به گزارش تابناک مازندران، دو تن از بزرگان موسیقی معاصر مازندران، این روزها حال و روز خوشی ندارند و دوستان و علاقه مندانش را دل نگران کرده اند.
استاد احمد محسن پور -آهنگ ساز، نوازنده چیره دست کمانچه و سرپرست گروه قدیمی شواش- که به دلیل بیماری قلبی و خونی در بیمارستان نیمه شعبان ساری بستری بود، چند ساعت پس از ترخیص، به خاطر وخامت اوضاع جسمانی دوباره در بیمارستان امام ساری بستری شد.
او که در بخش مراقبت های ویژه این بیمارستان بستری است، به دعای مردم و علاقه مندانش نیاز دارد.
استاد احمد محسن پور اول اسفندماه 1324 در روستای قادی کلای بزرگ قائم شهر به دنیا آمد.
از دوران کودکی توسط پدرش با ساز لله وا آشنا شد. با وجودی که نابینا بود با تمرین و پی گیری فراوان به نواختن فلوت و نی لبک روی آورد و در ادامه ساز کمانچه را در دست گرفت؛ هر چند نی را هم خوش می نوازد.
محسن پور در سال 1364 مرکز آموزش موسیقی و پرورش فرهنگی-هنری را با نام فرهنگخانه مازندران در ساری بنیان نهاد. در ادامه فعالیت هایش سال 1367 گروه موسیقی شواش را تشکیل داد.
استاد محسن پور اجراهای بسیاری در داخل و خارج از کشور داشته و آلبوم های صوتی و تصویری متعددی را نیز انتشار داده است؛ از جمله: افتاب ته، بهارمونا، مازرونی حال، اساره سو، شوار، ماه تتی، بهارانه، دودوک تیکا، گل گلون، طالب و زهره، لالایی، چلچلای سفری، مم زمون، روجا، منور ودرویش و....
حال عمومی این آهنگ ساز، تنظیم کننده، پژوهشگر و نوازنده برجسته موسیقی مازندرانی خوش نیست. برای احمد محسن پور و برای صفای روح و دل خودمان دعا کنیم.
* ته رو ره نقش گرمه شه لله وا ره
امروز استاد حسین طیبی -نوازنده و احیاگر ساز لله وا و راوی کهن سال نغمات فولکلوریک مازندرانی- نیز در بیمارستان امام ساری بستری شد.
او که شب گذشته به دلیل ناراحتی قلبی در بیمارستان فاطمه زهرای ساری بستری بود، امروز به خاطر مشکلات کلیوی و بالارفتن کراتین و قند خون در بیمارستان امام بستری شد.
استاد حسین طیبی -نوازنده توانای لله وا و احیاگر این ساز- یکم آبان ماه 1315 در روستای سودکلای دهستان بنافت دودانگه ساری به دنیا آمد.
او در سال 1364 نشان درجه دو هنری و در سال 1380 نشان درجه یک هنری، معادل دکترا را دریافت کرد.
استاد طیبی در سال 1370 با ساز لله وا در جشنواره آوینیون فرانسه و سپس همان سال در جشن هنر ایران در شهر دوسلدورف آلمان شرکت کرد.
او علاوه بر ساز لله وا با سرنا، قرنه و نقاره نیز آشناست و بر آواز محلی مازندرانی و آواز سنتی ایرانی تسلط دارد.تک نوازی لله وا و شوار از جمله اجراهای اوست که منتشر شده است.
مازندنومه
شادروان امرااله شهمیر /یزدانی/ شورمستی از طوایف خنار و شورمست از بزرگترین لله نوازهای مازندران بود که استاد زنده یاد طیبی در یکی از مصاحبه هایش از نوازنده لله وا شورمست /امرالله شهمیر/ و از یک خانم لله نواز از این دو نفر در مهارت فنون لله وا نوازی به بزرگی و به مهارت یاد می کند