هزینه نزدیکی قم به تهران
روزنامه 19 دی در شماره سه‌شنبه یازدهم آبانماه در ستون یادداشت مطلبی با عنوان « هزینه نزدیکی قم به تهران » را به قلم سید محسن محسنی به رشته تحریر درآورده است.
به گزارش تابناک قم، دراین یادداشت می خوانیم: اخیراً خدمت یکی از مسئولان ارشد استانی بودم. چهره‌اش حاکی از خستگی زیاد و نگرانی بود. هر بیننده‌ای متوجه می‌شد که بار سنگینی بر دوش وی است. با توجه به سابقۀ کمی که از کارها و دغدغه‌های بنده داشت، عرض کردم امثال بنده چه کاری می‌توانیم بکنیم؟ فرمود کمک معنوی به شهر بکنید. حقوق شهروندی خودتان را مطالبه کنید. گفتم روشن‌تر بگویید، گفتند: در قم به علت مجاورت با مرکز پروژه‌هایی تعریف می‌شود مانند قطار سریع السیر، خطوط نفت و گاز، فیبر نوری، ریل‌های راه آهن، راه‌های مواصلاتی، بزرگراه‌ها و... . مقصد این طرح‌ها قم نیست اما از قم به عنوان معبر استفاده می‌شود.
برای اجرای این پروژه‌ها بالاجبار از منابع سرزمینی قم استفاده می‌شود. کسی هم مخالف نیست. برای مثال خاک زیر‌سازی از مراتع قم برداشت می‌شود. تخریب سرزمینی، بارش روی قم است. خوب تبعات منفی این‌ها از جمله ریزگرد و هوای آلوده هم برای قم است. اکوسیستم قم چه گناهی کرده که باید بار اتصال هیجده استان را به تهران تحمل کند. اگر استان قم باید این هزینه‌ها را بپردازد، به همان نسبت هم باید از منابع ملی به صورت متمرکز حمایت شود.
مابهازای تخریب قم که بار توسعه جاهای دیگر را می‌کشد در کجا دیده شده است؟ در بسیاری از جاهای قم رسوبات در پشت ریل راه آهن جمع شده است. معضل دشت مسیله و دریاچه نمک بحرانی ملی است اما فکر می‌کنید چقدر اعتبار برای آن در نظر گرفته شده است؟ بخواهید تا با سند و مدرک ارائه کنیم. آن وقت با دیگر جاها مقایسه کنید. اصلا قابل قیاس نیست. فاصله خیلی زیاد و معنا داری دارد.
شهر نشینان قمی باید حقوق شرعی و قانونی خود را مطالبه کنند و کاری از دست ما به تنهایی بر نمی‌آید. با این وضعیت وظیفه مردم قم و همچنین رسانه‌ها چه استانی و چه کشوری(چون بحران ملی است) سنگین‌تر می‌شود. بنده پیشنهاد می‌کنم در صورت صلاحدید اشخاص و تشکل‌های تأثیرگذار استان حتی شده با نامه‌های سرگشاده مطالبۀ حقوق نادیده شدۀ مردم قم را به اطلاع مقامات عالی کشور برسانند. یعنی مابهازای هزینه‌های پرداختی برای توسعه استان‌های دیگر و تأمین تهران را که استان قم به دوش می‌کشد، از منابع ملی تدارک شود. در این صورت چیز زیادی نخواسته‌اند. اگر چه با وضعیت اسفناک موجود، خواسته‌ها باید فراتر از این باشد.
