این همه موتورسوار با نقاب و حمله آزادانه آنها به یک شهروند گذشته از بدآموزی و ترویج سرکشی می تواند حس ناامنی و خفقان ایجاد کند که اصلا برای یک جامعه که نیاز به رشد و پویایی دارد خوب نیست و جای سؤال از نیروی انتظامی دارد که چرا نقابداران مهاجم جرأت کرده اند کلانتری را 3 ساعت محاصره کنند و اینقدر هم خیالشان راحت بوده؟؟؟!!!
اگر راننده به کلانتری پناه نمی برد بعید نبود که اتفاقاتی به مراتب وحشتناک تر رخ دهد و آن وقت بی بصیرتی ما می شد ملعبه دست آن ور آبی ها که در ایران نمایندگان انتخابی خودشان هم امنیت ندارند و چنین است و چنان.
از آن طرف هم در دانشگاه عده ای با بستن در سالن مانع ورود دانشجویان شدند و با بالا گرفتن کار درب سالن شکسته شده و دانشجویان به داخل سالن رفته اند.
در سرتاسر این جریان زمینه خشونت و خودسری و بی قانونی دیده میشود و انگار واقعا هیچ کس مسئول نیست و هرکس هرطور بخواهد رفتار می کند.به راستی که بسیار خطرناک است این روند.
کاش دیگر اینطور نباشد؛کاش کمی وسعت دیدمان را افزایش دهیم؛ که افراط و تفریط سرآغاز بزرگراه سقوط یک جامعه است...
شیراز هم شد شهر زور و ارعاب ... حافظ بخواب و چشمانت را ببند و سعدی شیرین سخن بار سفر ببند که اینجا نه بوستان است نه گلستان 
