به نظر می رسد دیگر طلاق برای تهرانی ها آن اتفاق شوم که اطرافیان زوج ها را در بهت و اندوه فرو می برد نیست.
حالا دیگر خیلی از ما حتی اگر خود یا خانواده مان درگیر ماجرای طلاق نباشیم حتما در جریان اختلاف و طلاق نزدیکانمان قرار می گیریم. البته اینکه آمار طلاق در کلان شهر تهران در حال افزایش است و کم کم کلمه جدایی برای تهرانی ها عادی می شود به این معنی نیست که مسئولان و جامعه شناسان دیگر درباره اش هشدار نمی دهند.
همین دیروز مدیر کل بهزیستی استان تهران ضمن علام آمار جدید طلاق در تهران به تاثیرات این معضل هم اشاره کرد.
احمد دلبری گفت: «از نظر ما که اتفاقات اجتماعی را رصد می کنیم طلاق مهمترین و اصلی ترین چالش تهران است. در سال ۷۵، ۱۳.۵ درصد ازدواج ها منجر به طلاق می شد در حالی که در سال ۹۱ این آمار به ۳۵ درصد افزایش یافته است و رشد در حدی بوده است که تهران را در راس استان ها از نظر بالا بودن آمار طلاق قرار داده است. رشد طلاق در تهران منجر به بحران فروپاشی خانواده شده است به طوری که بیش از ۵۰ درصد کودکانی که به بهزیستی تحویل داده می شوند به دلیل طلاق و اعتیاد بی سرپرست می شوند.»
طبق حرف های دلبری تقریبا همانقدر که وضعیت طلاق در تهران خراب است وضعیت ازدواج هم تعریفی ندارد. او گفت: «استان تهران از نظر ازدواج وضعیت مناسبی ندارد. جا دارد مسئولان اقدامات مناسبی برای رفع مشکلات و آسیب های استان با همکاری دستگاه های مختلف انجام دهد.»
وقتی با دقت به حرف های دلبری و آمارهایی که ارائه داده نگاه کنیم تا حدی متوجه عمق فاجعه می شویم. اینکه 35 درصد ازدواج ها به طلاق منجر می شود به این معنی ست که از هر سه نفر که ازدواج می کنند بیشتر از یک نفر زندگی زناشویی اش را ادامه نخواهد داد. آیا این اتفاق همراه ناگزیر مدرنیته و پیشرفت است؟ این که تهران و اهلی آن با سرعت به سمت مدرن شدن می روند یکی از دلایلی ست که به ذهن خیلی ها می رسد آنها می گویند نمی توان به صنعتی شدن و پیشرفت جوامع فکر کرد اما تبعات آن را مانند طلاق و کاهش ازدواج نپذیرفت. در مقابل این افراد کارشناسانی هم هستند که می گویند نباید راه انفعال در پیش گرفت و همه چیز را به مدرنیته مربوط کرد.
سعید معید فر جامعه شناس و استاد دانشگاه درباره این دوراهی می گوید: «کسی نمی گوید باید طلاق را تشویق کرد و آن را به عنوان مظهر مدرنیته تایید کرد اما وقتی به عوامل طلاق در کلانشهرها نگاه می کنیم می بینیم که باید کمی عمیق تر به این مقوله نگاه کنیم. یکی از اصلی ترین دلایل طلاق آگاه شدن زنان به حقوقشان است. این آگاهی که یکی از مظاهر مدرنیته است در کنار تفکرات سنتی مردانه قرار می گیرد که نمی خواهد موضع قدرتش را از دست بدهد و به این ترتیت این دو با هم تضاد پیدا می کنند و راه طلاق پیش پای زوج ها قرار می گیرد. حالا می توان گفت که این آگاهی بد است؟ قطعا نه.»
معیدفر ادامه می دهد: «طلاق برای بسیاری از زندگی های از درون پوسیده راه حل چندان بدی هم نیست. بنابراین باید چه کرد؟ زنان را از آگاهی بازداشت؟ شرایط طلاق را سخت کرد؟ شاید این راه حل ها به ذهن برخی برسد اما در واقع هیچ کدام از این راه حل ها و البته راه های مشابه جوابگوی این معضل نخواهند بود بلکه باید کمی عقب تر رفت و به زمان پیش از ازدواج توجه کرد. در حال حاضر درست است که زنان آگاه می شوند اما این آگاهی به دلیل بسیاری از محدودیت ها دیر اتفاق می افتد زمانی که زن ازدواج کرده است شاید اگر این آگاهی را در سنین نوجوانی کسب می کرد ازدواج عاقلانه تری می داشت.»
او می گوید: «به نظر من باید بر روی آگاهی مردم کار کرد تا ازدواج های اشتباه کمتری به وقوع بپوندد.»
با نظر آقای معید فر موافقم اما توجه کنید که با این کلاف سر درگم و آمار کودکان طلاق باید منتظر سونامی معضلات اجتماعی دیگر از قبیل فساد، فحشا، ایدز ، افسردگی و ... در جامعه باشیم. حداقل دو دهه باید برنامه ریزی کلان داشت تا آثار این وقایع از سطح جامعه جمع شود. همین حالا هم دیر شده شما نگاهی به مسائل محله هایی مثل هرندی ، زنان خیابانی ، گسترش ایدز بین جوانان و عدم رغبت جوانان به ازدواج بیاندازید تا عمق فاجعه دستتون بیاد. یکی از دلایلی که طلاق را زیاد کرده است موضوع واگذاری حضانت به خانمهاست این مساله باعث شده زنها تا کمی زندگی سخت میشود چون دغدغه از دست دادن فرزند را ندارند راحت بفکر طلاق بیفتند در صورتیکه قبلا به خاطر اینکه علقه و عاطفه بیشتر زن با تمام وجود سختی ها بخاطر فرزندش تحمل میکرد اما حالا ......... 
| یعنی واقعا از زن انتظار میرود که زندگی اش را فدا کند. مگر زن حق زندگی ندارد که «با وجود سختی ها» تحمل کند؟؟ چرا مرد با وجود سختی ها تحمل نکند؟؟؟؟ ازدواج سهل و آسان از لحاظ آشنايي سطحي طلاق آسان را نيز بدنبال دارد. بسمه تعالیجناب آقای دکتر انوشیروان محسنی بند پی
ریاست محترم سازمان بهزیستی کل کشور
باعرض سلام وادب احترام
جناب آقای دکتر انسانهای زیادی براریکه های قدرت نشستند ولی هر گز نامی از آنها در تاریخ نیست ولی آنان که تقوا اللهی را پیشه خود ساختن و تحول بنیادی در جامعه ایجاد کردند انگشت شمارند از شما عاجزانه در خواست داریم فریاد رس جامعه هدف و کار کنان بهزیستی باشید سالهاست که کار کنان رسمی کار گری بهزیستی سراسر کشور به امید تبدیل وضعیت از رسمي كارگري به رسمي كشوري ياپيماني چشم به قلم های شما دوخته اند اما دریغ از کوچکترین تحولی از خداوندمنان می خواهیم که شمارا در تمام اهداف یاری نماید تا یاریگر همه همکاران باشید انشالله که پاسخ مثبتی از شما دریافت نمائیم
از طرف جمعی از کار کنان رسمی کار گری بهزیستی
