4 آبان ماه، سالروز سقوط خرمشهر

در دفاع از خرمشهر، تنها بودیم...

هشت سال دفاع مقدس صحنه رشادت‌های بی‌نظیر مردم ایران بود. در آغاز این جنگ تحمیلی، جوانان خرمشهری نخستین قهرمانان دفاع از کشور بودند.
کد خبر: ۶۷۲۸۸۲
تاریخ انتشار: ۰۴ آبان ۱۳۹۷ - ۱۶:۳۵ 26 October 2018

در مهرماه سال 1359 رزمندگان و مردم خرمشهر تلاش زیادی کردند تا از پیشروی نیروهای صدام جلوگیری کنند. آن روز خرمشهر میدان جنگ بود و زنان و کودکان با دشمن می جنگیدند اما دشمن با تمام قوا برای اشغال کشور آمده بود و سرانجام در چهارم آبان ماه سال ۱۳۵۹ خرمشهر به تصرف دشمن درآمد و سقوط کرد.

عبدالرضا صالح پور رزمنده ۵۷ ساله خرمشهری در گفت و گو با ایسنا - منطقه خوزستان، از روزهای آغاز جنگ تحمیلی و سقوط خرمشهر می گوید: ۳۱ شهریورماه سال ۵۹ آغاز جنگ تحمیلی بود. در آن زمان ۱۹ سال سن داشتم و عضو نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بودم. مردان و زنان تلاش های زیادی کردند که دشمن نتواند در خاک پیشروی کند اما در ۲۲ مهرماه ۵۹ اعلام شد که زنان و کودکان در شهر باقی نمانند زیرا عراقی ها وارد قسمتی از شهر شده بودند و باید زنان و کودکان به شهرهای دیگر می رفتند. البته زنان رزمنده در شهر ماندند و در امدادرسانی، نگهداری مهمات و امور مختلف دیگر فعالیت کردند.

این رزمنده تصریح کرد: در آن زمان اهالی محل، بسیج و گروه‌های مختلف با دشمن می جنگیدند اما در دفاع از شهر تنها بودیم. در تامین مهمات و توپخانه پشتیبانی نشدیم.

وی افزود: در آن روزها بنی صدر به خرمشهر آمده بود و به وی اعلام کردیم که تانک‌های عراقی وارد شهر شده اند و باید بمباران شوند اما بنی صدر با تمسخر گفت مگر مهمات نقل و نبات است که برای شما بفرستم؟

صالح پور گفت: علاوه بر این بنی صدر به ارتش دستور عقب نشینی داد البته نیروهای ارتش و نیروی دریایی به کمک ما آمدند و لغو دستور کردند اما تا آخرین لحظه مهماتی در دست نداشتیم. این کار بنی صدر یک خیانت در حق مردم بود.

وی ادامه داد: تنها زمانی از شهر خارج شدیم که عراقی ها در سه چهار متری ما بودند و مجبور بودیم به مناطق دیگر برویم اما شهید بهروز مرادی که یکی از شهدای شاخص ۴۵ روز مقاومت خرمشهر است حاضر به خارج شدن از شهر نشد و امید داشت که به ما کمک شود تا بتوانیم با دشمن بجنگیم. بالاخره در آخر شب شهید بهروزی هم حاضر شد از شهر خارج شود.

صالح پور گفت: در آن زمان برخی مردم خرمشهر وضع مالی بدی داشتند و توان خارج شدن از شهر را نداشتند. یکی از خانواده‌های خرمشهری به دلیل اینکه خارج از شهر اقوامی نداشت و پولی برای جابه جایی در دست نداشت مجبور بود در شهر بماند و تنها می گفت امیدوارم که جنگ به زودی به پایان برسد.

وی بیان کرد: بعد از همه تلاش‌ها و رشادت‌های جوانان، سرانجام چهارم آبان ماه سال ۵۹ عراقی‌ها شهر را محاصره کردند و خرمشهر سقوط کرد.

این رزمنده عنوان کرد: اگر مهمات داشتیم عراقی‌ها نمی توانستند خرمشهر را تصرف کنند و هیچ وقت خرمشهر سقوط نمی‌کرد.

 

منبع: ایسنا

اشتراک گذاری
نظر شما
Chaptcha
حروفي را كه در تصوير مي‌بينيد عينا در فيلد مقابلش وارد كنيد
آخرین اخبار