نصرت الله احمدی فرد
با وجود فاصله چند ماهه با دهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی، سیاسیون
انتخاباتی استان مدتی است که دست به کار شده و فعالیت های انتخاباتی خود را
شروع کرده اند. حوزه انتخابیه ایلام. شیروان.چرداول. ملکشاهی .مهران.ایوان
نیز به عنوان حوزه شمالی استان، از این امر مستثنی نبوده و خبرهای جالبی
از آن به گوش می رسد.
همزمان با ورود زود هنگام کاندیدا های احتمالی مجلس شورای اسلامی به فعالیت های شبه تبلیغاتی انتخابات، در فضای مجازی و رسانه های محلی، هم اکنون شاهد اظهار نظر های آنان در هرگونه مسائل ریز و درشت جهانی، کشوری و شهرستانی هستیم. فرقی نمی کند موضوع تا چه اندازه در حوزه اختیارات و یا تخصص و توان آنهاست و یا ربط و بی ربط، اعم از مذاکرات گروه ۱+۵ گرفته تا اقتصاد، توسعه، تورم، اشتغال باشد.
شاید برای این اشخاص، مهم آن است که عکس، مطلب و نامی از آنها برده شود و یا در سایت و رسانه های محلی برای خالی نبودن عریضه، عرض اندامی کرده باشند.اما نکته مهم و مورد توجه این است که این عرض اندام نباید با حب و بغض همراه باشد چرا که مرز بین نقد منصفانه و تخریب، بسیار حساس، ظریف و در عین حال برای اهل انصاف قابل تشخیص است.
شرح داستان تبلیغ و تخریب را به زمانی دیگر می گذاریم اماروند فعلی انتخابات در حوزه شمالی استان و دخالت فضای مجازی در آن باعث کنار رفتن پرده های بی خبری و دست به عصا بودن همگان در اظهار نظرهاست.
انتخابات مجلس همواره به دلیل رقابت های حزبی، جناحی، فردی وخاصه در استان ما قومی و قبیله ای، از حساسیت های بالای برخوردار می باشد که این حساسیت با وجود منطقه مرزی بودن استان ما بیش از هر منطقه دیگری قابل احساس است.
در این میان نکته حائز اهمیت بازار همگرایی ها و تلاش بزرگان و نخبگان برای اجماع شهرستانی موج های جدیدی است که به روح متلاطم و پر تنش انتخابات این دوره اضافه شده است.امروز که اعلام کاندیداتوری های فردی، در استان رفته رفته گرم شده و نامزدها با انواع روش های سنتی و مدرن سعی در ابراز وجود دارند .
در این میان شهرستان شیروان و چرداول هرچند به لحاظ جغرافیایی در تقسیمات کشوری جدا شده اند اما قرابت ها ، فامیلی ها و حوزه های مشترک آنها چنان خودنمایی می کند که در باطن همچون ید واحد عمل می نمایند و این زنگ خطری برای سایر طوایف و ایلات استان است که برای این شهرستان و دست چین کردن آرای مردمانش به نفع خود برنامه تدارک و خواب ها دیده اند.
اگر نگاهی به چرایی این داستان داشته باشیم ماجرا برمی گردد به یک تعریف رندانه از شهرستان ما که با عنوان کردن سیاسی ترین شهرستان هر کس به طریقی سبدی از رای ما را برمی گیرد و شاد و خوشحال از فتح خود به دامان ایل و تبار خود برمی گردد.اما داستان این دوره فرق دارد چرا که با ورود افراد آگاه به بطن مردم و روشنگری در این مورد این بازی دیگر کهنه و منسوخ شده و نخبگان شهرستان سیروان و چرداول و هلیلان اکنون با این سوال به میان مردم خویش آمده اند:آیا به همان میزان که ما به دیگر نامزدها رای می دهیم آنان نیز پاسخ مثبت می دهند یا خیر؟چرا باید نامزد از اونا باشد و رای از ما؟آیا ما فرزندانی به مراتب قوی تر و باتجربه تر و تحصیلکرده تر نداریم؟چرا امید همه نامزدها فقط به این دوشهرستان بزرگ و پهناور و دارای جمعیت است؟آیا وقت آن نرسیده است با شعارتبادل رای به سراغ این عزیزان هم استانی برویم و عمل آنان را نظاره گر باشیم؟آیا سیاست چشم در برابر چشم و رای در برابر رای منطقی به نظر نمی رسد؟چرا به فرزندان خوب خود اعتماد نکنیم؟اعتقاد نگارنده این است که تمام افرادی که قصد خدمت در این وادی را دارند محترم، توانمند و خوب هستند اما بزرگان و مردمان نیشتمان سربرز من ! قصدشان خیر است و برای تثبیت این نیت خیر می خواهند دست در دست هم به مهر ، طرحی نو دراندازند.شهرستان های ما می توانند با خرد جمعی و اجماع عقلی باز هم مثل گذشته سرمشق در استان باشند در اتحاد و همبستگی.می توانند با انتخاب فرزندانی شایسته هم به زادگاه و هم به استان و هم به کشور خدمت کنند.یکبار هم که شده دیگران هم به ما با این باور رای بدهند که چیزی که عوض دارد گله ندارد.اگر به تمام استان بنگریم محرم تر از هلیلان در استان سراغ نخواهیم داشت.هر کسی امروز به سراغ این مردم می رود قول آبادانی و بهبود وضعیت می دهد اما در عمل چیزی مشاهده نمی شود و یا در مقابل توسعه نقاط دیگر استان که هرچند کم است می توان صفر را برای هلیلان منظور کرد.
شیروان و چرداول و هلیلان تا امروز فرزندانی را به بهارستان ایران معرفی کرده که هرکدام به نوبه خود تلاش های زیادی داشته اند که قابل احترام است ؛ حال زمان آن است که با نگاه به گذشته و رعایت شاخص ها و آیتم ها دست به انتخابی بهتر بزنیم که با توجه به تجربه گذشته و برنامه ریزی درست برای آینده چرخ زندگی در شهرستان های پهناور و پرجمعیت ما نیز همچون سایر مناطق بهتر و روانتر بچرخد هم برای مردمانش هم برای جوانانش هم برای تحصیلکردگانش و هم برای بیکارانش و هم با انصافی که از این فرزندان سراغ داریم بساط ناعدالتی های که گاهی در حوزه استان مشاهده می شود را برچینند. فرزندانی که امروز در این وادی قد علم کرده اند در این سرزمین هرچند کم نیستند اما تلاش برای اجماع آنان، بارقه های امید را در دل دلسوزان شهرستان روشن کرده است.
رفتار شناسی انتخابات در دوره های مختلف بیانگر این واقعیت است که هر کدام از جریان ها و کاندیدا ها از یک ظرفیت خاص برای جمع آوری آرای مردم برخوردار بوده اند و جهت گیری جریان های سیاسی شهرستان هر چند به ملتهب و هیجانی شدن فضای انتخابات و افزایش مشارکت مردم انجامیده، اما کمک چندانی به تغییر مسیر آراء ننموده است.کاندیداها به دور از وابستگی سیاسی به جناح و جریان خاص، صرفا به واسطه ویژگی های فردی، شناخت مردم، وابستگی به ایل و طایفه و میزان نفوذ، کثرت و محبوبیت آنان، خدمات مثبت، تبلیغات، استفاده از محبوبیت ریش سفیدان و افراد با نفوذ و همچنین منطقه جغرافیایی، تعداد کاندیدا ها و متغیر های دیگر همچنان خود نمایی خواهند نمود.ذکر این نکته خالی از لطف نیست که تعدادی از این نامزدها قطعا از طرف احزاب و جریانات حمایت خواهند شد منتها نامزدها به دلایل گوناگون فعلا از این فاکتور استفاده نمی کنند و بیشتر روی مستقل بودن نمایش می دهند تا زمان خویش و شاید موضع گیری برخی از این افراد و همسویی با جریانات سیاسی غالب بخشی از برنامه های تبلیغاتی باشد که عکس و تصویر و عنوان و تیتر آن امروزه بسرعت در فضای مجازی توسط افراد وابسته به آنان پخش می شود. تا قال و مقالی دیگر بدرود
همزمان با ورود زود هنگام کاندیدا های احتمالی مجلس شورای اسلامی به فعالیت های شبه تبلیغاتی انتخابات، در فضای مجازی و رسانه های محلی، هم اکنون شاهد اظهار نظر های آنان در هرگونه مسائل ریز و درشت جهانی، کشوری و شهرستانی هستیم. فرقی نمی کند موضوع تا چه اندازه در حوزه اختیارات و یا تخصص و توان آنهاست و یا ربط و بی ربط، اعم از مذاکرات گروه ۱+۵ گرفته تا اقتصاد، توسعه، تورم، اشتغال باشد.
شاید برای این اشخاص، مهم آن است که عکس، مطلب و نامی از آنها برده شود و یا در سایت و رسانه های محلی برای خالی نبودن عریضه، عرض اندامی کرده باشند.اما نکته مهم و مورد توجه این است که این عرض اندام نباید با حب و بغض همراه باشد چرا که مرز بین نقد منصفانه و تخریب، بسیار حساس، ظریف و در عین حال برای اهل انصاف قابل تشخیص است.
شرح داستان تبلیغ و تخریب را به زمانی دیگر می گذاریم اماروند فعلی انتخابات در حوزه شمالی استان و دخالت فضای مجازی در آن باعث کنار رفتن پرده های بی خبری و دست به عصا بودن همگان در اظهار نظرهاست.
انتخابات مجلس همواره به دلیل رقابت های حزبی، جناحی، فردی وخاصه در استان ما قومی و قبیله ای، از حساسیت های بالای برخوردار می باشد که این حساسیت با وجود منطقه مرزی بودن استان ما بیش از هر منطقه دیگری قابل احساس است.
در این میان نکته حائز اهمیت بازار همگرایی ها و تلاش بزرگان و نخبگان برای اجماع شهرستانی موج های جدیدی است که به روح متلاطم و پر تنش انتخابات این دوره اضافه شده است.امروز که اعلام کاندیداتوری های فردی، در استان رفته رفته گرم شده و نامزدها با انواع روش های سنتی و مدرن سعی در ابراز وجود دارند .
در این میان شهرستان شیروان و چرداول هرچند به لحاظ جغرافیایی در تقسیمات کشوری جدا شده اند اما قرابت ها ، فامیلی ها و حوزه های مشترک آنها چنان خودنمایی می کند که در باطن همچون ید واحد عمل می نمایند و این زنگ خطری برای سایر طوایف و ایلات استان است که برای این شهرستان و دست چین کردن آرای مردمانش به نفع خود برنامه تدارک و خواب ها دیده اند.
اگر نگاهی به چرایی این داستان داشته باشیم ماجرا برمی گردد به یک تعریف رندانه از شهرستان ما که با عنوان کردن سیاسی ترین شهرستان هر کس به طریقی سبدی از رای ما را برمی گیرد و شاد و خوشحال از فتح خود به دامان ایل و تبار خود برمی گردد.اما داستان این دوره فرق دارد چرا که با ورود افراد آگاه به بطن مردم و روشنگری در این مورد این بازی دیگر کهنه و منسوخ شده و نخبگان شهرستان سیروان و چرداول و هلیلان اکنون با این سوال به میان مردم خویش آمده اند:آیا به همان میزان که ما به دیگر نامزدها رای می دهیم آنان نیز پاسخ مثبت می دهند یا خیر؟چرا باید نامزد از اونا باشد و رای از ما؟آیا ما فرزندانی به مراتب قوی تر و باتجربه تر و تحصیلکرده تر نداریم؟چرا امید همه نامزدها فقط به این دوشهرستان بزرگ و پهناور و دارای جمعیت است؟آیا وقت آن نرسیده است با شعارتبادل رای به سراغ این عزیزان هم استانی برویم و عمل آنان را نظاره گر باشیم؟آیا سیاست چشم در برابر چشم و رای در برابر رای منطقی به نظر نمی رسد؟چرا به فرزندان خوب خود اعتماد نکنیم؟اعتقاد نگارنده این است که تمام افرادی که قصد خدمت در این وادی را دارند محترم، توانمند و خوب هستند اما بزرگان و مردمان نیشتمان سربرز من ! قصدشان خیر است و برای تثبیت این نیت خیر می خواهند دست در دست هم به مهر ، طرحی نو دراندازند.شهرستان های ما می توانند با خرد جمعی و اجماع عقلی باز هم مثل گذشته سرمشق در استان باشند در اتحاد و همبستگی.می توانند با انتخاب فرزندانی شایسته هم به زادگاه و هم به استان و هم به کشور خدمت کنند.یکبار هم که شده دیگران هم به ما با این باور رای بدهند که چیزی که عوض دارد گله ندارد.اگر به تمام استان بنگریم محرم تر از هلیلان در استان سراغ نخواهیم داشت.هر کسی امروز به سراغ این مردم می رود قول آبادانی و بهبود وضعیت می دهد اما در عمل چیزی مشاهده نمی شود و یا در مقابل توسعه نقاط دیگر استان که هرچند کم است می توان صفر را برای هلیلان منظور کرد.
شیروان و چرداول و هلیلان تا امروز فرزندانی را به بهارستان ایران معرفی کرده که هرکدام به نوبه خود تلاش های زیادی داشته اند که قابل احترام است ؛ حال زمان آن است که با نگاه به گذشته و رعایت شاخص ها و آیتم ها دست به انتخابی بهتر بزنیم که با توجه به تجربه گذشته و برنامه ریزی درست برای آینده چرخ زندگی در شهرستان های پهناور و پرجمعیت ما نیز همچون سایر مناطق بهتر و روانتر بچرخد هم برای مردمانش هم برای جوانانش هم برای تحصیلکردگانش و هم برای بیکارانش و هم با انصافی که از این فرزندان سراغ داریم بساط ناعدالتی های که گاهی در حوزه استان مشاهده می شود را برچینند. فرزندانی که امروز در این وادی قد علم کرده اند در این سرزمین هرچند کم نیستند اما تلاش برای اجماع آنان، بارقه های امید را در دل دلسوزان شهرستان روشن کرده است.
رفتار شناسی انتخابات در دوره های مختلف بیانگر این واقعیت است که هر کدام از جریان ها و کاندیدا ها از یک ظرفیت خاص برای جمع آوری آرای مردم برخوردار بوده اند و جهت گیری جریان های سیاسی شهرستان هر چند به ملتهب و هیجانی شدن فضای انتخابات و افزایش مشارکت مردم انجامیده، اما کمک چندانی به تغییر مسیر آراء ننموده است.کاندیداها به دور از وابستگی سیاسی به جناح و جریان خاص، صرفا به واسطه ویژگی های فردی، شناخت مردم، وابستگی به ایل و طایفه و میزان نفوذ، کثرت و محبوبیت آنان، خدمات مثبت، تبلیغات، استفاده از محبوبیت ریش سفیدان و افراد با نفوذ و همچنین منطقه جغرافیایی، تعداد کاندیدا ها و متغیر های دیگر همچنان خود نمایی خواهند نمود.ذکر این نکته خالی از لطف نیست که تعدادی از این نامزدها قطعا از طرف احزاب و جریانات حمایت خواهند شد منتها نامزدها به دلایل گوناگون فعلا از این فاکتور استفاده نمی کنند و بیشتر روی مستقل بودن نمایش می دهند تا زمان خویش و شاید موضع گیری برخی از این افراد و همسویی با جریانات سیاسی غالب بخشی از برنامه های تبلیغاتی باشد که عکس و تصویر و عنوان و تیتر آن امروزه بسرعت در فضای مجازی توسط افراد وابسته به آنان پخش می شود. تا قال و مقالی دیگر بدرود
