مسکن، معمولا حدود 30 درصد از هزینه های خانوار را به خودش اختصاص می دهد. خب، مسکن تغییراتی نداشته است.
تابناک فارس به نقل از عصر ایران:مطابق اعلام بانک مرکزی، نرخ تورم در سال 1395 به 9 درصد کاهش پیدا کرده است. این بانک، نرخ تورم سال 91 را 30.5 درصد اعلام کرده بود. همچنین طبق اطلاعات این بانک که تنظیم سیاست های پولی و بانکی، کنترل تورم و حفظ ارزش پول ملی را به عهده دارد، در سال 90 نرخ تورم 21.5 درصدی تجربه شده است.
بر این اساس در سال 90 به طور متوسط حدود 21 درصد و در سال 91 حدود 30 درصد از قدرت خرید مردم، کاهش پیدا کرده است و در سال 95 هم فقط 9 درصد. بانک مرکزی نرخ تورم مناطق شهری را با بررسی تغییرات قیمتی 385 قلم کالا و خدمت و با مراجعه به 16 هزار خانوار در سراسر کشور، محاسبه می کنند.
دولت روحانی، تک رقمی کردن تورم را یکی از دستاوردهای بزرگ خود در مسیر حفظ قدرت خرید مردم می داند.
این باور در بین اقتصاددان بزرگ دنیا از جمله «میلتون فریدمن» وجود دارد که دولت، بزرگترین عامل تورم است. گفت و گوی عصر ایران که در پی می آید با دکتر جعفر قادری است. با او درباره علل کاهش نرخ تورم و این که چرا در جامعه ما نسبت به کاهش قابل توجه نرخ تورم تردید وجود دارد، صحبت کردیم.
قادری، دکترای اقتصاد شهری و منطقه ای دارد و استاد دانشگاه شیراز است. او در دوره های هشتم و نهم، نماینده اصولگرای مردم شیراز در مجلس بوده. پیش از آن هم از دی ماه 84 تا اردیبهشت 86 شهردار شیراز بوده است.
***
*بعد از آن که 25 سال تورم دو رقمی در کشور داشته ایم، در سال 1395 نرخ تورم، تک رقمی شده و به زیر 10 درصد رسیده است. اما مردم در اظهار نظرهایی که دارند نسبت به نرخ تورم تک رقمی تردید دارند. چرا چنین وضعی اتفاق افتاده است و وجود دارد؟
-مردم به سبد کالای مصرفی خودشان نگاه می کنند و مواد غذایی هم با افزایش قابل توجه قیمت مواجه است. بسیاری از کالاهایی که بیش تر، مورد استفاده مردم است، تغییرات قیمتی آنها قابل توجه است ولی معمولا در سبدی که برای اندازه گیری نرخ تورم محاسبه می شود سهم کالایی مثل «مسکن» قابل توجه است.
مسکن، معمولا حدود 30 درصد از هزینه های خانوار را به خودش اختصاص می دهد. خب، مسکن تغییراتی نداشته است. تحت تاثیر بعضی از اقلامی که در رکود بوده است در مجموع متوسط تغییرات قیمت که به عنوان نرخ تورم شناخته می شود، خیلی عدد و رقم بالایی را نشان نمی دهد. اما معمولا کالاهایی که مردم، بیش تر با آنها سر و کار دارند تورم آنها قابل توجه است. بر این اساس است که مردم خیلی اعداد و ارقام را جدی نمی گیرند.
*آقای مقتدایی مدیر کل آمارهای اقتصادی بانک مرکزی گفته است که ضریب اهمیت مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت ها در شاخص تورم 32.82 است و خوراکی ها و آشامیدنی ها 27.38 است. این ضریب و وزن های 32 درصدی برای مسکن و 27 درصدی برای خوراکی ها و آشامیدنی ها، نمی تواند واقعیت جامعه را نشان بدهد؟
-سهم مسکن در شاخص تورم، قابل توجه است. الان بیش تر افزایش قیمت را در اقلام خوراکی، تغییرات قابل توجهی را داشتیم. در کالاهای و خدمات مربوط به تحصیل و تفریح یا بهداشت و درمان، حمل و نقل، ارتباطات و کفش و پوشاک تغییرات قیمت قابل توجه بوده است.
*بیش ترین افزایش قیمت در اسفند 95 نسبت به اسفند 94 مربوط به گروه اصلی خوراکی ها و آشامیدنی در شاخص تورم بوده است و با 17 درصد افزایش.
-من جزئیات را نمی دانم ولی کالاهایی که مصرف بیش تر دارند و مصرف روزانه دارند، مردم معمولا آنها را جلوی چشم خودشان می بینند. تغییرات قیمت میوه ها در روزهای قبل از تحویل سال 96، قابل توجه بود. بنابراین افزایش قیمت این اقلام، اثر خودش را نشان می دهد.
یک مشکل دیگر که ایجاد شده، کاهش قدرت خرید مردم است. رکود در بازار وجود دارد. با توجه به این که مردم، درآمد ندارند، در این شرایط، احساس مردم این است که نمی توانند با همین وضعی که وجود دارد خرید کنند و نیازهای خودشان را پاسخ بدهند. این موضوع هم ایجاد مشکل کرده است.
در اعداد و ارقامی که وجود دارد ضریب جینی نیز مطرح است. طبق ضریب جینی، وضعیت توزیع درآمدی، بدتر شده. این هم یک عامل دیگر است که وضعیت توزیع درآمد قشرهای درآمدی پایین جامعه نسبت به گذشته تغییر کرده است.
مجموعه این عوامل باعث شده است دقیقا احساسی که مردم دارند با اعداد و ارقام منتشر شده، خیلی سازگاری نداشته باشد.
*بانک مرکزی اعلام کرده است که شاخص تورم بر اساس استانداردهای صندوق بین المللی پول محاسبه می شود. در محاسباتی که انجام می شود 385 انواع کالاها و خدمات را بررسی می کنند. در چند سال اخیر کشوری مثل آمریکا تورم نزدیک به صفر درصد داشت و تلاش می کرد که به 2 درصد افزایش پیدا کند. آشنایی دارید که آن کشورها دقیقا چه معیارهایی دارند؟
- روش ها و سبدهای شاخص تورم، معمولا به هم نزدیک است و خیلی تفاوتی نمی کند. اما در آن کشورها ثبات قیمتی، به مراتب بیش تر از کشورهای دیگر وجود دارد. به همین دلیل در آن کشورها به علت انعطاف و کشش پذیری که در عرضه کالاها وجود دارد و تقریبا ثباتی که در تقاضا وجود دارد، عملا این نوسانات را شاهد نیستیم.
متاسفانه در کشور ما، ساختارهای نامناسبی وجود دارد. الان به شکل وسیع و گسترده ای مقدار نقدینگی در جامعه بالا رفته است. این نقدینگی مثل یک جریان سیل است. تا زمانی که سد، جلوی سیل به خوبی عمل کند اتفاقی نمی افتد ولی کافی است در این سد، یک رخنه ای به وجود بیاید و این نقدینگی به سمت یکی از بازارها حرکت کند. آن موقع دیگر قابل کنترل نیست و مشکلات جدی ایجاد می کند.
