یک آمار تکاندهنده
چرا ایست قلبی؟ این اتفاق وقتی عجیبتر و غیرقابلباورتر میشود که بدانیم ورزشکارانی که مبتلا به آن شدند در اوج آمادگی بودند و به خوبی تمرین میکردند. اریک لاروس، متخصص قلب بیمارستان قلب کبک کانادا در این ارتباط میگوید: بیشتر زنان و مردان ـ بخصوص مردان ـ به دلایلی میمیرند که دلیل این اتفاق بسیار واضح و روشن است.
براساس ادعای این پزشک کانادایی، اگر قربانیان حمله قلبی نسبت به فاکتورهای خطرزا و علائم هشداردهنده ایست قلبی آگاهی داشتند هرگز به ایست قلبی دچار نمیشدند.
گرچه ایست قلبی واقعهای بسیار تلخ در ورزش تلقی میشود، اما بسیار مشکل است که تمام ورزشکاران ـ اعم از حرفهای و غیرحرفهای ـ مورد دقیقترین آزمایشهای قلبی قرار بگیرند. مطالعات دقیق حاکی از حقیقت تکاندهنده دیگری است. براساس تحقیقاتی که در یک مجله پزشکی انگلیسی به چاپ رسیده از ابتدای سال 2000 تا 2012 از 9/10 میلیون دوندهای که در رقابتهای رسمی و نیمهحرفهای شرکت کردهاند از هر صد هزار شرکتکننده 59/0 درصد آنها مبتلا به نارساییهای مختلف قلبی هستند، بدون این که خود بدانند و بیشتر مبتلایان به نارساییهای قلبی مرد بودند.
نمیتوان ابتلای ایست قلبی ورزشکاران را با همان نرخ و میزان به جامعه هم تعمیم داد. دکتر لاروس نیز در این ارتباط میگوید: برای بررسی دلایل ایست قلبی، هرگز ورزشکاران را از جامعه غربال نمیکنیم. این یک مساله عمومی است.
دلیل فقط نادیده گرفتن بسیاری از ورزشکاران و نگرفتن تستهای قلبی از آنهاست؟ البته ابتدا باید این موضوع بسیار مهم را در نظر گرفت که ایست قلبی با نقصهای مادرزادی تا حدودی تفاوت دارد. دکتر کریس سیمپسون، رئیس بخش قلب بیمارستان کوئین کانادا نیز دراین باره میگوید: حمله قلبی یک مشکل عروقی است. افزایش کلسترول و مشکلات مربوط به عضلات قلب در این مورد بسیار دخیل است.
اما بیشتر اوقات این مشکل بسیار بزرگ نادیده گرفته میشود؛ یعنی درست زمانی که ورزشکار نیاز دارد معالجه شود تمرینات سخت و پرفشاری را آغاز میکند که به هم خوردن توازن سلامت او را به دنبال دارد. سختترین واکنشی که بدن در ارتباط با این شرایط میتواند نشان بدهد ایست قلبی است. اصولا یک فرد میانسال یا پا به سن گذاشته بنا بر شرایط فیزیکی و جسمانی خود به سراغ تمرینات آمادهسازی نمیرود، اما یک جوان ورزشکار که بدون اطلاع از شرایط جسمانی خود مبنی بر این که مشکلات قلبی دارد، خود را در معرض سختترین تمرینات قرار میدهد و نتیجه اش این میشود که به طور مثال یک دونده 23 ساله در حین یک مسابقه دچار ایست قلبی شود و جان خود را از دست بدهد.
ای کاش جدیتر بگیرید
85 درصد موارد ایست قلبی اگر از قبل شناسایی میشد هرگز پیش نمیآمد. البته اشتباه نکنید. هیچ تست قلبیای کامل نیست. هرگز نمیشود به جواب یک آزمایش به طور صددرصد صحیح باشد و به اصطلاح مو لای درزش نرود.
این که بر اساس یک آزمایش، قلب شما سالم است هرگز نمیتواند تضمینی بر این باشد که در آینده هیچ مشکلی نخواهید داشت. در مورد ورزشکاران اوضاع جدیتر است. آنها در معرض سختترین تمرینات قرار دارند، بنابراین باید به سرعت و به طور مرتب تحت معاینه باشند. علائم ایست قلبی باید خیلی بیشتر از اینها جدی گرفته شود.
خیلی ساده است. اگر شما به عنوان یک ورزشکار احساس میکنید قلبتان بیش از اندازه تند میزند، نفسهایتان تندتر و کوتاهتر شده است یا احساس میکنید در حال بیهوش شدن هستید خیلی راحت دست از تمرین بکشید. اگر نزد پزشک بروید بهترین کار ممکن را کردهاید، اما اگر این کار را انجام ندادید و این علائم را نادیده گرفتید، بدانید گام در مسیری گذاشتهاید که انتهایش ایست قلبی است.