حمیدرضاجلایی پور عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در گفت و گوی اختصاصی گفت: از سال ۷۶ سطح انتظارات برای دموکراتیک شدن جامعه خیلی بالا رفت و پیش‌قراول این انتظارات بالا هم بچه‌های تحکیم بودند. تحکیم فکر کرد بهتر است برای دفاع از حقوق دیگر دانشجویان هویت دینی تحکیم را برجسته نکنند و به‌اصطلاح خودی غیرخودی نکنند. از ۷۶ تا ۸۰ که از نظر تحکیم خاتمی نتوانست شعارهایش را محقق کند، از او فاصله گرفتند و به‌تنهایی نوعی رادیکالیسم عملی در سیاست ایران را پیش گرفتندو از سال ۸۰ به بعد این دسته به عبوری‌ها معروف شدند و ما را هم اصلاح‌طلب‌های حکومتی نامیدند! تحکیمی‌ها هنوز تحت تأثیر آن سیاست انقلابی بودند، با این تفاوت که واقعاً از خشونت پرهیز می‌کردند و ازاین‌جهت «اصقلابی» بودند – یعنی ترکیبی از ویژگی‌های انقلاب {مثل جستجوی تغییر ساختاری} و ویژگی‌های اصلاحات {مثل خشونت پرهیزی} را برای تغییرات در نظر داشتند. آن‌ها باید حرف روز اول آقای سحابی را در کوی دانشگاه قبول می‌کردند. او آمد و گفت باید جمعش کنید. همانجا باید یک نقطه مذاکره می‌گذاشتند و با حکومت کنار می‌آمدند. یکی از مشکلات دانشگاه‌ها و رقابت‌های درون دانشگاهی مثل انجمن تهران این بود که بعضی از آن‌ها دنبال سمت‌های سیاسی برای جوانان بودند. پلی‌تکنیکی‌ها بیشتر ناواقع‌گرا بودند و هزینه زیادی دادند. سایت راهرو این خبر را منتشر کرد.