فعالیت حرفهای دیمیتری ایوانوویچ یرماکوف به عنوان عکاس در دهه ۱۸۶۰ در تفلیس آغاز شد. او در دهه ۱۸۶۰ صاحب یک عکاسخانه بود. این عکاسخانه بسیار محبوب بود و همه اهالی تفلیس مشتاق بودند تا در آنجا پرترههای شخصی و عکسهای خانوادگی بگیرند. او در سال ۱۸۷۰ یک استودیوی دیگر در تفلیس و یک استودیوی دیگر در کیسلوودسک برای فصل تعطیلات افتتاح کرد.
به گزارش فرادید، یرماکوف که یک مسافر خستگیناپذیر بود، عکاسی از مناظر و به تصویر کشیدن صحنههای روزمره را مهمترین چالش زندگی خود میدانست. او کارگاه سیار خود را بهروزرسانی کرد و بهبود بخشید، دوربینش را قابل حمل کرد و به فراگیری زبانها پرداخت (تا اوایل ۱۹۰۰ یرماکوف ۱۰ زبان و گویش را میدانست).
او در سال ۱۸۷۹ سفری طولانی به ایران عهد قاجار انجام داد. در طی این سفر، یرماکوف عکسهای مردمشناختی زیادی گرفت و عنوان «عکاس اعلیحضرت، شاه ایران» را دریافت کرد. او همچنین به عنوان عکاس به همراه نیروهای روس به جبهه قفقاز جنگ روسیه و عثمانی (۱۸۷۷-۱۸۷۸) اعزام شد. عکسهای این دوره وقایع جنگ را به تصویر میکشند.
در دوره ۱۸۷۰ تا ۱۹۱۵، دیمیتری ایوانوویچ برای مدت طولانی در ایران، ترکیه، کریمه و منطقه ماوراء خزر زندگی و کار کرد. کارتپستالهایی که او با عنوان «عکسهای تفلیس اثر یرماکوف» تهیه میکرد بسیار محبوب بودند.
دختران چچنی
دهههای ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۰ به دورهی پرکارترین فعالیت عکاسی یرماکوف تبدیل شد. ظهور تجهیزات جدید مانند «دوربین صحرایی» و جعبهی بزرگ استروسکوپی، فرصتهای جدیدی را برای او فراهم کرد. بدین ترتیب، یرماکوف در حین سفر از مکانهای دیدنی قسطنطنیه، آتن و بیتالمقدس نیز عکس گرفت.
در سال ۱۸۹۶، یرماکوف مجموعهای شامل ۲۵۵۵۶ نگاتیو داشت که گزیدهای واقعی از زندگی روزمره، فرهنگ، باورها و آداب و رسوم ملل و ملیتهای مختلف بود. تقریباً تا آخرین روزهای زندگیاش، یرماکوف به کار مورد علاقه خود مشغول بود.
مارگیرها و درویشها در تهران
یرماکوف جوایزی را از انجمن عکاسی فرانسه (۱۸۷۴)، نمایشگاه انسانشناسی مسکو (۱۸۷۸) و همچنین از انجمنهای عکاسان ایرانی، ترک و ایتالیایی دریافت کرد.
درویشها در تهران
یک درویش در تهران
مغازه فروش ماهی تفلیس
مغازهای در تفلیس
دختران قفقازی
دختر اشراف زاده با لباس تاتاری
فروشگاه ظروف سفالی و فلزی در قفقاز
نانوایی در تفلیس
/ح