به گزارش تابناک قزوین،روز نهم ذی الحجه روز استجابت دعاست. روزی است که سید الشهدا به راز و نیاز با خدای خویش پرداخت و بعد از آن رهسپار سرزمین نینوا شد. روزی است که پیامبر بت شکن حضرت ابراهیم (ع) مناسک حج را فرا گرفت و ...
روز عرفه (روز نهم ذی الحجه) چه روزی است؟
این روز در تقویم سال 1396 هجری شمسی برابر با پنجشنبه 9 شهریور است. خداوند در این روز به سه مکان و سه گروه نگاه ویژه دارد:
- كربلا و زائران امام حسین (ع)
- صحرای عرفات (در نزدیكی مكه) و حجاج بیت الله.
- هر جا از دنیا كه دستی به سوی او بلند شود و دلی بشكند.
امام صادق علیه السلام میفرماید: هر كس در این روز قبل از رفتن به مراسم دعای عرفه در زیر آسمان دو ركعت نماز بخواند و در پیشگاه خداوند متعال به تمام گناهان و خطاهای خود اعتراف كند و حقیقتاً از درگاه پروردگار پوزش طلبد، خداوند متعال آنچه كه به اهل عرفات مقدر نموده او را نیز عطا میكند و تمام گناهان او را میآمرزد.
مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیحالجنان میگوید: روز عرفه از اعیاد عظیمه و بزرگ است هرچند به اسم عید نامیده نشده و روزی است كه حقتعالی بندگانش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفرههای جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناك است.
شب عرفه از لیالی متبركه و شب مناجات با قاضیالحاجات و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. كسی كه آن شب را به عبادت به سر آورد اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.
عرفات کجاست؟
عرفات سرزمینی است که درآن گناه نشده و آنجا معبد تمام انبیا، اولیا، اوصیا، متقین و اصفیا بوده است. بیابانی صاف و هموار که تقریباً در ۲۴ کیلومتری (چهار فرسخی) شمال مکه و در دامنه کوهی به نام (جبل الرحمه) قرار گرفته است.
اوج عظمت دعا از جهت زمانی در روز عرفه آنهم در عرفات است. حضرت علی علیه السلامفرمودند: من الذنوب لا تغفر الا بعرفات. برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمیشود.
به این سخن از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله توجه فرمایید:
اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله
گناهكارترین فرد در عرفات كسی است كه از آنجا بازگردد در حالی كه گمان میبرد هرگز آمرزیده نخواهد شد.
امام حسین (ع) و عرفه
روز عرفه داراى دعاهاى فراوانى است؛ ولى در اين ميان، دعاى عرفه امام حسين عليه السلام داراى جايگاه ممتاز و ويژه است و در واقع، ناب ترين و عميق ترين معارف الهى و توحيدى در اين دعا، بر زبان سالار شهيدان عليه السلام جارى گشته است.
امام حسين عليه السلام در آخرين عرفه عمر خود، عصر روز عرفه با گروهى از خاندان و فرزندان و شيعيان، با نهايت خاكسارى و خشوع از خيمه بيرون آمدند و در جانب چپ كوه ايستادند . امام (ع) چهره مبارك خود را به سوى كعبه گردانيد مانند مسكين نيازمندى كه غذا میطلبد، دستها را برابر صورت خود گرفت و دعايش را چنين آغاز كرد:
«الحمدلله الذى ليس لقضائه دافع ولا لعطائه مانع ولا كصنعه صانع و هو الجواد الواسع؛ سپاس خداوندى را سزاست كه چيزى قضايش را دور نمیسازد و از عطا و بخشش او جلوگيرى نمیكند و هيچ آفريننده اى آفرينش او را ندارد و او سخاوتمندى بیانتهاست.»
حضرت (ع) سپس به بيان گوشه اى از نعمتهاى بى پايان خداوند كه انسان را در تمام مراحل رشد و تكامل در برگرفته، مىپردازد و مهربانى مادران و دايه ها و مواظبت و پرستارى و دل سوزى آنان را از الطاف و عنايتهاى خداوند مىشمرد؛ سپس به لزوم شكر نعمتهاى الهى اشاره مىكند و خود را از اداى يك شكر نيز عاجز و ناتوان مىبيند .
عرفه در سیره معصومین علیه السلام
مسروق یكی از یاران اهل بیت علیهم السلام میگوید:
در روز عرفه به حضور امام حسین علیه السلام شرفیاب شدم در حالی كه پیش روی آن حضرت ویارانش قرآنها قرار داشت و آنان روزهدار بودند از محضر ایشان سؤالی كردم و پاسخ خود را دریافت نمودم و از حضورش بیرون آمدم و سپس به محضر امام حسن علیه السلام رفتم و مشاهده كردم كه مردم بر سفرههای آماده از طعام وارد میشدند و میخوردند و یا با خود میبردند. امام حسن علیه السلام مرا آشفته حال دید و فرمود:
ای مسروق! چرا غذا نمیخوری؟ عرضه داشتم سرورم! من روزه دارم اما چیزی به ذهنم رسید و میخواهم سؤال كنم؟ امام حسن علیه السلام فرمود: هرچه میخواهی سؤال كن! گفتم: به خدا پناه میبرم كه رفتار شما خاندان نبوت با همدیگر تفاوت داشته باشد. بر امام حسین علیه السلام وارد شدم و او را دیدم كه به انتظار افطار نشسته است و بر شما وارد شدم و میبینم كه روزه نیستید؟ امام حسن علیه السلام مرا به سینه خود چسبانید و با مهربانی فرمودند: آیا نمیدانی كه خدای متعال ما اهل بیت پیامبر را برای تدبیر امور امت فرا خوانده است؟
اگر همه ما بر چیزی اتفاق كنیم دیگر غیر آن بر شما روا نخواهد بود من در این روز روزه نگرفتهام به جهت روزهخواران شما و برادرم حسین علیهالسلام روزه گرفته است جهت روزهداران شما.
امام محمد باقر علیه السلام میفرماید:
پیامبر گرامی اسلام روز عرفه به هنگام غروب آفتاب در حال نیایش بود و در حالی كه چشمان مباركش پر از اشك بود در آخرین كلامش فرمود ای بهترین سؤال شده و بخشندهترین عطابخش و مهربانترین مهربانان رحمت خود را بر من فرو ریز.