برای من مراسم بزرگ برگزار نکنید، یک مراسم کوچک در بعد از ظهر برگزار شود و میوه و چای مختصر دهید، سنگ قبرم را تزیین نکنید، بگذارید چمن بروید تا برای موجودات زنده فایده داشته باشد.
کد خبر: ۱۶۷۵۵۴
تاریخ انتشار: ۰۱ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۳:۰۰ 21 January 2016
به گزارش تابناک مازندران، استاد پیشکشوت احمد محسن‌پور بنیان‌گذار فرهنگ‌خانه مازندران، سرپرست گروه موسیقی شواش، آهنگ‌ساز، موسیقی‌دان و نوازنده برجسته کمانچه امروز در بین غم واندوه عاشقان فرهنگ و موسیقی مازندرانی به ویژه شاگردان و هنرمندان ملی و استانی به سرای ابدی سپرده شد.
این هنرمند برجسته و روشندل، نوازنده کمانچه، آهنگ‌ساز و نواپرداز مازندرانی بود که سهمی جدی در معرفی موسیقی منطقه مازندران داشت اما پس از سپری کردن بک دوره بیماری سرطان ریه و نگهداری در منزل، صبح چهارشنبه 30 دی‌ماه ساز مرگ سرود و امروز مورد تشییع و احترام مردم مازندران قرار گرفت.
خالق آثار و آلبوم‌هایی همچون «ابر بیته هوار ـ 1364»، «آفتاب ته (تیغ آفتاب) ـ 1368»، «بهار مونا ـ 1369»، «مازرونی حال ـ 1366»، «اساره سو ـ 1370»، «شوار ـ 1370»، «بهارانه ـ 1373»، «ماه تَتی ـ 1378»، «دودوک تیکا ـ 1379»، «گِل گِلون ـ 1382»، «طالب زهره ـ 1383»، «لالایی‌های و نوازش‌های مادرانه (مهر خونش) ـ 1387»، «تبری (تک‌نوازی کمانچه) ـ 1385»، «چلچلای سفری ـ 1387»، «روجا (اشعار مازندرانی نیما یوشیج) ـ 1388»، «مَم زمون «1389» در شرایطی دفتر زندگی را برای همیشه بست که این آثار تنها بخش صوتی فعالیت‌های او در بیش از سه دهه خدمت فرهنگی محسوب می‎شود و به یقین بررسی کامل آلبوم‌های تصویری، کنسرت‌ها، سروده‌ها و کارهای پژوهشی او و گروهش فراتر از این‌ها است.
دارنده نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صندوقچه هنر موسیقی مازندرانی از سال‎های نخستین دهه 50 شمسی عضو گروه محلی رادیو ساری شد و در سال 1354 به ارکستر ملی فرهنگ و هنر مازندران پیوست، سپس در سال 1356 سرپرست گروه موسیقی محلی اداره‌ فرهنگ و هنر آن زمان شد که سرپرستی‌اش را تا سال 1357 ادامه داد اما پس از یک وقفه از سال 1364 تاکنون بی‎وقفه در خدمت اعتلای موسیقی مازندرانی و موسیقی نواحی شمال کشور بود تا به درجه استاد تمامی در این رشته موسیقایی دست یافت.
وی در این سال‎ها ارکسترهای فراوانی را در مناطق مختلف مازندران، ایران و جهان برای ایرانیان اجرا کرد و ارتباط نزدیک با بزرگان موسیقی کشور همچون استاد شجریان، استاد علیزاده همچنین استاد شفیعی کدکنی و دیگران داشت.
استاد 70 ساله موسیقی مازندرانی در بخشی از وداع‎نامه یا وصیت‎نامه خود نوشت: برای من مراسم بزرگ برگزار نکنید، یک مراسم کوچک در بعد از ظهر برگزار شود و میوه و چای مختصر دهید، سنگ قبرم را تزیین نکنید ،بگذارید چمن بروید تا برای موجودات زنده فایده داشته باشد. درخت آزاد بر سر مزارم بکارید که نماد توکل من باشد.
سایت تابناک مازندران فقدان این هنرمند برجسته را به جامعه هنری ایران تسلیت می‎گوید.
انتهای پیام/

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار