اصل مطلب اینجاست که وقتی در این مراسمات عزاداری (ابا عبدالله الحسین (ع) )حضور پیدا می کنی به وضوح پیداست که سیاسی بازی، جناح بازی و احزاب رنگ می بازند.
آری بدور از جناح بازی یا حزب خاصی همه در یک صف و به رنگ (مشکی) در آمده تا به آرمان های حسین (ع) لبیک گفته و امر به معروف و نهی از منکر را فریاد زنند. همه یک رنگ و همه یکصدا «یا حسین» را فریاد می زنند.
پس اینجاست که بایدآن مطلب به یاد ماندنی کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا را سرلوحه کارهای خود قرار داده و عاشورایی، در مقابل دشمنان قرار گیریم، تا اگر هم در مقابله با دشمنان قسم خورده به شهادت رسیدیم به مانند واقعه عاشورا در تاریخ ثبت شوند.
آیا عاشورا فقط یک رویداد است آیا عاشورائیان مورخان تا ابد زنده تاریخ اند؟ آری فهم و درک واقعه عاشورا را باید عاشورایی حس کرد که چطور چندین نفر در روز عاشورا تاریخ را به لرزه در آوردن، مگر در روز عاشورا چه اتفاقی افتاد که هنوز پس از قرن ها در سراسر گیتی از آن روز یاد می کنند، ما داریم که اتفاقاتی که در طول تاریخ رخ داده است چه قبل از اسلام و چه بعد از اسلام و چه در عصر کنونی، از جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم، از بمبماران اتمی هیروشیما ژاپن تا ... که هزاران کشته دادند اما فقط به خاطر خالی نبودن عریضه فقط به یک یادبود بسنده می کنند.
بعد از واقعه کربلا چه اتفاقی افتاد و چه مورخ یا تاریخ دانانی این روز را در تاریخ ثبت و ضبط کرد، آیا جز زینب کبری(س) و امام سجاد(ع) کسی بود که واقعه ثبت کند؟ بدرستی که راست گفتند که اگر «زینب نبود کربلا در کربلا می ماند» و آیا الان این چنین مورخانی در دنیا هستند که واقعه های دیگر را این چنین ماندگار در تاریخ ثبت کنند؟ آیا با وجود این که حرم مطهر امام حسین(ع) در آن زمان چندین بار توسط ظالمان و دشمنان دین تخریب گردید، چرا اکنون به عنوان نماد دین، آزادگی و دلدادگی میزبان زائران و عزاداران قرار گرفته است؟
در جواب منتقدان به حادثه و رویدادهای کربلا این مقایسه ها آیا کافی نیست، بازدر جواب منتقدان آیا اگر امام حسین (ع) با دشمنان صلح می کرد و به شهادت نمی رسید آیا این طور که امروزه به مانند ستاره ای درخشان به تاریخ گره خورده، ثبت می شد؟
اکنون این سؤال پیش می آید که این چه سری است، که وقتی محرم فرا می رسد در ایران و اقصی نقاط جهان، همه مسلمانان و خصوصاً شیعیان یک رنگ و یک صدا «حسین» را فریاد می زنند؟ آیا روزی فرا می رسد که عاشورا و کربلا از یاد برود؟
متأسفانه افرادی هستند که به هر بهانه ای می خواهند اصل ماجرا «امر به معروف و نهی از منکر» را در قضیه عاشورا را کدر و مخدوش کنند، تا جایی که ناهنجاری های امروزه، ائم ازنحوه ی عزاداری ها، همچون قمه زنی و برخی رفتارها و ... با هدایت دشمنان اسلام قصد کم رنگ کردن واقعه کربلا را دارند.
محرم فقط آن ده روز اول ماه محرم نبوده ونیست، محرم هنوز به اتمام نرسیده، لحظه به لحظه محرم(عاشورا) در تاریخ ثبت شده که شاید هر لحظه اش تبدیل به یک قرن گردیده است.
نبودن ونیستن،کسانی که الان محرم را وصف می کنند، در آن برهه تاریخی حضور نداشتند، اما چون در تاریخ بشریت این حادثه به عنوان نماد و سمبل شجاعت، آزادگی و ایثار ثبت و ضبط گردید هنوز در یاد و دلها ثبت شده و این واقعه در قلب عاشقان و دلدادگان اهل البیت (ع)حکاکی شده، که هیچ قدرتی و هیچ سیاستی نمی تواند این عشق و محبت را از دل آنان پاک کند.
آیا پرسیده اید که چرا آب در روز عاشورا مقدس گردید؟ آبی که مهریه زهرای اطهر (س) مادر شهدائ کربلاءاست،آیا فکر کرده اید که چرا امام حسین(ع) آب را با خون (ثارالله) معاوضه نکردند، در حالیکه امام می توانست با بیعت کردن با یزید هیچ خون و خونریزی صورت نگیرد، اما اگر صلحی بین امام (ع) و یزید اتفاق می افتد، اسلام به خطر می افتاد.
پس تا تاریخ زنده است «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»، پس در هر برهه زمانی که به یاد حسین و اهل بیت حسین (ع) باشی آن روز عاشوراست و در هر جایی از این کره خاکی که یاد شهیدان دشت نینوا باشی، آن زمین کربلا خواهد بود./پ
منبع:
خبرگزاری عصر ایلام-محمد غلام نیا
