به گزارش تابناك رضوي، دکتر الهام زارعان درباره بیماری
اوتیسم، اظهار کرد: اوتیسم
نوعی نقص در ارتباطات اجتماعی، درخودماندگی و انجام رفتارهای محدود و تکراری است
که مغز درگیر آن میشود.
وی افزود: این بیماری از بدو تولد در برخی نوزادان وجود دارد،
اما خانوادهها معمولا در دو سالگی و با مشاهده عدم تکلم کودک، متوجه بیماری شده و
به پزشک مراجعه میکنند.
زارعان با بیان اینکه علت به وجود آمدن این بیماری مشخص نیست،
تصریح کرد: اما عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این بیماری بسیار موثر هستند.
به گفته زارعان سن بالای پدر و مادر، دیابت و خونریزیهای
دوران بارداری از فاکتورهای خطر ابتلای نوزاد به این بیماری بوده و امکان بروز این
بیماری در نوزادانی که در زایمان اول به دنیا میآیند، بیشتر است.
این متخصص اعصاب و روان، خاطرنشان کرد: امکان بروز این بیماری
در پسران چهار برابر دختران است و اما نقایص هوشی و شدت این بیماری در دختران
بیشتر است.
زارعان گفت: هر عاملی که موجب اختلال در فرآیند اکسیژنرسانی
شود، همچون مشکلات بندناف و وزن کم نوزاد در زمان تولد و ناسازگاریهای بین گروه
خونی مادر و نوزاد که از خطرهای زمان زایمان هستند، امکان ابتلا به اوتیسم را
افزایش میدهد.
به گفته این متخصص اعصاب و روان، کودکان مبتلا به اوتیسم از دوران
نوزادی لبخند اجتماعی را به صورت نداشته و برای پدر و مادر خود با سایر افراد
تفاوتی قائل نیستند.
وی با بیان اینکه کودکان اوتیسمی ممکن است نقایصی در کلام
داشته باشند، تصریح کرد: انجام بازیهای کاوشی در این کودکان کمتر از سایر
همسالان بوده و قادر به ایفای نقشهای تقلیدی و نمادین نیستند.
زارعان با یادآوری انجام رفتارهای محدود و تکراری توسط این
کودکان، خاطرنشان کرد: بیماران اوتیسمی با اسباببازیها مانند دیگر کودکان بازی
نکرده و علاقه شدیدی به ایجاد صداها یا حرکات تکراری با اسباببازیها دارند.
وی به علاقه این بیماران به اشیای بیجان اشاره کرد و افزود:
این کودکان به تغییرات محیطی مقاوم بوده و نسبت به مسائلی چون تغییر دکوراسیون
منزل واکنش شدید نشان میدهند.
این متخصص اعصاب و روان در خصوص توانمندیهای کلامی این
بیماران، گفت: تولید اصوات اولیه کلامی برای برقراری ارتباط اجتماعی در این کودکان
کم یا غایب است و وارونگی ضمیر در کلام آنها مشاهده میشود.
به گفته این متخصص اعصاب و روان در یک سوم کودکان اوتیسمی عقب
ماندگی ذهنی مشاهده میشود. پاسخ
بیماران اوتیسمی به محرکهای حسی بیش از حد یا کمتر از حد بوده و ممکن است این
بیماران دارای جزایر هوشی بوده و توانمندی محاسبه یا حافظه طوطیوار قوی داشته
باشند.
وی افزود: اوتیسم درمان قطعی ندارد، اما دو دسته درمان دارویی
و غیر دارویی برای این بیماران ارائه میشود. درمان دارویی برای کنترل مشکلات
رفتاری مانند پرخاشگری و درمان غیردارویی به منزله برخی مداخلات رفتاری برای بهبود
عملکرد آنهاست.
منبع: ايسنا