مدیرکل میراث فرهنگی مازندران خاموشی استاد احمد محسن پور، بنیان‌گذار فرهنگ خانه مازندران، سرپرست گروه موسیقی شواش، آهنگساز، موسیقیدان و نوازنده برجسته کمانچه و از ارکان بی‌بدیل موسیقی مازندران را ضایعه‌ای برای فرهنگ و هنر مازندران توصیف کرد و افزود: زنده‌یاد محسن پور با تأسیس فرهنگ خانه مازندران و دعوت از برجسته‌ترین اساتید، موسیقی‌دانان و هنرمندان موسیقی کشور، به تشکیل کلاس‌های آموزش موسیقی ردیفی و قومی همت گماشت که حاصل آن تربیت شاگردان فراوان در حوزه موسیقی بود.
دلاور بزرگ نیا افزود: نگاه پژوهشی محسن پور به مقوله موسیقی قومی موجب شد تا این هنرمند در بیش از نیم‌قرن فعالیت خود برای ماندگاری و ترویج موسیقی بومی این دیار آثار ارزشمندی از خود به‌جای گذارد.
مدیرکل میراث فرهنگی مازندران ادامه داد: ثبت و ضبط نغمات، آموزش موسیقی بومی و بیش از سه دهه فعالیت مستمر در حفظ و اشاعهٔ موسیقی مازندران استاد محسن پور را به میراثی معنوی و ماندگار بدل کرده است و آثار برجای‌مانده از ایشان، به‌عنوان گنجینه‌ای هنری در تاریخ مازندران ماندگار خواهد بود.
استاد محسن پور صبح چهارشنبه ۳۰ دی‌ماه وبر اثر سرطان ریه در زادگاهش دربازکن را وداع گفت و آیین تشییع و خاکسپاریش صبح پنجشنبه در قادی کلای قائم‌شهر برگزار شد.
آلبوم‌های «ابر بیته هوار ـ ۱۳۶۴»، «اِفتاب ته (تیغ آفتاب) ـ ۱۳۶۸»، «بهار مونا ـ ۱۳۶۹»، «مازرونی حال ـ ۱۳۶۶»، «اساره سو ـ ۱۳۷۰»، «شوار ـ ۱۳۷۰»، «بهارانه ـ ۱۳۷۳»، «ماه تَتی ـ ۱۳۷۸»، «دودوک تیکا ـ ۱۳۷۹»، «گِل گِلون ـ ۱۳۸۲»، «طالب زهره ـ ۱۳۸۳»، «لالایی‌های و نوازش‌های مادرانه (مهر خونش) ـ ۱۳۸۷»، «تبری (تک‌نوازی کمانچه) ـ ۱۳۸۵»، «چلچلای سفری ـ ۱۳۸۷»، «روجا (اشعار مازندرانی نیما یوشیج) ـ ۱۳۸۸»، «مَم زمون «۱۳۸۹» و… تنها بخش صوتی فعالیت‌های استاد را در بر می‌گیرد و به یقین بررسی کامل آلبوم‌های تصویری، کنسرت‌ها، سروده‌ها و کارهای پژوهشی او و گروهش فراتر از این‌هاست.
محسن پور در سال ۵۳ ـ ۱۳۵۲ عضو گروه محلی رادیو ساری شد و در سال ۱۳۵۴ به ارکستر ملی فرهنگ و هنر مازندران پیوست. سپس در سال ۱۳۵۶ سرپرست گروه موسیقی محلی ادارهٔ فرهنگ و هنر آن زمان شد که سرپرستی‌اش را تا سال ۱۳۵۷ ادامه داد.
او در سال ۱۳۶۴، تصمیم به تأسیس فرهنگ خانهٔ مازندران گرفت، تا بتواند به آموزش و اشاعهٔ موسیقی و همچنین پژوهش دربارهٔ موسیقی مازندران و حفظ و نشر آن بپردازد؛ تصمیمی که پس از اجرایی شدن آن، نه تنها مردم مازندران، بلکه همهٔ مردم ایران را تا سال‌ها وام‌دار خود ساخت.
فرهنگ خانه مازندران و البته استاد احمدمحسن‌پور نقش ویژه‌ای در احیای موسیقی مازندرانی ایفا کرده است، به طوری که تاکنون صدها ساعت از موسیقی نواحی مختلف مازندران زیر نظر او گردآوری شده است و البته این تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های این مرکز است.
این هنرمند که دارای نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود یکی از حافظان موسیقی قومی شمال البرز محسوب می‌شد و سال ۱۳۹۲ و در جشن چهاردهمین سالگرد تأسیس خانه موسیقی ایران از این هنرمند پیشکسوت نواحی تجلیل به عمل آمد.